دادگاه تجدید نظر باید احکام غیرعادلانهء رهبران بهایی را نقض کند
(۱۹ مرداد ۱۳۸۹) – کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران امروز گفت هفت رهبر جامعهء بهاییان ایران که هر یک به ۲۰ سال زندان بر مبنای اتهامات امنیتی، جاسوسی، و سایر جرایم محکوم شده اند، باید توسط دادگاه تجدید نظر آزاد شوند.
سخنگوی کمپین آرون رودز گفت: “ما دستگیری، حبس، محاکمه، و مجازات این افراد را سیاسی ، تبعیض آمیز، غیر عادلانه، و بر اساس قوانین ایران و بین الملل، غیر عادلانه می دانیم.”
آرون رودز گفت: “آنها تنها به دلیل بهایی بودن محکوم شده اند و نه هیچ چیز دیگر، و حبس آنها مبین سیاست ظلم به بهاییان است.”
هفت رهبر بهایی، که در بهار ۱۳۸۷ دستگیر شدند، فریبا کمال آبادی، جمال الدین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضایی، مهوش ثابت، بهروز توکلی، و وحید تیزفهم هستند. آنها ظرف ۲۰ ماه اولیه بازداشت تفهیم اتهام نشده و بدون اجازهء تماس با وکلایشان در زندان بوده اند. طبق گزارشات این متهمان تقاضای تجدید نظر خواهند داد.
در دیماه ۱۳۸۸، پس از تظاهرات همان ماه که به دنبال اعتراضات خرداد ۱۳۸۸ به انتخابات ریاست جمهوری صورت گرفت، اتهامات علیه رهبران بهایی گسترش یافت. رسانه های خبری دولتی ایران ادعا کردند که بهاییان طراح اصلی اعتراضات بودند، اگرچه هیچ گونه مدرکی برای اثبات این اتهامات ارائه نشده است.
شیرین عبادی که وکالت هفت رهبر بهایی را به عهده داشت، به کمپین گفت که محاکمهء موکلانش روندی غیر عادلانه بوده است.
به گفته خانم عبادی: ” من به عنوان یک وکیل قاعدتا می بایستی از روز بازداشت حق می داشتم با آنها صحبت کنم و از اتهام آنها مطلع بشوم ولی این حق از من و از موکلین من تضعیع و بازپرس گفت تا خاتمه تحقیقات اجازه ملاقات و خواندن پرونده ندارم.”
خانم عبادی همچنین اشاره کرد که با توجه به سن رهبران بهایی، حکم ۲۰ سال زندان برای آنها در واقع حبس ابد محسوب می شود. ” یعنی اگر حکم قطعی بشود آنها مادام العمر در زندان خواهند بود و تصور نمی کنم بعد ازبیست سال عمر طبیعی داشته باشند،” وی افزود.
اعضاء آیین بهایی در ایران حدود ۰۰۰۳۰۰ نفر می باشند، که بزرگترین گروه اقلیت مذهبی غیر مسلمان در ایران را تشکیل می دهند. در سالهای اخیر، بدرفتاری با بهاییان تشدید شده است و شامل تخریب قبرستان های آنان، دستگیری های خودسرانه، حمله به منازل، ضبط اموال، اخراج از کار، و سلب حقوق مدنی اساسی از آنها شده است. جوانان بهایی ایرانی همچنان از حق تحصیلات دانشگاهی محرومند و هردانشگاهی که دانشجویان بهایی در آن مشغول به تحصیل باشند وادار به اخراج آنها می شود. متخصصین بهایی از انتصاب در شغل های دولتی محروم هستند و به دلیل اعتقاداتشان از جانب شرکت های خصوصی مورد تبعیض قرار می گیرند. حتی کسانی که از آنها دفاع می کنند نیز مورد حمله قرار می گیرند. شیرین عبادی به دلیل قبول وکالت هفت رهبر بهاییان مورد حمله قرار گرفته است.
بر اساس آمار جامعهء بین المللی بهاییان، در حال حاضر ۴۷ بهایی در سراسر ایران در زندان به سر می برند. بهاییانی که با حکم وثیقه آزاد شده اند وادار به پرداخت مبالغ هنگفت شده اند. برای مثال، عزیز سمندری و ژینوس سبحانی، منشی سابق مرکز مدافعان حقوق بشر، روز ۲۱ اسفند ۱۳۸۸ با وثیقهء ۷۰۰ میلیون ریالی آزاد شدند. دیدار رئوفی، پیام اغصانی، و نیما حقار نیز همان روز با دستور پرداخت همان مبلغ آزاد شدند. شاهرخ طائف نیز شش روز بعد در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۳۸۹ با همان مبلغ وثیقه آزاد شد.
دایان علائی، سخنگوی جامعهء بین المللی بهایی، به کمپین گفت که آیین بهایی به عنوان یک “گروه غیر قانونی” طبقه بندی شده و بسیاری از بهاییان زندانی “به اقدام علیه امنیت ملی کشور و یا شرکت در گروههای غیر قانونی، و یا آموزش آیین بهایی متهم شده اند.”
وی گفت: “کلیهء بهاییان در خطر دستگیری هستند.”
