نامۀ هاشم خواستاردر مورد شرایط غیر انسانی و اعدام های پنهانی در زندان مشهد

قوۀ قضاییه هیچ قدمی برای تصحیح نقض فاحش استانداردهای بین المللی برنداشته است

۱۹ فروردین ۱۳۹۰ — کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از قوۀ قضاییۀ ایران خواست تا اعدام های دسته جمعی مخفیانه و شرایط غیر انسانی زندان وکیل آباد مشهد را که هاشم خواستار، زندانی عقیدتی اخیرا  در نامه ای به رییس قوۀ قضاییه تشریح کرده است، متوقف کند.

به رغم نگرانی های بین المللی که منجر به گزارشی توسط دبیر کل سازمان ملل متحد مورخ ۲۳ اسفند ۱۳۸۹ شد، قوۀ قضاییۀ ایران هیچ اقدامی در راستای تصحیح شرایط  اسف بار  زندان وکیل آباد نکرده است.

هادی قائمی، سخنگوی کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت:  “وکیل آباد جهنم روی زمین است، جایی که زندانیان با ازدحام بیش از حد، خطرات بهداشتی، تحقیر، و اعدام های گروهی و مخفیانه روبرو هستند.”

وی افزود:  “شرایط وکیل آباد و سایر زندانها می بایست در برنامۀ کار گزارشگر ویژۀ سازمان ملل متحد و کمیسیار عالی حقوق بشر قرار بگیرد.”

در نامه ای به آیت الله صادق آملی لاریجانی، رییس قوۀ قضاییۀ ایران، که کمپین نیز نسخه ای از آن را دریافت کرده است، زندانی عقیدتی سید هاشم خواستار که در حال حاضر در زندان وکیل آباد زندانی است، شرح شرایط وحشتناک زندان را ارائه می کند.

در نامۀ هاشم خواستار آمده است که هم اکنون با بیش از چهار برابر ظرفیت این زندان ، زندانیان در شرایطی دوران حبس خود را می گذارنند که از کمترین امکانات اولیه زندگی محروم هستند. این زندانی عقیدتی وضعیت زندان وکیل آباد مشهد را با “ارودگاه های مرگ هیتلر” مقایسه کرده است.

هاشم خواستار که نمایندۀ معلمان در کانون صنفی فرهنگیان خراسان می باشد همچنین در این نامه گفته است که تنها در تاریخ ۱۹ مرداد ماه ۸۹، ۶۳ زندانی در این زندان اعدام شده اند.  مقامات ایرانی در برابر خبرهای مربوط به انجام اعدام در زندان وکیل آباد مشهد سکوت کردند.

با این وجود، در گزارشی که روز ۱۴ مارس توسط دبیر کل سازمان ملل در جریان اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل مطرح شد، آمده بود که مقامات قوه قضاییه ایران در پاسخ به سوال کارمندان کمیساریای عالی حقوق بشر انجام ۶۰ اعدام مخفی را در این زندان مورد تایید قرار داده اند. کمپین همچنین گزارشات موثقی دریافت کرده است که تعداد واقعی اعدام ها را بسیار بیشتر اعلام می کنند.  حد اقل ۳۰۰ زندانی در سال ۲۰۱۰ میلادی به صورت مخفیانه درزندان وکیل آباد مشهداعدام شده اند.

سیدهاشم خواستار در این نامه نوشته است: ” زندان وکیل آباد مشهد، قبل از انقلاب دارای ۴ بند بوده که به وسیلۀ مهندسین آلمانی ساخته شده است که حدودا ۱۵۰۰ زندانی داشته و همچون پارک بوده است. به گفته مسئولین فعلی این زندان برای ۲۵۰۰ زندانی ساخته شده، در حالی که به گفته خود مسئولین در حال حاضر حدود ۱۳۰۰۰ زندانی دارد و تنها امسال نسبت به پارسال ۴۵۰۰ زندانی به آمار زندانیان اضافه شده است.”

مطابق قوانین حداقلی سازمان ملل متحدد برای نگهداری زندانیان، که توسط شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد به تصویب رسیده است، هر زندانی باید در سلول خویش بخوابد.  کمیتۀ بین المللی صلیب سرخ توصیه می کند که هر زندانی در حداقل  ۳٫۴ متر مربع فضا نگهداری شود.  در این نامه، هاشم خواستار اعلام می کند که هر زندانی فقط به نیم متر مربع فضا دسترسی دارد که یک هفتم فضایی است که صلیب سرخ جهانی اعلام کرده است.

وی افزوده است: “سالن ۴ هشتاد تخت یکنفره دارد که به صورت دو نفره از هر تخت استفاده می کنند و زندانیان به صورت کتابی فشرده و بین تخت ها و زیر تخت ها می خوابند. سالن ۱ که مخصوص افراد معتاد است در آن زمان ۳۰۰ نفر و اکنون به روایتی ۱۱۰۰ نفر زندانی دارد. در سالن ۴ بند ۵ که ۱۳ اتاق ۱۵ تختی دارد، جمعیت آن به ۹۵۰ نفر رسیده است که در مسجد و جلوی توالت ها می خوابند و سالن ۱ و ۲ و ۳ هم بهتر از سالن ۴ نیست. بند ۴ هم آنقدر زندانی دارد که جلوی توالت و روی پله ها و ایستگاه پله ها می خوابند هنگام حمام یکنفر زیر دوش و ۱۰ نفر در صف هستند.”
این نامه همچنین تشریح می کند که زندان وکیل آباد مشهد مملو از شپش و سایر حشرات موذی است.

این زندانی سیاسی در خاتمه در نامۀ خویش نوشته است: “آیا این زندان که مشابه آن در ایران کم نیست ننگ ملت ایران و بشریت نیست؟! زندان آیینه تمام نما از نحوه اداره کشور است و کشور هم بهتر از این اداره نمی شود، به کجا می رویم؟! آقای  محمد جواد لاریجانی، رئیس ستاد حقوق بشر قوه قضاییه آدم بسیار شجاعی هستند که در سازمان ملل از رعایت حقوق بشر در ایران از جمله زندان ها دفاع می کند.”

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران از قوۀ قضاییۀ ایران میخواهد تا تحقیقات مستقلی را در خصوص شرایط دهشتناک زندان وکیل آباد و سایر زندانهای ایران آغاز کند و گامهای فوری در راستای تصحیح شرایط بحرانی در حال وقوع در زندانهای ایران بردارد.