زهرارهنوردخواستارآزادی زندانیان سیاسی شد:اتهام زنی برای ایجادوحشت است
زهرارهنورد، همسرمیرحسین موسوی کاندیدای ریاست جمهوری با انتشار نامه ای ضمن درخواست برای آزادی زندانیان سیاسی، روند اتهام زنی، زندانی کردن و نیز اعدام معترضان را وسیله ای برای ایجاد رعب و وحشت نامید. عکس: کانون زنان ایرانی
زهرا رهنورد با انتشار نامه ای که روز گذشته، ۱۴ فروردین ماه، نسخه ای از آن در وب سایت کلمه منتشر شد با انتقاد از موج دستگیری های پس از انتخابات به صورت تلویحی از مقامات جمهوری اسلامی خواست که زندانیان سیاسی را آزاد کنند. وی صریحا اتهام های مطرح شده علیه مخالفان سیاسی را نوعی انتقام کشی برای ایجادمحیط ارعاب و وحشت نامیده که زندان و اعدام را برای معترضان سیاسی ( یا به تعبیر وی انسان‌های بی‌گناه) به همراه آورده است.
رهنورد، رییس سابق دانشگاه الزهرا، با غیر عادلانه خواندن ادامه بازداشت روزنامه نگاران، هنرمندان و اصحاب رسانه، آنچه وی آن را «گروگان گرفتن » گروه های مختلف نامیده را مورد انتقاد قرار داده و نوشته است: «نمی دانم چگونه کسانی از موضع قدرت ، در ذهن خود گروه هایی من در آوردی تولید می کنند و انسان های بی گناه را در خیال خود در آن گروه ها جاسازی و سپس دستگیر می کنند و با برچسب های عجیب و غریب و انواع تهمت ها در زندان نگه می دارند و یا اعدام می کنند . این از بدترین نوع مجازات ، بلکه نوعی انتقام کشی نخ نما شده برای ایجاد محیط ارعاب و وحشت است” . او همچنین از زندانیان با عنوان آزادگان یاد کرده و خواستار آزادی آنان شد.
اشاره رهنورد به « گروه های من درآوردی» در ذهن افراد صاحب قدرت (یا مقامات اطلاعاتی، امنیتی و قضایی)، متهم کردن بسیاری از دستگیرشدگان پس از انتخابات به همکاری و یا ارتباط با گروه های مخالف جمهوری اسلامی است بدون اینکه در این خصوص مدارکی ارایه شود. تنها دو تن طی ماه های گذشته به اتهام عضویت در انجمن پادشاهی ایران به داراویخته شده اند و بنا برگزارش های متعدد حداقل دو تن دیگر به نام های محمدامین ولیان و آقای قنبری احکام اعدام دریافت کرده اند. هر دو متهمان از دسترسی به وکیل در طی مدت بازداشت و نیز برگزاری دادگاه محروم بودند. در مورد دو نفر اعدام شده نیز وکیل آنان از فقدان دسترسی به دادرسی عادلانه موکلانش در جریان دادگاه خبر داده بود.
رهنورد در این نامه که ظاهرا خطاب به مقامات جمهوری اسلامی نوشته شده است برخی مناسبت های مذهبی وملی از جمله ماه رمضان، عید فطر، عید قربان، اعیاد محرم، دهه فجر و روز ملی شدن صنعت نفت ونیز عید نوروز و ۱۳ فروردین را فرصت مناسبی برای آزادی زندانیان سیاسی دانسته و گفته این مناسبت ها بهانه های خوبی برای آزادی زندانیان سیاسی و بهبود رابطه ملت و حاکمیت باشند.
رییس پیشین دانشگاه الزهرا آزادی خواهی، دموکراسی و ترتیبات قانونی را به عنوان سه شاخصه اصلی جامعه ایرانی در صدسال گذشته برشمرد که همواره خاطره جمعی و تاریخی ملت ایران را به خود مشغول کرده است و اذعان داشت: “حتی اگر فقط به این مطالبات سه گانه بین دو انقلاب مشروطه و بهمن ۵۷ متمرکز شویم ، می بینیم که هر یک از این دو انقلاب پروژه هایی ناتمام بوده اند . وضعیتی که در شرایط فعلی و در این مرحله تاریخی – سیاسی کشورمان ، حاکمیت و ملت می توانستند دست در دست یکدیگر این پروژه های ناتمام را تکمیل کنند و با آزادی زندانیان در بند ملت ایران این پروسه تکیل شود.»
رهنورد همچنین از زندانیان گمنام به عنوان بدنه ملت یاد کرده است که خواسته های آنان مشتی از خروارها مطالبات مردم است و در زندان نگه داشتن آنان را نمادی از زشت ترین ظلم هایی دانست که می توان بر یک ملت روا داشت. او همچنین با اشاره به زنان زندانی جنبش سبز ایران از سرکوب و بی احترامی به آنان انتقاد کرد. او در بخش دیگری از این نامه به زندانی شدن فعالان و مشاهیر سیاسی و طرفداران و فعالان حقوق بشر اشاره کرد و نوشت: “آیا این وهن ملی و ملت ایران نیست که حاکمیت حقوق بشر را دارای خاستگاهی غیر ایرانی قلمداد می کند ، تا به بهانه آن فعالان حقوق بشر را نوکر و وابسته به بیگانگان و مخل امنیت کشور معرفی کند و آنها را دچار میخ دخمه ها و پستوهای زندان ، رنج دهد.»
دیگر گروه های زندانیان که رهنورد خواهان آزادی آنان شده است فعالین اقوام، ملیت ها واقلیت ها هستند که به گفته ی رهنورد به دنبال خودمختاری اند و نه جدایی طلبی: “آنها به به دنبال خودمختاری اند و نه جدایی طلبی . آرمانخواهانی آزادی خواهند که جز احترام و عظمت خود و ملت ، چیزی نمی خواهند . قانون اساسی نیز هیچ محدودیتی برای آزادی و احترام به آنها قائل نشده است . ضمن اینکه توسعه فرهنگی آنها را تشویق و ارج نهاده است” .
