بازداشت و ضرب و شتم کارگران ایرانی در روز جهانی کارگر
به روز شده در ۱۷ اردیبهشت: پروین محمدی و شاپور احسانی راد، دو عضو هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران یک روز پس از بازداشت در روز جهانی کارگر آزاد شدند. اما همچنان جعفر عظیم زاده و جمیل محمدی، رییس و عضو اتحادیه آزاد کارگران ایران در بازداشت به سر می برند. این دو فعال کارگری در تاریخ دهم اردبیهشت ماه، یک روز پیش از روز جهانی کارگر در منازل شخصی خود بازداشت شدند و اکنون در سلول انفرادی۲۰۹ زندان اوین به سر می برند.
بیش از ۲۵ کارگر در روز جهانی کارگر (پنجشنبه ۱۱ اردبیهشت ماه) توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت شدند و تجمع مسالمت آمیز آنها در مقابل وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و پایانۀ میدان آزادی با ضرب و شتم و تهدید کارگران خاتمه یافت.
یک شاهد عینی چند ساعت پس از بازداشت و ضرب و شتم کارگران در روز جهانی کارگر با اظهار اینکه تمام آنها به زندان اوین منتقل شدند به کمپین گفت: «همگی آنها در محوطه زندان اوین ایستاده بودند. آنها را به داخل زندان نبردند. خانواده هایشان نیز پشت درب آهنی زندان اوین منتظر آنها ایستاده بودند. بالاخره پس از چند ساعت، در حدود ساعت ده شب تمام کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی آزاد شدند.»
اتحادیۀ آزاد کارگران ایران نیز طی خبری در همان روز اعلام کرد که اعضای بازداشت شده سندیکای شرکت واحد اتوبسرانی تهران و حومه همگی آزاد شده اند. با این حال هنوز از وضعیت چهارعضو بازداشت شده هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران، جعفر عظیم زاده، جمیل محمدی، پروین محمدی و شاپور احسانی راد اطلاعی در دست نیست. حسن سعیدی، مرتضی کمساری، وحید فریدونی، محسن حسینی تبار، رضا نعمتی پور، ناصر محرم زاده، رسول طالب مقدم، علی پور کریمی، بهرام اکبری، علیرضا توسلی، کیومرث الفتی، اکبر نظری، محمد سالاری و علیرضا قاسمی از جمله کارگران و رانندگانی هستند که در پایانۀ آزادی تهران بازداشت شده و آزاد شدند.
بر اساس گزارشات رسیده از تهران، برخی از کارگران از جمله ابراهیم مددی، عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، و رضا نعمتی پور، کارگر شرکت واحد اتوبوسرانی در حین حمله ماموران به شدت ضرب و شتم شدند.
تعداد کثیری از اعضاء جامعۀ کارگری ایران به مناسبت روز جهانی کارگر در روزهای پیش اعلام کردند که در ساعت ده صبح روز ۱۱ اردبیهشت ماه مقابل وزارت تعاون، کار و رفاع اجتماعی و پایانه میدان آزادی تهران تجمع مسالمت آمیز خواهند داشت، اما قبل از شروع تجمع توسط نیروهای امنیتی و لباس شخصی ها دستگیر و مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.
نیروهای امنیتی و لباس شخصی قبل از ساعت ده صبح روز پنج شنبه ۱۱ اردیبهشت دورتا دور وزارت کار و خیابان های اطرافش را محاصره کرده بودند و قبل از شروع تجمع و اعتراضات کارگران تعدادی از آنها را دستگیر کرده و بقیه را نیز متفرق کردند. همچنین کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی که قصد پخش کردن شیرینی میان عابران و طرح مشکلات خود را در مقابل پایانه میدان آزادی تهران داشتند قبل ازشروع مراسم توسط نیروهای امنیتی بازداشت و متفرق شدند.
در همین روز حسن روحانی در ورزشگاه آزادی به مناسبت روز کارگر سخنرانی داشت. او در سخنرانی خود کارگران را “ستون فقرات تولید” خواند و گفت: « باید زمینۀ تشکل های مدنی و مردمی و انجمن های خاص در میان کارگران آزاد و بدون مشکل باشد و کارگران باید بتوانند از طریق تشکل ها و جمعیت های آزادشان صدای خودشان را به گوش مسئولین و وزارت کار راحت تر و شفاف تر برسانند.»
رییس جمهور ایران در حالی این سخنان را گفت که در همان لحظات نیروهای امنیتی در حال بازداشت کارگران، ضرب و شتم آنها و بر هم زدن تجمع مسالمت آمیز شان در مقابل وزارت کار و حتی پشت در ورزشگاه آزادی بودند.
منصور اسانلو، فعال شناخته شدۀ کارگری در این خصوص به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: « من از دوستان کارگرم در تهران باخبر شدم که نزدیک به ۱۰۰۰ نفر از کارگران در میان سخنرانی حسن روحانی به نشانه اعتراض آنجا را ترک کردند. آنها وقتی دیدند آقای روحانی از افزایش دستمزد کارگران و مطالبات واقعی آنها که در چند ماه اخیر بارها گفته اند حرفی نمی زند و حرف های تکراریش را تکرار می کند، استادیوم را ترک کردند. این کارگران به همراه کارگران معترضی که اجازۀ ورود به داخل استادیوم را نیافته بودند در بیرون محوطۀ استادیوم دست به اعتراض زدند که با دخالت نیروهای امنیتی سریع متفرق شدند.»
داود رضوی، فعال کارگری و عضو سندیکای رانندگان شرکت واحد که امروز در پایانه آزادی به همراه گروهی از رانندگان شرکت کرده بود با اشاره به سخنان امروز حسن روحانی به بی بی سی فارسی گفت: “این یک شعار است، یک روز مال کارگر است، ببینید چه برخوردی شد، حتی تحمل شیرینی پخش کردن و قطعنامه خواندن نداشتند، مگر این تعداد راننده میخواست در پایانه چه کاری انجام دهد و اصلا اجازه تجمع ندادند.”
درنشست ۲۳ اسفند ماه ۱۳۹۲ شورای عالی کار، از سوی وزیرکار، نمایندگان دولت، نمایندگان کارفرمایان و نمایندگان تشکلهای رسمی و استصوابی کارگران حداقل مزد کارگران در سال ۱۳۹۳ با افزایش ۲۵ درصدی به تصویب رسید. این درح حالی است که نرخ تورم از سوی بانک مرکزی ۳۵درصد اعلام شده بود و ماه ها کارگران نسبت به هماهنگ نبودن میزان دستمزد خود با میزان تورم معترض بودند.
سه روز پس از اعلام حداقل میزان دستمزد کارگران برای سال ۱۳۹۳، ۴۰ هزار کارگر ایرانی در نامه ای خطاب به وزیر کار در اعتراض به حداقل مزد مصوبه در سال ۱۳۹۳ در تاریخ ۲۷ اسفند ماه ، خواستار تجدید نظر فوری در حداقل مزد با توجه به نرخ تورم شدند. رونوشتی از این نامه نیز به مجلس و نهاد ریاست جمهوری فرستاده شد.
پس از بی جواب ماندن نامۀ ۴۰ هزار امضایی کارگران از سوی مقامات و مسولان وزارت کار، نمایندگان جامعه کارگری درخواست کردند تا در روز جهانی کارگر یک راه پیمایی مسالمت آمیز داشته باشند. با این حال علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی روز هفتم اردبیهشت ماه اعلام کرد: «مراسم روز جهانی کارگر با حضور رییس جمهور برگزار می شود، بنابراین برگزاری این مراسم به صورت راهپیمایی امکان پذیر نیست.»