ویدئو: آخرین سفر احمدی نژاد به نیویورک و هشت سال فریب و سرکوب
طی سالهای حضور محمود احمدی نژاد در سمت ریاست جمهوری ایران، آمار اعدام زندانیان بیش از شش برابر شده است.
(۲ مهرماه ۱۳۹۱)—همزمان با ورود محمود احمدی نژاد به نیویورک برای آخرین دیدار رسمی خود از سازمان ملل متحد، امروز کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران ویدیویی کوتاه منتشر کرد که یادآور و نمایانگر هشت سال پنهان کاری و فربیکاری سیستماتیک همراه با افزایش خیره کنندۀ موارد نقض حقوق بشر است که ظرف هشت سال ریاست جمهوری وی وقوع یافته است.
هادی قائمی، سخنگوی کمپین گفت: “هر بار محمود احمدی نژاد به نیویورک می آید، فعالان حقوق بشرانتظار دارند که جامعۀ بین المللی وی را نسبت به موارد نقض حقوق بشری که توسط دولت تحت امر او هماهنگی و هدایت می‌شوند و سایر سازمانهای حکومتی که او به عنوان رییس جمهور مملکت می‌تواند از آنها به خاطر اقداماتشان پرسش کند، پاسخگو کند.”
این ویدیو واکنشهای پنج فعال حقوق بشر ایران را نسبت به اظهارات محمود احمدی نژاد در خصوص مسایل مختلف حقوق بشری در مصاحبه‌هایش با رسانه های‌غربی و داخلی نشان می‌دهد. علی عبدی (فعال دانشجویی)، بیتا مستوفی (وکیل، کنشگر)، منیژه نصرآبادی (عضو سازمان رها)، مهدی سحرخیز (فرزند زندانی سیاسی عیسی سحرخیز)، و صدرا شهاب (فعال دانشجویی) که در این ویدیو شرکت دارند، همگی فعالان مدنی جوانی هستند که برای فعالیتهای ضد‌جنگ و ضد تحریمشان نیز به خوبی شناخته شده اند.
این ویدیو به اظهارات احمدی نژاد در مورد گستره ایی از مسایل از حقوق بشر تا تحریم های اقتصادی و از معترضان پس از انتخابات تا آمار اعدامهای ایران پاسخ می‌دهد.
این ویدیو،”دیدار آخر احمدی نژاد” مکمل گزارش قبلی کمپین “راهنمای روزنامه نگاران: چگونه با مقامات ایرانی در خصوص مسایل حقوق بشر مصاحبه کنیم” است که در سال ۱۳۸۹ منتشر شده بود و نمونه های مشروح و تکنیک های پاسخگو کردن محمود احمدی نژاد را به روزنامه نگاران ارائه میکرد.
هادی قائمی گفت: “با وجود اینکه احمدی نژاد در ایران قدرت مطلق ندارد، وی مسئول چندین وزارتخانه است که به صورت سازمان یافته حقوق بشر شهروندان ایرانی را نقض می کنند، ممیزی وسیعی را برنامه ریزی و اجرا می کنند، و آزادی های اساسی مانند آزادی بیان و اجتماعات را از شهروندان دریغ می کنند.” وی افزود: “سیاست انکار محمود احمدی نژاد برای هشت سال ادامه یافت. در آخرین دیدارش از سازمان ملل متحد، روزنامه نگاران و دیپلمات ها باید به اکاذیب وی پاسخ بگویند و او را وادار کنند تا به واقعیتها در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران اذعان کند.”
