مخالفت دادستان تهران با مرخصی عبدالفتاح سلطانی در آخرین روزهای سال گذشته
دختر عبدالفتاح سلطانی، وکیل زندانی به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که دادستان تهران با مرخصی پدرش علیرغم تهیه سند به عنوان وثیقه مخالفت کرده است. مائده سلطانی با اشاره به اینکه دادستان تهران دو روز قبل از عید نوروز با مرخصی پدرش مخالفت کرده است، گفت:« چندین ماه پیش برای مرخصی پدرم اعلام کردند که باید مبلغ یک میلیارد و دویست میلیون تومان وثیقه سپرده شود که پدرم این مبلغ را غیرقانونی خواند. چنین مبلغی به اندازه کل دارایی خانواده ما هم نبود. اما بعدتر خود مسولان به مادرم گفتند که برود دنبال سندی باشد که از عهده خانواده برمی آید. خودشان گفته بودند هر چقدر بیاورد قبول است. مادرم هم وثیقه دفتر وکالت پدرم را برد که البته اشتراکی است. آنها هم قبول کرده بودند و قول مرخصی را به مادرم دادند.»
مائده سلطانی گفت:« اما دو روز قبل از عید نوروز به مادرم گفتند که آقای دولت آبادی، دادستان تهران با مرخصی پدرم مخالفت کرده است. با وجود اینکه خودشان به مادرم گفته بودند سند بیاورد تا سلطانی آزاد شود خودشان هم مخالفت کردند.»
دختر عبدالفتاح سلطانی با اظهار اینکه بی عدالتی در خصوص پدرش انجام شده است به کمپین گفت:« من هیچ وقت پدرم را متهم نمی دانم. پدرم فعال حقوق بشر بوده که در ایران حقوقش ضایع شده و به ناچار الان در زندان است اما با تمام قانون شکنی های که در حق پدرم صورت گرفته است او اکنون یک زندانی است و به عنوان یک زندانی بر اساس قانون کشور باید از حق مرخصی برخوردار باشد که از او این حق سلب شده است.»
دختر این وکیل و فعال حقوق بشر با تاکید بر اینکه پدرش نیاز به مرخصی برای درمان بیماری هایش دارد، گفت:« پدرم دچار مشکل هموروئید و کم خونی است. او ۴۰ روز در بیمارستان برای درمان هموروئیدش بستری بود که مجددا نیاز به معاینه دارد و اینکه تحت دارو و رژیم غذایی قرار بگیرد که در زندان امکانش نیست.»
عبدالفتاح سلطانی از وکلای برجسته حقوق بشر ایران و از اعضای کانون مدافعان حقوق بشر روز شنبه ۱۹ شهریور ماه ۱۳۹۰ بازداشت شد و در تاریخ ۱۸ دی ماه همان سال در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی پیرعباسی سه اتهام گرفتن جایزه حقوق بشر نورنبرگ آلمان، مصاحبه با رسانه ها درباره پرونده موکلانش و مشارکت در تاسیس کانون مدافعان حقوق بشردر پرونده این وکیل حقوق بشر به می خورد. او در دادگاه بدوی به ۱۸ سال حبس در تبعید در شهر برازجان و ۲۰ سال محرومیت از حرفه وکالت محکوم شده است که این حکم به ۱۳ سال زندان در دادگاه تجدید نظر کاهش یافت. او ماه ها در بند انفرادی ۲۰۹ زندان اوین بود و در آنجا مبتلا به بیماری کم خونی شدید شد.