اعلام مرگ جوان دیگری در اثر تیراندازی در راهپیمایی توسط مقامات ایرانی پس از مدتها مخفی نگه داشتن اطلاعات
کمپین بین المللی حقوق بشر خواستار حقیقت یابی در باره ناپدید شدگانی شد که در هاله ای از نیرنگ و دروغ، سردرگمی، و رعب و وحشت ایجاد شده گم شده است.
۲۱ تیرماه ۱۳۸۸ – کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران امروز گزارش داد که مقامات ایرانی، خانواده سهراب اعرابی، ۱۹ ساله، را پس از گذشت ۲۶ روز از ناپدید شدنش مطلع کردند که او در اثر تیراندازی به قلبش در جریان راهپیمایی کشته شده است.
پروین فهیمی؛ مادر سهراب که از اعضای مادران صلح است در این مدت ۲۶ روز تلاش های گسترده ای برای کسب خبر در باره پسرش کرده بود و عکس های او را به همه زندانها، دادگاه ها و هر جایی که امکان داشته برده وخواستار روشن شدن وضعیت او شده بود. سرانجام در شامگاه بیستم تیرماه، پس از برگزاری یادبود دهمین سال جنبش دانشجویی، داگاه انقلاب آنها را احضار کرد تا با مراجعه به اداره آگاهی از میان عکس های فراوان اجساد، سهراب را شناسایی کنند. به گفته اعضای خانواده سهراب به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، جسد سهراب در روز ۲۹ خرداد ماه یعنی ۵ روز پس از ناپدید شدنش، به پزشکی قانونی تحویل داده شده است. سهراب اعرابی قرار بود که در تیرماه امسال در کنکور ورودی دانشگاه ها شرکت کند.
سهراب اعرابی در اثر تیراندازی به قلبش کشته شده است اما هنوز معلوم نیست که آیا او اول مجروح شده و به بیمارستان منتقل شده و بعد فوت کرده است یا اینکه در همان جریان راهپیمایی و بلافاصله پس از تیراندازی کشته شده است.
هادی قائمی؛ سخنگوی کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران در مورد مرگ سهراب گفت:” اگر سهراب در اثر تیراندازی در روز ۲۵ خرداد ماه در خیابان کشته شده است، چرا جسد او در روز ۲۹ خرداد ماه تحویل پزشکی قانونی شده است؟” هادی قائمی با شدت تمام اعلام کرد که “ما خواستار یک تحقیق مستقل و یک پاسخگویی کامل در باره علت مرگ سهراب اعرابی و پیگیری مناسب توسط قوه قضائیه هستیم.” قائمی تاکید کرد که “این تحقیق باید روشن کند که مقامات منتظر چه چیزی بودند و چرا این همه مدت طول کشید تا به مادرسهراب خبر مرگش را بدهند.”
فقدان شفافیت و تاخیر محاسبه شده در خبررسانی در باره مرگ بدون هیچ توضیح سهراب، تنها باعث شده است که نگرانی ها در باره سایرکسانی افزایش پیدا کند که یاجزو ناپدید شدگان هستند و یا بازداشت شدگانی که بدون هیچ ارتباطی با خانواده و وکیل در وضعیت بی ارتباط با دنیای خارج به مدت یک ماه در بازداشت هستند. خبری مبنی بر بازداشت حدود ۱۹۰ نفر در جریان تظاهرات در روز ۱۸ تیر نیز این نگرانی ها را شدت داده است.
هادی قائمی در باره این نگرانی ها گفت:” بسیاری از خانواده ها در وحشت هستند که به آنها هم خبر مرگ عزیزانشان را در راهپیمایی ها بدهند در حالیکه حقیقت همچنان مبهم بماند.” هادی قائمی تاکید کرد که ” علاوه بر همه اینها، بی خبری از وضعیت ناپدید شدگان، برای خانواده آنها یک شکنجه است.”
