زندان کارون اهواز به روایت شاهدعینی: تراکم بیش از حد؛ بهداشت وتغذیه بسیارنامناسب؛ وبازار داغ موادمخدر
چندی پیش سیدمرتضی بختیاری وزیر دادگستری از زندان کارون اهواز دیدار کرد ولی در این دیدار هیچ خبری از انعکاس وضعیت نابهنجار نگهداری زندانیان، وضعیت بهداشت و سلامت و نیز توجه به تفکیک زندانیان بر اساس جرائم واتهامات آنها مطرح نشد. او درخصوص وضعیت زندان های استان خوزستان گفت: «تحول در زندانهای خوزستان نسبت به گذشته ، بزرگ، گسترده و در تمامی ابعاد و بخشها بی نظیر است.» منبع عکس: وب سایت سازمان زندان ها
پیمان روشن ضمیر، زندانی سیاسی که یکماه از دوران بازداشت خود را در بند ۶ زندان کارون اهواز به سر برده است درگفت وگویی با کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران به شرح وضعیت زندان کارون خوزستان پرداخته است. به گفته وی نگهداری بیش از ظرفیت زندانیان، وضعیت بهداشتی اسف بار و وجود نداشتن تفکیک بین زندانیان سیاسی و جرائم دیگر مانند قاچاق مواد مخدر، قتل و یا اعتیاد از جمله مواردی است که شرایط بسیار ناگواری را برای زندانیان در این زندان پدید آورده است.
آقای روشن ضمیر درتوضیح موضوع تراکم زندانیان و فقدان جای مناسب برای آنها در زندان کارون اهواز به کمپین گفت: « در بند ۶ که متعلق به بند سیاسی ها بود که خوشبختانه دیگر همه شان به جای دیگری منتقل شده اند از ۳۶۰ زندانی فقط ۵۲ نفر سیاسی بودند و بقیه جرم های دیگر مانند سرقت و مواد مخدر داشتند. این تعداد اگر می خواستند ایستاده هم کنار یکدیگر در بند بایستند جایشا ن نمی شد. زندان کارون اهواز دارای ده بند است که در همه بندها جمعیت به نسبت وسعت زمین بسیار زیادتر است. در بند۶ که من بودم ۱۵۰ نفر یا بیشتر حیاط خواب بودند. در اتاق شماره سه ،۵۲ زندانی سیاسی بود و در اتاق دو که کوچکتر از اتاق ما هم بود حدود ۱۰۰ نفر با جرم های مواد مخدر و سرقت بودند و در اتاق کوچکتر حدود ۴۰ نفر. بیش از ۱۵۰ نفر هم حیاط خواب داشتیم. مسولان زندان فقط زندانی را وارد بند می کنند دیگر خودش باید جا پیدا کند. هر زندانی سیاسی که می آمد بقیه او را در اتاق به هر ترتیب که می شد جا می دادند. ولی زندانیان دیگر تازه وارد یا باید پول داشتند که جا می خریدند و یا زندانی سابقه دار بودند که از طریق دوستانشان داخل بند جا پیدا می کردند. در غیر اینصورت اگر زندانی بار اولش بود که به زندان می آمد و به خصوص آنها که پول نداشتند حتما حیاط خواب می شدند.چون داخل بندها دیگر جا نبود.»
مدیرکل سازمان زندان های استان خوزستان ۳ اردیبهشت ماه سال جاری به خبرگزاری ایسنا گفت که میزان ورودی زندانهای خوزستان در سال ۸۹ نسبت به سال ۸۸ حدود۳۸ درصد رشد داشته است: « این حجم ورودی به زندان ها کار را دشوار می کند و موجب می شود حجم کار افزایش یابد؛ در حال حاضر روزانه ۴ هزار و ۵۰۰ خانواده به زندانهای خوزستان مراجعه می کنند که درخواست هایی مانند ملاقات با زندانی دارند.»(لینک به منبع خبر)
پیمان روشن ضمیر، مدیر وبلاگ ” اوس پیمان” و سردبیر “تالار هفت تیر” که اکنون با قرار وثیقه از زندان آزاد شده است دادگاه جدیدش در تاریخ ۲۴ خرداد ماه در شعبه ۳ دادگاه انقلاب اهواز به ریاست قاضی بارانی برگزار می شود. اتهامات او تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری است که خود این فعال سیاسی هیچکدام از اتهامات را قبول ندارد. او سی دی ماه سال گذشته در منزلش توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد و پس از دو ماه بازداشت که یک ماه آن در اداره اطلاعات گذشت و یک ماه دیگر در زندان کارون اهواز بود در تاریخ ۱۰ اسفند سال گذشته آزاد شد. او یکی از دوستان ضیا نبوی در زندان کارون اهواز بود.
پس از انتشار نامه اخیر ضیا نبوی در خصوص وضعیت اسف بار زندان کارون اهواز که خطاب به محمد لاریجانی دبیرستاد حقوق بشر قوه قضاییه نوشته شده بود، تمامی ۵۲ زندانی سیاسی این زندان به زندان دیگری موسوم به “کلینک درمانی” که در ۲۰ کیلومتری اهواز قرار دارد منتقل شده اند. آنها در تماس تلفنی با خانواده شان خبر داده اند که وضعیت شان بسیار بهتر از زندان کارون است. با این حال شرایط بد و غیر استاندارد زندان کارون اهواز هنوز برای نزدیک به ۴۵۰۰ زندانی با جرم های دیگر باقیست. ضیا نبوی، دانشجوی است که به ۱۰ سال حبس و تبعید به زندان کارون اهواز محکوم شده بود. پیمان روشن ضمیر نیز یکی از دوستان ضیا نبوی است که یکماه بازداشت خود را در کنار ضیا گذرانده است.
چندی پیش سیدمرتضی بختیاری وزیر دادگستری از زندان کارون اهواز دیدار کرد ولی در این دیدار هیچ خبری از انعکاس وضعیت نابهنجار نگهداری زندانیان، وضعیت بهداشت و سلامت و نیز توجه به تفکیک زندانیان بر اساس جرائم واتهامات آنها مطرح نشد. او درخصوص وضعیت زندان های استان خوزستان گفت: «تحول در زندانهای خوزستان نسبت به گذشته ، بزرگ، گسترده و در تمامی ابعاد و بخشها بی نظیر است.» (لینک)
آقای روشن ضمیر همچنین به کمپین در خصوص شرایط ناگوار نگهداری زندان هایی که جایی در واقع در زندان کارون ندارند گفت: « مهمترین نکته در این زندان حیاط خواب هایش بودند چیزی که در هیچ فیلمی ندیدم. فکرش را بکنید اگر کسی کارتن خواب باشد وقتی برف یا باران از آسمان می آید می تواند در جای پناه بگیرد ولی حیاط خواب های زندان کارون اهواز نمی توانند به جای هم فرار کنند. همانجا زیر برف و باران مجبور می شوند بمانند.بخصوص که اهواز باران زیاد دارد و گاهی یک یا دو روز حیاط خواب ها مجبور بودند زیر باران بمانند. گاه بی گاه هم چاه فاضلاب زندان بیرون می زند و حیاط را کامل می گیرد. آنوقت زندانیان حیاط خواب مجبور می شوند همه پتو و وسایلشان را جمع کنند و تلاش کنند تا فاضلاب را بفرستند داخل اما دوباره هم مجبورند وسایل و پتویشان را همانجای پهن کنند که تا یکساعت پیش پر از فاضلاب بوده است.»
پیمان روشن ضمیر با توجه به اینکه بند ۶ زندان کارون اهواز دارای تفکیک جرائم نبوده و زندانیان سیاسی در کنار زندانیان دیگر نگهداری می شدند در خصوص امنیت زندانیان سیاسی گفت: « خوشبختانه بقیه زندانیان از زندانی ها سیاسی حساب می بردند شاید یکی از دلایلش این بود که آنها وضع مالیشان بهتر بود و خیلی وقت ها به حیاط خواب ها در غذا و مواد مورد نیاز دیگر کمک می کردند. اصلا اکثر آنها معتاد بودند و جان تکان خوردن نداشتند. سرحال ترین زندانیانی که من دیدم زندانیان سیاسی بودند. اما حملات بی مورد زیاد دیدم وقتی مواد بخصوص شیشه می کشیدند ناگهان با چاقو یا آب جوش به هم حمله می کردند.»او همچنین گفت که معلوم نیست آمار مرگ زندانیان چیست چرا که این موضوع هیچ گاه اعلام نمی شود.
پیمان روشن ضمیر درباره وضعیت غذا و آب زندان هم گفت: « زندانیان کارون از آب تصیفه نشده استفاده می کنند که به شدت آلوده است. آب اهواز بد مزه و آلوده است و باعث سنگ کلیه می شود. من زندانیان زیادی را دیدم که دچار سنگ کلیه بودند. درباره غذا هم مشکل دارند، میوه و سبزیجات به زندانیان داده نمی شود فقط دو ماه یکبار فروشگاه زندان سبزی و میوه می آورد که خودتان تصورش را بکنید اگر کسی خوش شانس باشد حداقل یک کیلو میوه در دو ماه گیرش می آید. گوشت ومرغ هم در غذا نیست. فقط هفته ی یکبار فروشگاه زندان می آورد که فقط کسانی می خرند که توانایی مالی دارند و اکثرا زندانیان توانایی مالی ندارند. بیشتر کسانی که درکار فروش مواد مخدر در زندان هستند وضع مالیشان خوب است من روزی که با ماشین به دادگاه می رفتم با زندانی حرف زدم که می گفت ماهی حدود ۶-۷ میلیون از فروش مواد در داخل زندان پول در می آورد.»
پیمان روشن ضمیر همچنین گفت که مسوولان زندان کارون جرم سیاسی را قبول نداشتند و همه را زندانیان امنیتی می نامیدند: «خبرنگار، وبلاگ نویس، دانشجو، بمب گذار و کسی که در نبرد مسلحانه با نیروی انتظامی شرکت داشته همه زندانیان امنیتی به حساب می آمدند و در بند ۶ بودند. حالا هم همه شان را برده اند در زندانی دیگر.»
روشن ضمیر افزود : « کسی مثل ضیا خیلی آنجا احساس تنهایی می کند. حالا همه شان در زندانی دیگر جمع هستند. تقریبا ۴۵ نفر از آنها فعالین خلق عرب بودند. چند نفرشان به علت بمب گذاری حکم اعدام داشتند که با فعالیت های کسانی مثل آقای عمادالدین باقی حکم شان تبدیل به حبس ابد شد. شبی که من وارد زندان شدم آقای قربات را اعدام کردند کسی که ادعای امام زمان بودن را داشت…. زندانی فعال سیاسی به معنای مثلا جنبش سبز و امروزش فقط ضیا نبوی بود و ابوالفضل طبرزدی که چند روز زندانی بود. دو فعال کرد و دو مسلمان مسیحی شده هم وجود داشتند.»
پیمان روشن ضمیر در خصوص ارتباط خود با ضیا نبوی دیگر زندانی سیاسی که در زمان زندانی بودن خود با وی در زندان بوده است به کمپین گفت:« من اگر ضیا نبود از نظر ارتباطی خیلی مشکل پیدا می کردم . در یکماه بازداشتم با ضیا و یوسف فتوحی که زندانی کرد بود می گشتم . خود ضیا می گفت تا قبل از اینکه تو بیایی من از تخت پایین نمی آمدم. خودش که تخت نداشت و شب ها روی زمین می خوابید ولی می گفت عصرها روی تخت یکی می رفتم و فقط می نوشتم، حرفی با کسی نداشتم. ضیا شدیدا مشکل تنهایی داشت. او را از اوین که دوستانش و فعالان جنبش سبز بوده، آورده اند.»
