احمدی نژاد باید در مقابل بحران حقوق بشرایران در سازمان ملل متحد پاسخگو باشد
حکومت ایران دعوت به همکاری با گزارشگر ویژۀ حقوق بشر را نادیده گرفته است
سئوالاتی که باید از محمود احمدی نژاد پرسید
(۲۳ شهریور ۱۳۹۰) کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران امروز گفت با سفر محمود احمدی نژاد به نیویورک برای شرکت در شصت و ششمین اجلاس عمومی سازمان ملل متحد ، اعضاء سازمان ملل متحده ورسانه های بین المللی باید روی بحران جاری حقوق بشر در ایران تمرکز کنند.
کمپین بویژه از بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحده و نمایندگان کشورهای عضو سازمان ملل که با محمود احمدی نژاد در طول دیدار وی با او ملاقات خواهند کرد خواست تا نگرانی جدی خویش را از وضعیت وخیم حقوق بشر در ایران اعلام نمایند و از وی بخواهند تا فورا به موارد گستردۀ نقض تعهدات بین المللی ایران و سرکوب حقوق شهروندان ایران خاتمه دهد. کمپین به خصوص از اعضا سازمان ملل می خواهد تا از محمود احمدی نژاد بخواهند تا با گزارشگر ویژه ای که به تازگی در امور حقوق بشر در ایران منصوب شده است همکاری نماید و فورا میرحسین موسوی و مهدی کروبی، دو رهبر مخالفان در ایران که بدون هیچگونه فرآیند قضایی ظرف هفت ماه گذشته عملا تحت حصرخانگی بوده اند و همه زندانیان عقیدتی-سیاسی را آزد نماید.
هادی قائمی، سخنگوی کمپین گفت: “در حالیکه یک بحران حقوق بشری بی سابقه کشور را در بر گرفته است، احمدی نژاد وارد نیویورک می شود. این فرصت مهمی برای دیپلمات ها، روزنامه نگاران و شهروندان عادی است تا وی را در خصوص پروندۀ سیاه جمهوری اسلامی مورد چالش قرار دهند و نارضایتی خویش را با قوی ترین لحن ممکن اعلام نمایند.”
کمپین تاکید کرد که امروز در ایران، آزادی تجمعات کاملا از بین رفته است، صدها نفر به صورت غیر قانونی دستگیر شده اند، آزادی بیان در پایین ترین جایگاه خویش ظرف سالهای اخیر قرار گرفته است، شکنجه و بدرفتاری در زندانها بیداد می کند، و تعداد روزافزون اعدامها ایران را از لحاظ تعداد سرانۀ اعدام، بزرگترین کشور اعدام کنندۀ شهروندان خویش در جهان کرده است.
کمپین از خبراحتمال آزادی قریب الوقوع دو کوهنورد آمریکایی، جاشوآ فاتال و شین بائر، را در شب قبل از ورود محمود احمدی نژاد استقبال کرد، اما خاطرنشان کرد که مقامات ایرانی آنها را به مدت دو سال بدون هیچگونه مدرک در خصوص اتهام جاسوسی علیه آنان زندانی کرده اند. به نظر می آید زندانی کردن و آزادی ناگهانی آنان نمونۀ دیگری از دستگیری ها و محاکمه های قوۀ قضاییۀ ایران که با انگیزۀ سیاسی صورت می گیرند باشد و مبین عدم پاسخگویی مقامات ایرانی، قانون شکنی آنان، و مصونیت از مجازات می باشد.
هادی قائمی گفت: “احمدی نژاد تلاش می کند تا از آزادی کوهنوردها برای مقاصد سیاسی در صحنۀ بین المللی استفاده کند. هیچکس نباید به این وسیله تحمیق شود.” وی افزود: “سئوال این است که چرا این دو جوان با اتهامات واهی و بدون طی مراحل صحیح قضایی از آزادی خویش برای این مدت طولانی محروم شده اند؟ همچنین، چرا هیچکس برای این بی عدالتی مورد پاسخگویی قرار نمیگیرد؟”
هادی قائمی افزود: “در حالیکه محمود احمدی نژاد و حکومت ایران ژست مقاصد سخاوتمندانۀ انساندوستی به خود می گیرند، صدها زندانی عقیدتی همچنان در گوشۀ زندانهای ایران تحت شرایط نگران کننده ای به سر میبرند.”
کمپین برآورد می کند که بیش از ۴۰۰ زندانی عقیدتی در زندانهای ایران وجود دارد که به دلایلی مانند عقاید و نوشته هایشان، انتقاد از دولت و سیاستهای آن، شرکت در اعتراضات مسالمت آمیز، و یا تعلق به ادیان اقلیت دستگیر شده اند. اخیرا، در تاریخ ۱۹ شهریور، مقامات ایرانی عبدالفتاح سلطانی، وکیل و موسسان کانون مدافعان حقوق بشر را دستگیر کردند. همسر عبدالفتاح سلطانی، معصومه دهقان، به کمپین گفت که ماموران امنیتی به صورت غیر قانونی در دفتر حقوقی وی را شکستند و مدارک متعدد شخصی و خانوادگی وی را با خود برده اند. کمپین قبلا لیستی را منتشر کرده است که توسط شیرین عبادی، برندۀ جایزۀ صلح نوبل، گردآوری شده و معرف ۴۳ حقوقدان ایرانی است که ظرف دوسال بعد از انتخابات سال ۱۳۸۸ یا زندانی شده اند و یا مورد آزارو اذیت قرار گرفته اند.
تعداد زیادی از بازداشت شدگان گزارش داده اند که ماموران اطلاعاتی امنیتی آنها را مورد شکنجه، بدرفتاری، و ماهها حبس انفرادی قرار داده اند، آنها را از دسترسی مکفی به خدمات پزشکی محروم کرده اند و آنها را در بازداشتگاههای مملو از زندانی و تحت شرایطی غیر بهداشتی بازداشت کرده اند.
حضور محمود احمدی نژاد در سازمان ملل متحد، یادآور گزندۀ عدم همکاری ایران با مکانیسم های حقوق بشری این سازمان بین المللی می باشد. در اسفندماه ۱۳۸۹، شورای حقوق بشر در ژنو یک حکم ویژه برای انتصاب یک گزارشگر ویژه برای نظارت و گزارش در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران ایجاد کرد.
احمد شهید، وزیر امور خارجۀ سابق کشور مالدیو به مقام گزارشگر ویژه منصوب شده است، اما حکومت ایران تا کنون تقاضای وی برای دسترسی به کشور ایران را نادیده گرفته است و یا از همکاری با این حکم ممانعت کرده است. از سال ۱۳۸۴ تا کنون، دولت ایران تقاضای ویزای گزارشگران موضوعی سازمان ملل متحده را رد کرده است. کمپین از اعضا سازمان ملل خواست که از فرصت حضور احمدی نژاد در نیویورک با تاکید بر اهمیت همکاری ایران با احمد شهید و اجازه ورود وی به کشور تمرکز کنند.
ظرف چند ماه گذشته، سیاستهای سرکوب حکومت ایران، که از زمان اعتراضات مردمی در منطقه تشدید شده اند، رو به افزایش رفته اند. نیروهای امنیتی اعتراضات اخیر نسبت به سیاستهای زیست محیطی که باعث از بین رفتن دریاچۀ ارومیه شده اند را به شدت سرکوب کردند و صدها معترض که به صورت مسالمت آمیز تجمع کرده بودند را دستگیر نمودند. در تاریخ ۱۲ شهریور فرانک فرید، یک فعال حقوق زنان ۵۰ ساله، در شهر تبریز در ارتباط با این اعتراضات دستگیر شده و طبق گزارشات، در حال حاضر تحت شکنجه و بدرفتاری قرار دارد.
علیرغم اینکه نیروهای امنیتی ایران اعتراضات را مورد سرکوب قرار می دهند، طبق تارنمای رسمی ریاست جمهوری، محمود احمدی نژاد اخیرا از دولت سوریه خواست تا با ایجاد اصلاحات به شکایات مردم سوریه رسیدگی کند و یک کانال تلویزیونی پرتغال اخیر به نقل از محمود احمدی نژاد اعلام کرد: “یک راه حل نظامی (به اعتراضات عمومی سوریه)، هرگز راه حل درستی نیست.” احمدی نژاد همچنین چندی پیش رژیم های حسنی مبارک و معمر قذافی در مصر و لیبی را به دلیل استفاده از زور در مقابل اعتراض کنندگان مورد انتقاد قرار داده بود.
اما در بهمن ماه سال گذشته، مقامات ایرانی در مقابل تظاهرکنندگانی که برای اعلام همبستگی با وقایع “بهار عربی” به خیابانها آمده بودند، به استفادۀ بیش از حد به زور متوسل شدند و آنان را سرکوب کردند. متاسفانه، مقامات ایرانی همچنین در پی ادعای انتخاب مجدد محمود احمدی نژاد در سال ۱۳۸۸، در مقابل اعتراضات مسالمت آمیز مردمی که خواهان حقوق اولیۀ دموکراتیک و منطبق بر قانون اساسی خویش بودند به سرکوب خشونت آمیزی دست زدند.
کمپین از رسانه های بین المللی خواست که درحالیکه محمود احمدی نژاد ادعا می کند که از اعتراضات مردمی در منطقه حمایت می کند، در خصوص عدم تحمل وی و کابینه اش در قبال اعتراضات مسالمت آمیز در کشور خود سوال کنند.
در ایران معافیت از مجازات برای جدی ترین موارد نقض حقوق بشربه شدت در جریان است. در خرداد ماه سال جاری، در دو حادثۀ مجزا، دو معترض سرشناس، هاله سحابی و هدا صابر، در حالی از حملۀ قلبی فوت کردند که ماموران دولتی به آنها حمله کرده بودند. مقامات ایران از هرگونه تحقیقی در خصوص این دو حادثه خودداری کردند و بار دیگر نشان دادند که ماموران امنیتی و اطلاعاتی و همچنین مقامات قوۀ قضاییۀ ایران، در خصوص شکنجه و مرگ بازداشت شدگان و سایر شهروندان ایران از مجازات معاف هستند.
سرعت روزافزون ایران اجرای احکام اعدام، در سال جاری میلادی (دیماه ۱۳۸۹ تا کنون) به اوج خود رسیده است. تا تاریخ ۱۵ شهریور، در این سال میلادی رژیم ایران حد اقل ۴۰۲ نفر را اعدام کرده است، در حالیکه فقط ۲۴۱ مورد از این اعدام ها را رسما اعلام کرده است و ۱۶۱ نفر از این افراد به صورت پنهانی و بدون هیچگونه اعلام رسمی اعدام شده اند. بیشتر این اعدام ها مربوط به اتهاماتی مانند جرایم مربوط به مواد مخدر، زنا، و در یک مورد که شخصی به جرم ارتداد در انتظار اعدام می باشد، جرمهایی هستند که با استانداردهای بین المللی مطابقت ندارند.
قرار است محمود احمدی نژاد روز ۲۴ شهریور وارد نیویورک شود. در خلال این سفر، علاوه بر شرکت در مراسم افتتاحیۀ اجلاس عمومی سازمان ملل متحد، محمود احمدی نژاد از فرصت استفاده می کند تا با روزنامه نگاران و دیپلماتهای بین المللی و با گروه های خاصی از شهروندان نیویورک ملاقات کند .
هادی قائمی گفت: “حتی با مشاهدۀ سقوط رژیم های دیکتاتوری و تمامیت خواه در سراسر منطقه و چالشی که ملت های آنان در اعتراضاتشان بر پا می کنند، رژیم ایران همچنان به سرکوب فزایندۀ خویش ادامه میدهد. جامعۀ بین المللی نباید این سرکوب مشمئزکنندۀ ملت ایران را تحمل کند و باید به احمدی نژاد بگوید که توسط وی و خیمه شب
بازیهایش گمراه نمیشود.”
سئوالات توصیه شده برای پرسش از محمود احمدی نژاد:
• آیا دولت شما برنامه ای برای پذیرش دکتر احمد شهید، گزارشگر ویژۀ سازمان ملل متحد برای نظارت و گزارش وضعیت حقوق بشر در ایران دارد تا او بتواند به ادعاهای نقض حقوق بشر در ایران رسیدگی کند؟
• آیا حبس خانگی رقبای سابق انتخاباتی شما، میر حسین موسوی و مهدی کروبی، مورد تایید شما می باشد؟ دلایل این حصر چیست؟
• پاسخ شما به این ادعا که مسئولان عالیرتبۀ نظام جمهوری اسلامی در قبال نقض حقوق بشر از معافیت مجازات برخوردارند چیست؟
• آیا شما فکر می کنید وقتی دولت خود شما برای ساکت کردن اعتراضات مسالمت آمیزمردمی به زور متوسل شده است، در جایگاهی باشید که دولت های عربی در مصر، لیبی، بحرین، و حتی سوریه را برای شیوۀ پاسخگویی به اعتراضات عمومی مورد نکوهش قرار دهید؟
• ایران چگونه از لحاظ سرانۀ اعدام، بزرگترین مجری اعدام در جهان شده است؟
