آزار و اذیت خانواده فواد فریمانی پس از خروج او از کشور
فواد کریمیان
فواد فریمانی، دانشجوی محکوم به هشت سال زندان که اکنون در کشور هلند به سر می‌برد به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که خانواده اش پس از خروج او تحت فشار و آزار و اذیت شدید قرار گرفته اند. فواد فریمانی مدعی است خانواده اش مواجه با آزار و اذیت های شخصی شده اند که در زمان بازداشت او به خانواده اش قول آزادی او را به شرط دریافت مبلغ پولی داده بوده است. این دانشجو معتقد است که این آزار و اذیت‌های مداوم تصادفی و بی علت نیست.
فواد فریمانی، دانشجوی دوره دکتری مهندسی پزشکی از دانشگاه امیرکبیر ۲۳ شهریورماه ۱۳۸۹ در هنگام خروج از دانشگاه توسط ماموران امنیتی دستگیر و به زندان اوین منتقل شد. او پس از ۹۸ روز حبس در بند دو الف سپاه با قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. دادگاه بدوی به ریاست قاضی صلواتی این دانشجو را به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، توهین به مقدسات، نشر اکاذیب، توهین به فقهای شورای نگهبان، توهین به رهبر جمهوری اسلامی به ۸ سال زندان محکوم کرد. این حکم در دادگاه تجدید نظر هم تایید شد. اتهام های او به دلیل داشتن چند کاریکاتور از حضرت محمد در لپ تاپش، چند ایمیل شخصی و داشتن جلسات کتابخوانی و نقد دین در دانشگاه امیرکبیر و حضور در تحصن و تظاهرات پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ بوده است.
فواد فریمانی پس از احضاریه دادگاه تجدید نظر، ۲۰ روز مهلت داشت تا خود را به زندان معرفی کند اما این دانشجو که ممنوع الخروج نبود از کشور خارج شد. در ابتدا به کشور ترکیه رفت و اکنون نزدیک به یک ماه است که به کشور هلند رسیده است. با این حال خانواده اش از ۹ ماه گذشته که او از کشور خارج شده تحت فشار و آزار و اذیت قرار گرفته اند. فواد فریمانی همچنین فرزند شهید دوران جنگ است.
این زندانی سابق به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت:« در دورانی که من در زندان بودم اشخاصی با خانواده ام تماس می‌گرفتند و ادعا می‌کردند که می‌توانند من را آزاد کنند، البته این تماس‌ها بعد از آزادی من هم ادامه داشت ولی به نحوه ای دیگر. در آن دوران خیلی‌ها به خانواده‌های زندانیان تماس می گرفتند و ادعا می کردند که می توانند مشکل پرونده زندانیان را حل کنند. کسی که در ماه های گذشته برای خانواده ام مشکل ایجاد کرده یکی از همان افراد بود که ادعا می‌کرد در مقابل دریافت پول مسئله پرونده من را حل می کند اما خانواده‌ام به حرف های او اعتمادی نکردند. ولی پس از آنکه من از ایران رفتم او اس ام اس های تهدید آمیز به مادر و سه خواهرم می زد. مادر و خواهرهایم هر کدام جداگانه شکایت کردند و خواستار رسیدگی شدند. پس ازآن یکبار مخفیانه وارد آپارتمانی که ما در آن زندگی می کنیم شد و بعد زنگ ورودی خانه را زده و وقتی مادرم در را باز کرده به زور وارد شده و به مادر و خواهرم فحاشی کرده و آنها را کتک زده است. الان پای مادرم در گچ است و دست خواهر در آتل. همسایه ها با سر و صداهای که ایجاد شده به پلیس ۱۱۰ زنگ زده اند و او دستگیر شد اما نمی دانیم که او به چه علت آزاد شد! چون مدتی بعد دوباره وقتی مادرم در خانه نبوده با قمه وارد آپارتمان شده، در ورودی مان را شکست و برادر ۱۰ ساله ام را با قمه تهدید کرد درست در همان لحظات دوباره با سر و صداها همسایه ها متوجه شدند و به پلیس ۱۱۰ زنگ زدند. حتی این آقا به یکی از نیروهای پلیس هم فحاشی کرده و با او گلاویز شده است.اما باز هم از سوی بازپرسش آزاد شد! و دوباره به مادر و خواهرم زنگ می زده و آنها را تهدید می کرده است.»
فواد فریمانی به کمپین گفت:« من باور نمی شود که چطور امکان دارد شخصی که با قمه و به زور وارد خانه ای می شود، افراد داخل خانه را تهدید می کند، مزاحمت برای همسایه ها به وجود می آورد توسط بازپرس پرونده پس از چند ساعت آزاد شود. چطور من برای چند کاریکاتور و ایمیل به هشت سال زندان محکوم شدم اما کسی که سلاح سرد با خودش حمل می کند پس از چند ساعت آزاد می شود. این یک اتفاق و اهمال ساده پلیس نیست. پس از این اتفاق آنقدر خانواده ام ترسیده بودند که برادر و خواهرها و مادرم هر کدام به خانه اقوام برای مدتی رفتند.»
آقای فریمانی در پاسخ به اینکه شکایت خانواده اش به کجا رسیده است اظهار داشت:« خانواده من تا به حال ۴ پرونده قضایی از این ماجرا در شعبات مختلف دادگاه صدف مشهد دارند. اما جالب است که بدانید یکی از قضات به مادرم گفته است که چون شما خانواده ضد انقلاب هستید من پرونده‌تان را رسیدگی نمی‌کنم. در حالیکه پدر من پزشک سپاه در دوران جنگ بوده و شهید شده است چطور حالا ما خانواده ضد انقلاب می توانیم باشیم؟ اصلا خانواده ضد انقلاب یعنی چه؟ من باور نمی کنم که چرا ۴ قاضی شعبه های ۶۰۲ تا ۶۰۵ دادگاه صدف مشهد برخورد مشابهی در خصوص این پرونده دارند و هنوز به هیچکدام از شکایت ها رسیدگی نشده است. به غیر از اعضای خانواده ام همسایه ها نیز از او که مزاحمت ایجاد کرده شکایت کردند. مادرم حتی از پلیس ۱۱۰ نیز شکایت کرده که مجرمی را که به خانه ما حمله کرده آزاد کرده است.»
این زندانی سابق با اظهار اینکه مادرش روز دوشنبه ۶ شهریور ماه به دادسرای ویژه اوین رفته و در آنجا نیز موضوع را مطرح کرده است، گفت:« مادرم به دادسرای اوین هم رفت اما بهش جواب قانع کننده ای نداده اند. مادرم گفته یا شما از این اتفاق ها خبر دارید و یا خبر ندارید و خواسته که پیگیری شود. تنها اتفاقی که افتاده این است که این شخص این هفته به بیمارستان روانی ابن سینا مشهد منتقل شده است. با این حال هنوز خانواده ام و من نگران هستیم که او پس از چند روز از بیمارستان خارج شود و دردسر بزرگتری را برای خانواده ام به وجود بیاورد.»
این دانشجو دکترا که از تحصیل محروم شد به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت:« این اذیت ها از همان دوران بازداشت من آغاز شد، وقتی در زندان بازجویم از من خواست تا وصیت نامه ام را بنویسم و بعد آنها وصیت نامه ام را به مادرم نشان داده بودند و او فکر می کرد که من مرده ام و آنقدر ناراحت شده بود که سرش را به دیوار زده بود و تا چند روز حالش بد بود. حالا هم کسی که از نظر روانی در شرایط درستی به سر نمی برد را انداخته اند وسط.»
فواد فریمانی گفت:«مجموع اتفاق های که افتاده است به من می گوید حتما او دارای مصونیت قضایی است. لابد عده ای او را انداخته اند وسط ، تا هر کاری که دلش خواست انجام دهد و به او مصونیت قضایی داده اند و هر بار آزادش کرده اند. الان هم خدا داند که کی از بیمارستان مرخص شود!»
