پناهجویان ایرانی درترکیه: مسایل مالی، نگرانی از آینده- پناهجویان تنها روزنامه نگار نیستند!
[audio:https://chrifa.wpengine.com/wp-content/uploads/refugees-5.mp3]
درسلسله مصاحبه‌هایی که کمپین بین المللی حقوق بشردر ایران با پناهجویان ایرانی درکشورهای اطراف ایران انجام داده است، این بار بایکی از روزنامه نگارانی که هم اکنون به دلیل شرایط دشوارحرفه ای و همچنین درخطر بودن به دلیل فعالیت های روزنامه نگاری کشور را ترک کرده است گفت وگو کرده ایم. این روزنامه نگار با اشاره به اینکه افرادی که ایران را ترک می کنند در شرایط اضطرار وطنشان را ترک می کنند گفت: « این افراد نه با خود لباس می آورند نه پول. بنابراین از این نظر مشکل دارند. آنها مجبورند تا زمان مصاحبه با سازمان ملل هزینه زیادی را بابت هتل بدهند…. این فقط مختص به روزنامه نگاران نیست. مثلا یک پدر با همسرش و دو بچه اش امده و به سازمان ملل رفته و مجبور به رفتن به یک شهر کوچک رفته است. چون به یک شهر مذهبی رفته پلیس و مردم برای انها دشواری هایی به عمل می آورند. از نظر مالی پولشان هم تمام شده است. روزنامه نگاران به نوعی حمایت جذب می کنند. اما این موضوع برای افراد دیگر متفاوت است.»
این روزنامه نگار مورد یک پناهجو را مثال می زند که برای گذران زندگی در زمانی که منتظر دریافت پناهندگی است را مثال می زند که به کار مشغول می شود و چون نمی تواند به صورت قانونی کار کند مجبور می شود بدون بیمه و دیگر تضمین ها به کار مشغول شوند. در اثنای کارچند انگشت خود را از دست می دهد. صاحب کار هم نمی تواند به او بیمه ای بدهد. او مجبور می شود خودش درمان کند وبا همان دست به کار ادامه دهد.
به گفته این روزنامه نگار بیشتر حمایت ها منحصر به روزنامه نگاران وفعالان سیاسی بوده است و این کمک ها به افراد دیگر محدود بوده است. به خصوص افرادی که نمی خواهند نامشان آشکار شود. به گفته وی یک فعال سیاسی در یکی از شهرها پلاستیک باطله جمع می کند که زندگی اش را بگذراند. به گفته او کمک هایی که برای پناهجویان جمع می شود باید به نوعی توزیع شود که این افراد را نیز در بربگیرد.
این پناهجوی روزنامه نگار به کمپین گفت که باید کسی باید برود آنجا و با این افراد صحبت کند تا آنها اعتماد کنند. او گفت که اتفاق خوبی که افتاده که ایرانیان کمک برای چنین افرادی کمک جمع می کنند. از جمله کمک هایی که برای افرادی پناهجو در شهر وان جمع شده است. این پناهجو همچنین به کمک های گزارشگران بدون مرز برای خبرنگاران بدون مرز اشاره می کند. اگر چه افراد مختلفی از ایتالیا و نروژ نیز کمک هایی هم ارسال کرده اند. به گفته وی خانم ها زودتر وقت مصاحبه از سازمان ملل می گیرند تا پرونده پناهندگی خود را سروسامان بدهند.
این پناهجو می گوید وقتی که برخی از پناهجویان درشهرهای کوچک با فشارجامعه محلی در شهرهای کوچک مواجه بوده اند به نوعی که برخی با ضرب وشتم مواجه شده اند. او همچنین از نگرانی پناهجویان در خصوص کشورهای سوم و اینکه وضعیتشان در این کشورها چگونه خواهد بود سخن گفته است. یعنی این پناهجویان هم باید با مشکل مالی دست وپنجه نرم کنند و هم با نگرانی هایی که درمورد آینده دارند.
