فاطمه آدینه وند ، همسر عبدالله مومنی : هر بار که در باز می شد می گفت من را نزنیدنه
چندی پیش عبدالله مومنی یکی از رهبران دانشجویی در نامه ای به رهبرایران آیت الله خامنه ای که اولین بار توسط کمپین بین المللی حقوق بشر درایران منتشر شد به شرح شکنجه، بدرفتاری و تلاش های صورت گرفته برای اخذ اعترافات اجباری در زندان به صورت مشروح پرداخته است. او درنامه دوم خود نیز بار دیگر بر وقوع چنین بدرفتاری های تاکید کرد.
فاطمه آدینه وند، همسر عبدالله مومنی، زندانی عقیدتی وفعال دانشجویی که تا کنون دو نامه در شرح شکنجه های خود در دوران بازجویش نوشته است در خصوص وضعیت اخیر او به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: «عبدالله در زندان از دندان درد شدید رنج می برد و ناراحتی پوستی هم گرفته است. طبق گفته پزشکان او باید برای معالجه به بیرون زندان فرستاده شود اما هنوز که اقدامی برای آن صورت نگرفته ، نامه هم نوشتیم که هنوز جواب ندادند.»
فاطمه آدینه وند در خصوص نامه های جنجال ساز اخیر عبد الله مومنی که در آن از شکنجه هایش در دوران بازجویی گفته بود به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: « حتم دارم که همه حرف هایش درست است چون مومنی اهل دروغ نیست. در ۳۶ روزی که به مرخصی آمده بود من جرات نمی کردم شب ها در را باز کنم و به اتاق بچه ها سر بزنم هربار که صدای در را می شنید داد می زد : من را نزنید.»
همسر عبدالله مومنی گفت: « در مرخصیش وقتی برای دوستانش که به دیدنش می آمدند از شکنجه هایش می گفت من در آشپزخانه می شنیدم و گریه می کردم، آیا این ها مسلمان هستند که این رفتارها را با آدم بی گناه دیگری می کنند.»
همسر این زندانی و سخنگوی سابق ادوار تحکیم وحدت گفت:« کسانی هم که با او در زندان بودند و آزاد شدند برای من تعریف کرده بودند که چه بلاهای سر عبدالله آوردند. در اولین ملاقاتم با عبدالله که چیزی حدود ۴۷ روز پس از بازداشتش بود شوک شدم . خیلی دیدار وحشتناکی بود . اصلا نمی شد او را شناخت. وقتی به خانه آمد و می خواست از ماشین پیاده شود غیر از ۲۰ و اندی کیلو که لاغر کرده بود اصلا نمی توانست را ه برود ومن کمکش کردم.ببینید چه بلای شکنجه گرانش سرش آورده بودند تا او اعتراف کند و برای آن دادگاه نمایشی آماده شود.»
فاطمه آدینه وند با اظهار اینکه از خرداد ماه تا کنون آنها با عبدالله مومنی ملاقات حضوری نداشته اند ، گفت: « هفته ای یکبار فقط ۲۰ دقیقه بصورت کابینی می توانیم او را ببینیم که واقعا اعصاب آدم را داغان می کند. ارتباط تلفنی هم قطع است. من چندین بار به مناسبت های مختلف مثل عید غدیر و روزهای دیگر برای گرفتن ملاقات حضوری پیگیری کردم اما به ما جواب نمی دهند. من حداقل بعد از چندماه می خواهم که بچه های مومنی بتوانند پدرشان را به صورت حضوری ببینند ویا حداقل تلفنی با هم حرف بزنند.این حق هر زندانی است ، هر زندانی عادی می تواند خانواده اش را ببیند اما ما این حق را نداریم.»
همسر این زندانی عقیدتی درباره حال روحی عبدالله مومنی گفت: « حالش بد نیست ولی وقتی بی گناه در زندان سال ها باید باشد و نمی تواند درملاقات حضوری بچه هایش را هم ببیند برایش سخت می شود.»
عبدالله مومنی شب ۳۰ خرداد ۱۳۸۸ پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران در ساختمان ستاد شهروند آزاد در میدان ونک تهران که ریاست ستاد شهروند آزاد (حامیان کروبی) را بر عهده داشت بازداشت شد.او و سازمان ادوار تحکیم در این انتخابات از حامیان کاندیداتوری مهدی کروبی بودند.
