محمد شریف، وکیل زینب جلالیان متهم به عضویت در گروه پژاک : حکم اعدام به حبس ابد تبدیل شد
محمدشریف وکیل زینب جلالیان به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که حکم موکلش از اعدام به حبس ابد تغییر کرده است. عکس: کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران
محمد شریف، وکیل زینب جلالیان، زندانی عقیدتی کرد که تا دو هفته پیش محکوم به اعدام بود به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که این حکم از سوی دیوان عالی کشور نقض و با یک درجه تخفیف به حبس ابد تبدیل شده است. اتهام این زندانی ارتباط با گروه پژاک کردستان است. وی ابتدا به انجام عملیات مسلحانه نیز متهم شده بود که هیچگاه آن را نپذیرفت و حکم اعدام در دیوان عالی کشور نقض شد.
محمد شریف در خصوص اینکه چگونه از تغییر حکم موکلش مطلع شده است به کمپین گفت:« چندی پیش یکبار شفاهی به او گفته شد که حکم اعدامش نقض شده است با این حال دو هفته پیش زینب طی تماس تلفنی که با من داشت، گفت از سوی دایره مددکاری زندان دیزل آباد کرمانشاه احضار شده است و آنها تبدیل حکم اعدام به حبس ابد را به او ابلاغ کرده اند. از آنجا که این کار باید از سوی دایره اجرای احکام صورت می گرفت و نه از سوی مددکاری زندان، برایم سوال شد و همکارم را به کرمانشاه برای پیگیری فرستادم که ایشان پرونده را خواندند و خوشبختانه متوجه شدیم با عفو رهبری اعدام تبدیل به حبس ابد شده است.»
زینب جلالیان، ۲۹ ساله، در سال ۸۶ بازداشت شد و در آذر ماه ۸۸ به اتهام محاربه از طریق عضویت در گروه پژاک کردستان به اعدام محکوم شد که این حکم در دادگاه تجدید نظر نیز به تایید رسید. این زندانی در اسفند ۸۸ به دلایل نامعلوم از زندان کرمانشاه به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد و اخباری مبنی بر احتمال اجرای حکم او در اوین منتشر شد. همچنین برخی منابع از فشار جسمی و روحی بر وی برای انجام اعترافات اجباری تلویزیونی خبر دادند.
محمد شریف در خصوص صحت اخباری مبنی بر شکنجه موکلش برای انجام مصاحبه های تلویزیونی از سوی ماموران اطلاعات گفت:« من اجازه می خواهم که به این پرسش پاسخ ندهم. ملاقات های من با موکلم با حضور مامور بوده و ایشان هم از آزادی کامل در صحبت برخوردار نبوده است. بهرحال ایشان چیزی در این مورد به من نگفتند.»
او پس از ۵ ماه حضور در بند ۲۰۹ مجددا به زندان دیزل آباد کرمانشاه فرستاده شد و اکنون در این زندان به سر می برد. محمد شریف وکیل فعلی این زندانی کرد پس از تایید حکم اعدام او در دادگاه تجدید نظر وکالت پرونده را به عهده گرفت و پس از آن تقاضای عفو از سوی دیوان عالی کشور انجام شد. محمد شریف در خصوص اتهامات موکلش به کمپین گفت:« اتهام او ارتباط با گروه پژاک کردستان و عملیات مسلحانه بود. که البته به اثبات رسید که ایشان در هیچکدام از تحرکات مسلحانه شرکت نکرده است و به همین دلیل هم حکمش از سوی دیوان عالی کشور نقض شد. زینب خودش نیز ارتباط با پژاک را تایید کرده بود اما شرکت در عملیات مسلحانه را تایید نکرد.»
وکیل زینب جلالیان درخصوص علت انتقال موکلش در اسفند سال ۸۸ از زندان کرمانشاه به اوین گفت:« در تاریخی زینب را از زندان کرمانشاه به اوین آوردند که به هرحال این انتقال برایمان سوال برانگیز و نگران کننده بود و بعد از مدتی با جلسه ای که به همراه برادرش با دادستان تهران داشتم، علت انتقال او را به تهران پرسیدم که او هم اطلاع کاملی نداشت ولی قرار شد که او را به زندان کرمانشاه برگردانند و این اتفاق هم افتاد.»
محمد شریف با بیان اینکه اکنون موکلش در زندانی دور از محل سکونتش است، گفت:« هفته دیگر به کرمانشاه می روم و امیدوارم که بتوانم زینب را ببینم و آنوقت اگر خودش موافق باشد درخواست می کنم که به زندانی نزدیک تر به محل زندگی و خانواده اش منتقل شود، مثلا به زندان ارومیه. چون خانواده اش الان دور از زندان کرمانشاه هستند.»
این زندانی کرد در آبان ماه سال ۸۸ نامه ای خطاب به سازمان های مدافع حقوق بشر نوشت که در بخشی از آن آمده بود: «من دختر ۲۷ ساله کردی هستم که از طرف دیوان عالی دادگاه انقلاب اسلامی به اعدام محکوم شده‌ام هم اکنون نیز به‌دلیل شکنجه های شدید مریض شده‌ام هیچ وکیلی برایم تعیین نکرده‌ام و در عرض کمتر از چند دقیقه به اعدام محکوم شده‌ام ، حتی به من اجازه داده نشده است، که از خود م دفاع کنم ،به من گفتند چون دشمن خدا هستی ،حق دفاع از خودت را نداری.» (منبع)
سابقه ماجرا از زبان یک منبع نزدیک به خانواده
زینب جلالیان فرزند علی و گوزل متولد ۱۳۶۱ روستای دیم قشلاق از توابع ماکو است و به گفته نزدیکان وی در سال ۱۳۸۰ به حزب کارگران کردستان پیوست.
یکی از فعالان حقوق بشر کردستان که از نزدیک با خانم جلالیان و پرونده وی آشنایی دارد به کمپین بین المللی حقوق بشر درخصوص وی و شرح ماجراهایی که به دستگیری و زندانی شدن وی انجامید گفت: « زینب جلالیان در مورخه ۲۰ اسفندماه سال ۱۳۸۶ در ایست بازرسی قازانچی در جاده کرمانشاه – سنندج توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. نیروهای امنیتی بعد از اطلاع از وجود وی در داخل مینی بوسی که از شهر کامیاران به سمت کرمانشاه در حرکت بود در ۱۵ کیلومتری شهر کرمانشاه و در پلیس راه قازانچی با محاطره این ماشین با یورش مسلحانه به داخل این ماشین وی را به طور وحشیانه بازداشت و به یک خودرو پژو ۴۰۵ انتقال داده و از همانجا نیز فوری به بازداشتگاه ستاد خبری اداره اطلاعات شهر کرمانشاه مشهور به میدان نفت انتقال داده شد.»
بنابه ادعای منبع یاد شده که به خانواده خانم جلالیان نزدیک است، وی به مدت بیش از یک ماه در این بازداشتگاه مورد انواع شکنجه‌های روحی قرار گرفته است: « در یکی از این روزها یکی از بازجویان که فرد میانسال و از کارمندان محلی و سابقه وزارت اطلاعات می‌باشد در زمان بازجویی اقدام به ضرب و شتم و کوبیدن سر او به دیوار می‌کند. سر این زندانی سیاسی به دلیل شدت ضربه شکاف برداشته و خونریزی شدید می‌کند، در این لحظه زینب که روزها توسط این بازجو مورد انواع شکنجه‌ها واقع شده به وی حمله کرده و با ضربه‌ایی این بازجو را نقش بر زمین می‌کند. در این لحظه چندین تن از کارمندان بازداشتگاه به داخل اتاق بازجویی هجوم برده و ضمن فحاشی و توهین به زینب او را به داخل سلول انتقال می دهند. در حالی که سر این زندانی سیاسی مورد ضربه واقع شده غیر از یک پانسمان ساده، اقدام دیگیری انجام نمی‌دهند. وزارت اطلاعات در جهت ارائه یک پرستیژ قانونی اقدام به شکایت از زینب جلالیان در دادگاه عمومی شهر کرمانشاه به اتهام ایراد ضرب و جرع مامور دولت می‌کند. بعد از برگزاری چندین جلسه دادگاه نهایتا بازجوی اطلاعاتی اعلام می‌کند از حق خویش گذشت کرده است و این پرونده در دادگاه عمومی بسته می‌شود.»
وی مدعی شد: «این زندانی سیاسی بعدا به زندان کانون اصلاح و تربیت کرمانشاه واقع در جاده سنندج منتقل می‌شود و هر مدتی یک بار توسط نیروهای وزارت اطلاعات جهت بازجویی‌های بیشتر به بازداشتگاه وزارت اطلاعات منتقل می‌شود. چندین تن از زندانیان سیاسی که همزمان در این بازداشتگاه بوده‌اند در گفتگو با یکی از منابع محلی حقوق بشری از فریادهای دختری که مورد شکنجه قرار می‌گرفت، صحبت کرده‌اند. این زندانیان بعدا اسم زینب جلالیان را در هواخوری بازداشتگاه وزارت می‌بینند و متوجه هویت این زندانی می‌شوند.»
فعال حقوق بشر کردستان که نزدیک به خانواده خانم جلالیان است ادامه داد: « پرونده این زندانی سیاسی در شعبه ۱۰ بازپرسی تکمیل و برای صدور کیفرخواست به شعبه یک دادگاه انقلاب کرمانشاه به ریاست قاضی باهنر ارجاع داده شد. قاضی باهنر این زندانی سیاسی کُرد را به اتهام محاربه از طریق عضویت در پژاک به اعدام محکوم کرد. این قاضی دادگاه انقلاب در جلسه دادگاه از زینب می‌خواهد که با نیروهای امنیتی همکاری بکند تا وی هم حکم وی را تخفیف بدهد وگرنه اشد مجازات را برای وی صادر خواهد کرد. بعد از امتناع این زندانی سیاسی قاضی برای وی حکم اعدام صادر کرد. بنابه گفته منابع موثق، وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی به دلیل چندین درگیری نیروهای پژاک و سپاه پاسداران در استان کرمانشاه و کشته شدن تعدادی از نیروهای نظامی ایران برای وی درخواست حکم اعدام کرده بوده است.»
وی ضمن تایید ادعاهای مربوط به فشارهای روحی و جسمی برای اخذ اعترافات اجباری به کمپین گفت: « اواسط زمستان سال ۸۸ در حالی که حکم وی نیز از سوی دیوان عالی کشور تائید شده بود به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد و در آنجا نیز به مدت نزدیک به ۱۰ ماه در سلولهای انفرادی مورد بازجویی مجدد قرار گرفت. بازجوهای وزارت اطلاعات این زندانی سیاسی برای برای گرفتن اعترافات تلوزیونی تحت فشار قرار دادند که در همین چارچوب با هماهنگی وزارت اطلاعات دو بار پدر این زندانی سیاسی همراه چندین عضو دیگر این خانواده از شهر ماکو به تهران احضار شده و در یکی از هتلهای تهران با حضور یکی از مسئولین امنیتی با وی ملاقات کردند.»
به گفته منبع یاد شده وزارت اطلاعات خانواده این زندانی سیاسی را تحت فشار قرار داده تا آنها زینب را راضی به انجام مصاحبه تلویزیونی کنند:« در یکی از این ملاقاتها که بعد از اعدام شیرین علم هویی ، فرهاد وکیلی، فرزاد کمانگر ، علی حیدریان و مهدی اسلامیان انجام شده است، این مسئول امنیتی ادعا می‌کند در صورت عدم همکاری وی با وزارت اطلاعات همچون ۵ زندانی سیاسی دیگر حکم وی به اجر گذاشته می‌شود. اما زینب جلالیان حاظر به همکاری با وزارت اطلاعات نمیشود و به انجام چنین ملاقاتهایی در هتل اعتراض می‌کند.»
زینب جلالیان بعدا در پاییز سال ۸۹ به بند نسوان زندان کرمانشاه معروف به زندان دیزل آباد کرمانشاه منتقل شد:« در این زندان نیز علی الرغم نیاز فوری به انتقال به بیمارستان داخل شهر به دلیل ضعف بینایی شدید اما بعد از چندین ماه با اصرار خانواده وی یکی از پزشکان تخصصی بعد از دریافت مقدار زیادی پول و با هماهنگی وزارت اطلاعات این زندانی سیاسی را در زندان معاینه کرده و برای وی دارو تجویز کرد.
این منبع نزدیک به خانواده زینب جلالیان به کمپین گفت که در تاریخ ۲۹ آبان ماه ۱۳۹۰ بخش مددکاری نسوان زندان کرمانشاه وی را احضار و به صورت شفاهی نقض حکم اعدام از سوی دیوان عالی کشور و کاهش آن به حبس ابد را به وی اعلام کرده است.
