شرح جزییات حمله وضرب وشتم عروس منصوراسانلودرمصاحبه همسرش با کمپین: «مابیگناهیم، هرکسی می تواند به ما کمک کند»
همسر منصوراسانلو به کمپین در خصوص جزییات حمله به عروس آقای اسانلو توضیحاتی را مطرح کرد. وی هم اکنون درحالت شوک به سر می برد و به دلیل کشیده شدن موی سر و خونریزی لثه و تهدیدات صورت گرفته به حالت عادی بازنگشته است. عروس آقای اسانلو تنها او را یک باردرجریان مراسم نامزدی خود دیده است. عکس: سایت کسوف
پروانه اسانلو، همسر منصور اسانلو فعال کارگری که هم اکنون دوران محکومیت خود را درزندان می گذراند درمصاحبه ای با کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران به شرح جزییات ضرب وشتم عروس وی، زویاصمدی، درخیابان پرداخته است. پروانه اسانلو موضوع ربوده شدن زویاصمدی توسط ماموران امنیتی، ضرب وشتم، بازجویی وتهدید و رها کردن وی در ساعت ده شب زیرپل سیدخندان را درتاریخ چهارشنبه ۲ تیرماه را مورد تایید قرار داده است.
به گفته پروانه اسانلو هم اکنون زویاصمدی، بر اثر کشیده شدن موهایش و ضرب وشتم، درحالت شوک به سرمی برد و به دلیل پاره شدن سیم دندان دچارخونریزی لثه شده و به حالت عادی بازنگشته است.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران با دردآورخواندن آنچه براثر حمله نیروهای درظاهرناشناس که درخواست های نیروهای امنیتی را مطرح کرده اند، وقوع چنین اقدامی و عدم پیگیری آن از سوی مسوولین مرتبط و تداوم ارعاب و اعمال خشونت خودسرانه را گامی جدید در به قهقرارفتن دستگاه قضا ودادرسی ایران می داند و از مقامات عالی این قوه می خواهد برای متوقف کردن روند زبون آزارواذیت افرادی که هیچ فعالیت وپرونده سیاسی ندارند و تنها گناهشان بستگی فامیلی با یکی از فعالین کارگری است که هم اکنون در زندان به سر می برند خاتمه بدهد.
اعدام ماه گذشته فرزداکمانگر و آزار واذیت ممتد بر فعالان کارگری و به خصوص منصوراسانلو از جمله مواردی بوده است که دولت ایران را از نظر سازمان بین المللی کار در آنچه «پاراگراف ویژه»خوانده می شود گذاشته شده است. این به این معنی است که وضع دولت ایران از لحاظ وضعیت کارگران بحرانی است و باید مورد رسیدگی ویژه قرارگیرد. اگر یک کشوری چند سال متمادی در این پاراگرف ویژه باقی بماند سازمان اختیار دارد که پرونده ایران را به مجمع عمومی سازمان ملل جهت صدور قطعنامه ارسال کنند.
درجریان جلسه خردادماه سازمان بین المللی کار در پاسخ به اعتراضات گسترده حضار نماینده ایران از درخواست عفو برای آقای اسانلو توسط وزیر کار ایران به رییس قوه قضاییه آیت الله شاهرودی خبرداد. اگر چه به جای آزادی وی هم اکنون خانواده منصوراسانلو تحت شدیدترین وبی سابقه ترین فشارها براعضای خانواده اش قرارگرفته است.
پروانه اسانلو با ابراز نگرانی از فشارهای بی سابقه یاد شده که به خانواده اش وارد میشود گفت: “ما تقاضای کمک داریم. از هر کسی که میتواند میخواهیم به ما کمک کند. ما بیگناهیم، خود آقای اسانلو در زندان است و خانواده او را این طور عذاب میدهند. آقای اسانلو سندیکایی است یا هر فعالیتی که دارد، به ما ربطی ندارد. دارد محکومیت خود را می‌کشد، به خانواده اش چه کار دارند؟ چه فایده دارد که اسانلو را آزاد کنید اما اینطور به خانوادهاش فشار بیاورید؟ هر کسی هر جرمی کرده است خودش مسئول است چهارسال زندانش را گذرانده و یک سال را هم میگذراند. هنوز آزاد نشده و هنوز خبری نشده این بلاها را به سر خانوادهاش می‌آورند.”
همسر منصور اسانلو با تشریح اتفاقی که برای خانم صمدی رخ داده است گفت: “روز چهارشنبه دوم تیرماه ساعت پنج و نیم بعداز ظهر از محل کار که تعطیل میشود در راه منزل بودند که در ایستگاه طرشت مترو تهران، به محض این که می‌خواهند سوار مترو شوند از پشت موهای سرش را می کشند. او فریاد می‌کشد و از مردم کمک می خواهد و می گوید من عروس اسانلو هستم، به دادم برسید. اما ماموران سریع دهانش را چسب میزنند و چشمهایش را با چشمبند می‌بندند و او را به مکانی نامعلوم منتقل میکنند. ماموران دست و پای او را بسته و او را به شدت مورد ضرب و شتم قرار میدهند. به او می‌گویند باید تعهد بدهی که اسانلو از زندان آزاد شد یا هیچ فعالیتی نکنید یا از این مملکت بگذارید و بروید. در حالی که دهانش بسته بوده و نمیتوانسته حرف بزند امضا نمیکند و میگوید چشمم بسته است و شاید این سند مرگ من باشد چرا باید امضا کنم. او را به شدت کتک میزنند و ساعت یک ربع به ده شب او را زیر پل سیدخندان از ماشین به بیرون پرت میکنند و چشمبند و چسب دهانش را باز و رهایش میکنند که او هم خود را به یک تلفن رسانده و به همسرش اطلاع میدهد.”
به گفته پروانه اسانلو حال عمومی خانم صمدی نامناسب است: ” هنوز در حالت شوک است و تعادل روانی ندارد. او را دکتر بردیم و عکس گرفتیم، خوشبختانه شکستگی نداشت اما سیم ارتودونسی دندانهایش پاره شده و تمام لثه‌هایش را زخمی کرده است. از بینی‌اش خون میآید و صبح هم دچار حالت تهوع شد.”
او با اشاره به سابقه برخورد با خانواده وتهدیداتی که پیش از این علیه خانواده مطرح شده بود گفت: “یک سال است که عروس مرا تهدید میکنند و به هر نحوی مزاحم او می‌شوند. ما به نهادهای قضایی شکایت کردیم. متاسفانه هیچ پیگیری انجام ندادند. فکر نمی‌کردیم چنین اقدامی کنند. عروس من را تلفنی به شعبه ۱۴ احضار کردند. خودش سر کار می رفت و من به جای او رفتم و به رییس شعبه ۱۴ مراجعه کردم. گفتند ما او را احضار نکرده‌ایم و خبر نداریم. گفتم پس چه کسی زنگ می‌زند و احضارش می‌کند؟ پارسال هم در خیابان کلت را پهلویش گذاشتند و می‌خواستند او را به زور سوار ماشین کنند. ما به دفتر حقوق بشر و دفتر حقوق شهروندی، رییس کل دادگستری و دادستان هم نامه نوشتیم. اما متاسفانه حتا ما را صدا نکردند که بپرسند موضوع چه بوده. فکر می‌کردیم که آقای اسانلو دارد محکومیت‌اش را میگذراند و کاری به خانواده ندارند. خودشان هم میدانند ما نه فعالیتی داریم و نه هیچ جایی شرکت میکنیم. به خصوص عروس من که واقعا بیگناه است. او فقط شب نامزدی آقای اسانلو را دیده است. در فاصله دو زندان آقای اسانلو، به این دلیل که احتمال بازداشت مجدد ایشان وجود داشت، مراسم نامزدی گرفتیم که اگر به زندان برگشتند در این جشن حضور داشته باشند. بعد از آن هم دوباره به زندان منتقل شدند. ایشان یک دختر مظلوم و بی گناه هستند و تا الان حتی ملاقات آقای اسانلو هم نرفته اند. فقط گاهگداری ایشان که از زندان تلفن میزنند احوالپرسی میکنند.”
پروانه اسانلو در خصوص احتمال آزادی همسرش و اخباری که در این رابطه منتشر شده است گفت: “ما هم شنیدهایم که وزیر کار گفته است آقای اسانلو آزاد خواهند شد. نمیدانیم آزادی ایشان دست رییس قوه قضاییه است یا وزیر کار. اما فعلا هیچ خبری از آزادی او نیست. نه خود او اطلاع دارد و نه خانوادهاش. دیروز هم او را به دادگاه خواستند اما دوباره او را به سلول بازگرداندند و به دادگاه نبردند. بار قبل هم او را پنج روز به بند دیگری منتقل کردند. در حال حاضر ایشان در اندرزگاه ۳ سالن۸ هستند. چشم ایشان مدتها است که نیاز به معاینات پزشکی دارد. عمل بایپس قلب انجام داده و نیاز به آنژیوگرافی دارد. حتا دکترهای پزشکی قانونی هم این را در پرونده زندان او نوشته‌اند که نیاز به ام آر آی و آنژیوگرافی و اقدامات درمانی دارند.”
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران معتقد است شرح حالی که توسط خانم پروانه اسانلو مطرح شده نشان دهنده نقض سیستماتیک حقوق شهروندان به سبوعانه و غیرانسانی ترین روشهاست. آن چه بر خانواده اسانلو می رود تنها بخشی از اعمال فشارهای غیرقانونی به فعالان جامعه مدنی ایران و خانواده های آنهاست که در بسیاری موارد به خاطر ارعاب آنها از مطرح کردن چنین فشارهایی حتی در افکار عمومی نیز مطرح نمی شود. اتفاق دردناکی که برای عروس آقای اسانلو افتاده همچنین نقض کامل سخنان محمدجوادلاریجانی در اجلاس حقوق بشرشورای حقوق بشر در ژنو در اواخر ماه خرداد است که طی آن وی هرگونه شکنجه وخشونت و آزار واذیت فعالان سیاسی وخانواده هایشان را رد کرد.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران طی ماه های گذشته موارد متعددی از فشاربرروی خانواده زندانیان، کشته شدگان بعد از انتخابات و نیز فعالان سیاسی واجتماعی را دریافت کرده که نشان از عزم واراده بخشی از دستگاه های امنیتی برای خفه کردن صدای جامعه مدنی ایران است که با سکوت مقامات عالی سیاسی ایران برای ادامه چنین رفتارهای غیرانسانی دست خود را بیش از هر زمانی باز می بینند.
