سید حسین جاودانی: اخراج من ربطی به نوع تدریس و وظایف دانشگاهیم نداشت

سید حسین جاودانی، استاد رشته تاریخ دانشگاه پیام نور که به علت نوشتن مقالات انتقادی از تدریس در دانشگاه محروم شده است به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران در باره اینکه چگونه از ممنوع تدریس شدنش باخبر شده است، گفت: « طبق روال آموزشی ایران قبل از شروع هر ترم، از سوی آموزش عالی با اساتید تماس گرفته می شود و درس های که برای تدریس آن ها در نظر گرفته شده اطلاع داده می شود اما چون با من تماسی گرفته نشد پس از مدتی علت را از مدیر گروه پرس و جو کردم که ایشان هم گفتند از سوی حراست دانشگاه خواستند که به شما واحد درسی داده نشود و من باید مشکلم را خودم با حراست دانشگاه حل کنم. من هم به حراست دانشگاه رفتم که آنها هم به من گفتند از سوی نهادهای امنیتی خواسته شده تا به علت مقالاتی که در سایت های مختلف نوشتم واحدی برای تدریس به من داده نشود. نهادهای امنیتی از ما خواسته اند به علت اینکه مقالاتی در سایت های مختلف نوشتید به شما واحد درسی ندهیم.»

سید حسین جاودانی که از سه سال پیش در دانشگاه پیام نور مشهد مشغول تحصیل است با اشاره به اینکه محروم شدن از تدریسش از سوی وزارت اطلاعات ربطی به نحوه تدریسش در دانشگاه نمی شود، گفت: « جالب این است که من حتی یکبار هم سر کلاس هایم درباره مسائل سیاسی کشور حرفی نزدم و کاملا در چارچوب حرفه ای تدریس کرده ام حتی حراست دانشگاه نیز اعتراف کرد که هیچ موردی به آنها گزارش نشده که من در کلاس هایم حرف سیاسی زده باشم و در واقع محروم شدنم از تدریس از سوی وزارت اطلاعات صرفا به علت نوشتن مطالبی خارج از حیطه دانشگاه است و ربطی به کارکرد و وظایف من در حیطه دانشگاه ندارد .»

سید حسین جاودانی، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم ادوار وحدت خراسان و دبیر سابق انجمن اسلامی دانشجویان دموکراسی خواه دانشگاه تهران با اشاره به اینکه در اواسط ترم پیش هم یک بار به دلیل نوشتن مقالاتش تهدید به از دست دادن شغل شده است، گفت: « اما ترم پیش اتفاقی نیفتاد و در حد تهدید بود.من مقالاتی قبل و پس از انتخابات ریاست جمهوری نوشتم که البته تعدادشان هم زیاد نبود اما متاسفانه من را به همین دلیل از تدریس محروم کردند. مقالات من در پس از انتخابات بیشتر درباره جنبش سبز و تحلیل وقایع بود.»

سید حسین جاودانی درباره پیگیری هایش برای منع شدن از تدریس گفت:« من از طریق حراست دانشگاه پیگیری کردم وخواستار احقاق حقم شدم که متاسفانه نتیجه ای نگرفتم . دو هفته نیز از خبری کردن منع شدنم از تدریس اجتناب کردم چون امیدوار بودم به نوعی این مشکل حل شود و من به دانشگاه برگردم اما نتیجه ای نداشت. معمولا وقتی این اتفاق ها می افتد خیلی محلی برای پیگیری نیست، حراست دانشگاه ها نیز نمی توانند در این موارد نقشی داشته باشند و مجبورند دستوراتی که از بیرون به آنها ابلاغ می شود را انجام دهند. ما به عنوان اعتراض مشکل مان را خبری می کنیم و معمولا کار بیشتر از دستمان بر نمی آید. حکومت که قدرت دارد سرکوب می کند و طرف دیگر که فاقد قدرت است تحت سرکوب قرار می گیرد.»

این استاد دانشگاه درباره اینکه آیا شغل دیگری برای امرار معاش دارد، گفت:« در جاهای مختلف به صورت پروژه ای کار می کنم. بهرحال یکی از علت های که آدم ها را از شغل هایشان کنار می گذارند این است که آنها را تحت فشار اقتصادی و مضیقه مالی قرار بدهند تا از فعالیت های سیاسی شان دست بکشند.»

جاودانی درباره اینکه آیا اساتید دیگری از دانشگاه پیام نور مشهد نیز به سرنوشتی شبیه او دچار شده اند، گفت: « من خبرم موثق ندارم اما شنیده ام که سه ، چهار استاد دیگر هم محروم از تدریس شده اند. وقتی وزارت اطلاعات می تواند به راحتی با ابلاغ کردن به حراست دانشگاه من را ممنوع تدریس کند حتما برای اساتید دیگری هم این اتفاق افتاده است.»

جاودانی همچنین درباره بازداشت دانشجویان دانشگاه پیام نور مشهد نیز گفت: « این اواخر تا جاییکه من می دانم کسی بازداشت نشده است اما سال گذشته وقتی رسایی ، نماینده مجلس و طرفدار دولت به دانشگاه آمده بود و دانشجویان به حضورش معترض شدند حدود ۱۳ تا ۱۵ نفر از دانشجویان دانشکده فنی برای چند ترم از تحصیل محروم شدند.»

این استاد دانشگاه که خود نیز از دانشجویان محروم از تحصیل در مقطع فوق لیسانس به علت ریاست انجمن اسلامی دانشجویان دموکراسی خواه دانشگاه تهران در سال ۸۵ بوده است درباره وضعیتش به کمپین گفت: « این روندی است که هر فعال دموکراسی خواهی آن را می داند و هزینه هایش را برای رسیدن به دموکراسی خواهد داد.لابد کمترین هزینه از دست دادن شغل است، خیلی ها به زندان رفته اند و یا جانشان را داده اند.طبیعتا این روند برای رسیدن به دموکراسی باید طی شود. وجنبش مردم هم موید این است که جریان حاکم را نخواهد پذیرفت. حتما شرایط تعییر می کند حالا کی معلوم نیست. امیدوارم هر چه زودتر این اتفاق بیفتد.»