حمله ماموران امنیتی به تجمع صلح طلبان معترض به خشونت در غزه

سوء استفاده از فاجعه در غزه: عدم تحمل دولت از صدای جامعه مدنی، معیارهای دوگانه دولت را فاش کرد.

۲۴ دیماه ۱۳۸۷ – کمپین بین المللی حقوق بشر درایران امروز اعلام کرد که ماموران امنیتی لباس شخصی به تجمعی که در تاریخ ۲۲ دیماه توسط گروه غیر دولتی مادران صلح در اعتراض به خشونت جاری در نوار غزه در مقابل سفارت فلسطین در تهران سازماندهی شده بود، حمله کرده و مانع از برگزاری آن شدند. ماموران نیروهای انتظامی نیز در محل درگیری حضور داشته و مداخله ای نکردند، هر چند بنظر می رسد که حتی با حمله کنندگان به تجمع نیز همکاری کرده اند.

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از مقامات قضایی خواست که فورا در این مورد تحقیق کرده و نیروهای امنیتی مسئول در این خشونت را محاکمه کنند. این کمپین همچنین از دولت ایران خواست که به سوء استفاده از فاجعه غزه بعنوان ابزار سیاسی فشار به جامعه مدنی که به طرز خشونت باری مانع از رسیدن صدای حمایت جامعه مدنی ایران از قربانیان غیر نظامی فلسطین می شود، پایان دهد.

“دولت ایران از تظاهرکنندگانی که به طرز خشونت باری در مقابل منزل خانم شیرین عبادی، ایشان را تهدید کردند و بنام اعتراض به فاجعه غزه به تخریب دست زدند، دفاع کرد، اما وقتی که مادران صلح، خشونت در غزه را محکوم می کردند، ماموران دولت به آنها حمله کردند.” هادی قائمی؛ سخنگوی کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران در ادامه تاکید کرد: ” این نشانه دورویی فاحش دولت در استفاده از حوادث غزه در نقض حقوق بشر برای بهره برداری سیاسی است.”

حامیان مادران صلح در روز ۲۲ دیماه تظاهراتی در ابراز همبستگی با ساکنان نوارغزه و برای محکوم کردن قتل عام غیر نظامیان برگزار کردند و خواستار پایان دادن فوری به جنگ مسلحانه در این منطقه شدند. شاهدان عینی به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفتند که بلافاصله بعد از اینکه تجمع شکل گرفت، حدود ۱۵ نفر از ماموران لباس شخصی در محل حاضر شدند و به مقابله با تظاهر کنندگان و تهدید آنها پرداختند.

در پاسخ به مادران صلح که شعار می دادند “صلح، صلح، آتش بس”، ماموران لباس شخصی در حالیکه فریاد می زدند “مرگ بر صلح طلب، مرگ بر سازشکار”به شرکت کنندگان در تجمع حمله کردند و سعی کردند که دوربین خبرنگاران حاضر در تجمع را مصادره کنند. بدنبال هیاهوی ایجاد شده، ماموران به راحله عسگرزاده؛ عکاس و عضو کمپین یک میلیون امضا برای برابری، حمله ور شده و دوربین او را گرفتند. چندین نفر دیگر از جمله خدیجه مقدم، بهمن احمدی امویی، صادق شیردل، آیدا سعادت، و فرخنده احتسابیان مورد ضرب و شتم ماموران قرار گرفتند.

راحله عسگرزاده ماجرا را اینگونه برای وب سایت تغییر برای برابری تشریح کرد: “من به منظور عکاسی از تجمع مادران صلح طلب رفته بودم. مشغول عکس گرفتن از تجمع کنندگان بودم که یک لباس شخصی که در حال شعار دادن بود و فریاد می زد: “مرگ بر سازشکار و صلح طلب” به طرفم حمله کرد تا دوربینم را بگیرد و هر چه من فریاد می زدم که کارتت را نشان بده توجهی نکرد و بعد که باقی ماموران لباس شخصی جلو آمدند و از او پرسیدند که از کدام پایگاه امده است و چرا می زند، با خشونت بیشتری عمل کرد و همین طور که بند دوربین در دست من بود، مرا می کشید تا این که برخی از تجمع کنندگان به کمک من آمدند که در نهایت دوربین را به زور از دست من درآورد و به من سیلی زد و دوستان او هم در کمک به او به ما حمله کردند. تا انجا که یادم می آید آیدا سعادت از ناحیه کمر اسیب دید و به چشم های بهمن امویی نیز اسپری پاشیدند، خانم مقدم و احتسابیان نیز آسیب دیدند”.

سرکوب خشونت بار تجمع مادران صلح پس از حمله دانشجویان افراطی به منزل خانم عبادی؛ برنده جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۰۳ میلادی، در تاریخ یازدهم دیماه صورت گرفت. دولت خشونت اعمال شده علیه خانم عبادی راتحت عنوان واکنش به نقض حقوق بشر در غزه که در آن خانم دکتر عبادی به طرفداری از اسرائیل متهم شد، توجیه کرد.حسن قشقاوی؛ سخنگوی وزارت امور خارجه در تاریخ شانزدهم دیماه در کنفرانس مطبوعاتی اعلام کرد که “وکلا باید از آزادی های مدنی و حرکتهای پرشور و زنده دانشجویان استقبال کنند و بیشتر از خودشان تحمل نشان بدهند. هیچ شکی نیست که جامعه تک صدایی مضر است.”

هادی قائمی در این مورد گفت: “فعالان و مدافعان حقوق بشر خشونت در غزه را به هر شکلی که بتوانند محکوم می کنند، اما بنظر می رسد که دولت می خواهد که این موضوع را بطور انحصاری در اختیار بگیرد تا به این ترتیب بتواند جامعه مدنی را سرکوب و ادعای حقانیت کامل بکند.”

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از دولت ایران خواست که مانع تجمع های مسالمت آمیز نشود و به فشار فزاینده علیه مدافعان حقوق بشر و فعالان جامعه مدنی پایان دهد.