پدر حامد روحی نژاد: «عمدا می خواهند پسرم را در زندان بکشند یا علیل و ناتوان تحویلش دهند»
پدر حامد روحی نژاد زندانی عقیدتی که با حکم ده سال زندان در زندان زنجان به سر می برد به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که فرزندش در وضعیت بسیار نامناسب سلامتی به سر می برد و مسوولان اطلاعاتی اجازه ملاقات یا تماس تلفنی وی با خانواده اش را نمی دهند وپیگیری های وی برای تغییر این وضعیت نیز به نتیجه ای نرسیده است. به گفته وی پسرش در حالی در شرایط فشار روحی و جسمی نگهداری می شود که از بیماری ام اس رنج می برد و فشارهای عصبی ایجاد شده به تشدید بیماری وی منجر شده است. حامد روحی نژاد به پدرش گفته است که بدترین کارها با وی می شود و نیز از اعتصاب غذای عنقریب خود خبر داده است.
محمدرضا روحی نژاد پدر این دانشجوی فلسفه و از زندانیان پس از انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته به کمپین گفت: «عمدا می خواهند پسرم را در زندان بکشند یا علیل و ناتوان تحویلش دهند.» حامد روحی نژاد که محکوم به ده سال حبس در تبعید است و دو ماه پیش به زندان زنجان فرستاده شده از دو هفته پیش به بند انفرادی این زندان منتقل شده و از سه هفته پیش تا کنون اجازه ملاقات و تماس تلفنی با خانواده اش را نداشته است .
وی افزود:« امیدوارم که این کار را حامد نکرده باشد اما در آخرین دیدارمان، سه هفته پیش گفت اگر این وضع ادامه پیدا کند من اعتصاب غذا می کنم چون اینها دارند بدترین کار را با من می کنند . پسرم گفت بابا دیگه این داروها را برایم نیاور ، دیگر روی من تاثیر نمی گذارد.» محمد رضا روحی نژاد با اشاره به اینکه علاوه بر تشدید ام اس ، پسرش بیماری ها ی دیگرهم در زندان گرفته است، گفت :« تمام این اتفاق ها داخل زندان افتاده است. به ما هم اجازه نمی دهند که او را به بیمارستانی برای درمان منتقل کنیم . قبل از زندان بیش از ۴ سال تحت درمان و دارو بود اما ازوقتی به زندان رفت چون داروهایش را مرتب بهش ندادند و تحت مراقبت پزشکی نبود اوضاعیش بد شد و بیناییش را از دست داد . در بیمارستان فارابی تایید شد که بیناییش را برای بیماری ام اس دارد از دست می دهد بعد از آن پزشکان بیمارستان امام خمینی نیز همین تشخیص را تایید کردند . ناراحتی معده ، دفع ادار و کلیه را هم از زندان گرفته است. اما متاسفانه هیچ کس به داد این بچه نمی رسد.»
این پدر درباره آخرین دیدار با فرزندش گفت : «آخرین باری که او را دیدم سه هفته پیش وملاقات کابینی بود. حالش خیلی بد بود. تقریبا می توانم بگویم اگر کمی دیگر آنجا بماند از بین می رود. از پشت شیشه می دیدمش که حتی دستش را هم نمی تواند تکان دهد.به من گفت که بیماری روی شنوایش نیز تاثیر گذاشته است . بینایش را که ازدست داده ، فقط ۲۰ درصد بینایش مانده ،از ناحیه کلیه ، معده و دفع ادار هم مشکل دارد. می گفت از سردرد ، شب ها حوله به سرم می بندم تا مگر نیم ساعت خوابم ببرد.»
محمد رضا روحی نژاد با اشاره به اینکه تمام وقت های دکتر و آزمایش های پسرش را خودش گرفته است، گفت: «به دادستان نامه نوشتم که برای مداوا پسرم را به بیرون زندان منتقل کنند، اما گفتند باید پسرت در زندان بماند ما خودمان مداوایش می کنیم. اما این چه مداوایست وقتی من خودم داروهای او را می گیرم و می برم زندان . آخرین بار ۹ تا آمپول به زندان زنجان بردم. با کلی خواهش و التماس خواستم که آنها را در یخچال بگذارند چون بیرون یخچال فاسد می شود. ایستادم تا مامور رفت بهداری و آمپول ها را تحویل داد بعد که خیالم راحت شد برگشتم. همه می دانند استرس برای بیماری ام اس خطرناک است چرا باید او را به بند انفرادی ببرند، من با هزار بدبختی آمپول ها را تهیه می کنم اما حالا دیگر روی بچه من بی تاثیر است.»
پدر این دانشجوی ۲۳ ادامه داد : «مسئول اجرای احکام به من گفت که خیلی ها مریض بودند و اینجا خوب شدند . چه خوب شدنی. بچه من را با دست بند وپا بند و همراه ۵ مامور به بیمارستان آوردند اما یادشان نبود که مدارک و عکس ام آر ای او را بیاورند تا دکتر آنها را ببیند. من خودم تاکسی دربست گرفتم، رفتم زندان و از بهداری مدارک را گرفتم و دوباره به بیمارستان برگشتم .همه اینها نشان می دهد که عمدا می خواهند بچه من را از پا دربیاورند.»
پدر روحی نژاد با اظهار اینکه نمی داند در چنین شرایطی چرا باید پسرش ممنوع ملاقات شود ، گفت : « آخرین باری که به دیدن پسرم رفتم گفتند دیگر نیاید ، هر وقت ما خواستیم خودمان به شما زنگ می زنیم که کی برای ملاقاتی بیاید . حامد حتی اجازه تلفن هم ندارد . من با رییس زندان زنجان حرف زدم گفت دست ما نیست ، اطلاعات می گوید که فعلا ملاقاتی ندهیم . به دادستان زنجان ، اجرای احکام ، ناظر پرونده در زنجان هم مراجعه کردم آنها گفتند که دستور قضایی ست و ما فقط اطاعت می کنیم. به تهران آمدم و پیش دولت آبادی ، دادستان تهران رفتم ، برایش نامه نوشتم ، حتی دیوان عالی کشور رفتم و آنها گفتند که خود پسرت باید کتبی درخواست ملاقاتی کند. گفتم آخر زندانی که حق تلفن زدن و ملاقاتی ندارد من چطور می توانم به او بگویم که خودت نامه بنویس . گفتند به ما ربطی ندارد، فقط باید خودش بنویسد.»
روحی نژاد گفت : «خود پزشک قانونی تشخیص داده پسرم به سه ماه مراقبت و مداوا احتیاج دارد اما متاسفانه هیچکس کاری نمی کند.»
پدر دانشجوی زندانی درباره درخواستش از سازمان های حقوق بشری گفت : «من قبلا گفتم الان هم باز تکرارمی کنم . وقتی سازمان های بین المللی حقوق بشر به خارجی های بیماری که در ایران دستگیرشدند برای خروجشان از ایرا ن کمک می کند خب به بچه این مریض این خاک ، بچه مریض من که ام اس دارد از پا درش می آورد هم کمک کنند . یعنی هیچکدام از سازمان های حقوق بشری نمی توانند کاری بکنند یا نمی خواهند . من از دبیر کل سازمان ملل و بقیه مسئولان می خواهم که بیایند بچه من را ببیند ، دکتر برای معاینه اش بفرستند و اگر حرف های من اشتباه بود من معذرت خواهی می کنم.»
حامد روحی نژاد، دانشجوی ۲۳ ساله ،رشته فلسفه دانشگاه شهید بهشتی در تاریخ ۱۳ اردبیهشت ۸۸ به جرم به آشوب کشیدن فضای انتخاب دستگیرشد. ابتدا به اعدام محکوم شد و پس از آن در دادگاه تجدیدنظر حکمش به ۱۰ سال حبس در تبعید تغییر کرد.