به آزار واذیت و تعقیب قضایی نوکیشان مسیحی پایان دهید
این گزارش مبتنی بر ۳۱ مصاحبه با مسیحیان در سراسر ایران از اردیبهشت ۱۳۹۰ تا تیرماه ۱۳۹۱ است که بر اساس شهادت گسترده و دست اول نوکیشان مسیحی ایرانی، وکلایی که وکالت آنها را در ایران به عهده داشته اند، فعالان حقوق مسیحیان، و روزنامه نگاران ایرانی مسیحی و همچنین احکام دادگاههای مربوطه، فتاوی مذهبی توسط مراجع تقلید شیعه و قوانین ایران تهیه شده است.
برخورد مجرمانه با نوکیشان مسیحی ایران: گزارش جدیدی درمورد محدودیتهای شدید برای انجام آیین مذهبی؛ دستگیریها و بازداشتهای خودسرانۀ متداول
(۲۷ دیماه ۱۳۹۱) با انتشار یک گزارش جدید، کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران امروز از مقامات ایران خواست که فورا به آزار و اذیت و تعقیب قضایی خودسرانۀ پروتستان ها و نوکیشان مسیحی در کشور خاتمه دهند. این گزارش مفصل ۷۲ صفحه ای، “هزینۀ ایمان: آزار و اذیت وتعقیب قضایی پروتستان ها و نوکیشان مسیحی در ایران،” روند نقض حقوقی را که به همۀ وجوه زندگی نوکیشان مسیحی در ایران تسری یافته است مستند می سازد: آنان با محدودیت های شدید در اجرای مناسک و انجمنهای خویش، دستگیری ها و بازداشتهای خودسرانه به دلیل انجام فرایض مذهبی خود، و نقض حق حیاتشان از طریق احکام اعدامهای حکومتی به اتهام ارتداد وهمچنین قتلهای فراقضایی روبرو هستند.
هادی قائمی، مدیر کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: “نقض فاحش حقوق مسیحیان، که تنها محدود به عدم توانایی آنان برای انجام مناسک مذهبی شان نمی‌شود بلکه شامل تهدید به شکنجه و مرگ به دست مقامات حکومتی نیز هست، بر خلاف کلیۀ قوانین بین المللی است. جامعۀ بین المللی باید به دولت ایران بگوید که این اقدامات قابل قبول نیست.”
این گزارش مبتنی بر ۳۱ مصاحبه با مسیحیان در سراسر ایران از اردیبهشت ۱۳۹۰ تا تیرماه ۱۳۹۱ است که بر اساس شهادت گسترده و دست اول نوکیشان مسیحی ایرانی، وکلایی که وکالت آنها را در ایران به عهده داشته اند، فعالان حقوق مسیحیان، و روزنامه نگاران ایرانی مسیحی و همچنین احکام دادگاههای مربوطه، فتاوی مذهبی توسط مراجع تقلید شیعه و قوانین ایران تهیه شده است.
– خلاصه اجرایی گزارش“هزینۀ ایمان: آزار و اذیت وتعقیب قضایی پروتستان ها و نوکیشان مسیحی در ایران
– متن کامل گزارش را می توانید اینجا دانلود کنید (PDF) (انگلیسی)
این گزارش دستگیری و بازداشت خودسرانه و سیستماتیک نوکیشان مسیحی را مستند می سازد. برای مثال، فرشاد فتحی، مسیحی ۳۳ ساله اهل تهران در آذرماه سال ۱۳۸۹ در خلال سرکوب شدید مسیحیان در روز کریسمس دستگیر شد و متعاقبا با اتهامات “اقدام علیه امنیت ملی،” “ارتباط با کشورهای خارجی متخاصم،” و “تبلیغات مذهبی” روبرو شد. قوۀ قضاییه وی را به شش سال در زندان محکوم کرده است که وی اینک در حال سپری کردن آن است.
از سال ۱۳۸۴ تا کنون، مقامات ایرانی غالبا مسیحیان پروتستان را به جرمهای امنیتی علیه حکومت دستگیر کرده اند. احمد شهید، گزارشگر ویژۀ سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر در ایران، در گزارش شهریورماه ۱۳۹۰ خود نوشت که از سال ۱۳۸۹ تا کنون بیش از ۳۰۰ مسیحی در سراسر کشور به صورت خودسرانه دستگیر و بازداشت شده اند.
بازداشت شدگان مسیحی غالبا از فرآیند عادلانۀ قضایی و حقوق اولیه محروم می‌شوند. آنها در بازداشتهای طولانی بدون تفهیم اتهام رسمی نگهداری می شوند، محاکمات آنان بدون دسترسی به وکیل برگزار می‌شود و یا اگر وکیلی وجود داشته باشد به پروندۀ قضایی موکلین دسترسی ندارد و در طول بازداشت بدرفتاری با آنان متداول است.
مقامات عالیرتبۀ ایرانی بدون ارائۀ هرنوع مدرکی ادعا می کنند که نوکیشان مسیحی جزیی از یک “جنگ نرم” به رهبری کشورهای خارجی علیه حکومت ایران هستند. حجت‌الاسلام عباس کعبی عضو شورای پر نفوذ خبرگان در آبان ماه سال ۱۳۸۹ ادعا کرد که در “مسئله کلیسای خانگی صهیونیست‌ها و غربی‌ها،(از طریق نوکیشان مسیحی) هویت و دین مردم جامعه ما را نشانه گرفته‌‌اند.”
در مصاحبه های متعددی که توسط کمپین انجام شد، نوکیشان مسیحی از روند مداوم بدرفتاری توسط دولت گزارش دادند. آزادی انجام فرایض مذهبی برای این مسیحیان به شدت محدود است. از زمان انقلاب ۱۳۵۷ تا کنون، دولت مجوز ساخت و ساز و یا تاسیس کلیساهای جدید را صادر نکرده است، برای حضور نوکیشان در کلیساها محدودیت ایجاد می‌کند، ناشر اصلی انجیل فارسی را از ادامه کار باز داشته است و توزیع انجیل را محدود نموده است، بر گروههای کلیسایی نظارت می‌کند و آنان را مورد آزار قرار میدهد.
تحقیقات کمپین نشان میدهد که بازجویان، دادستان ها و دادگاهها مرتبا به فعالیت های دینی عادی مسیحیان نوکیش، مانند عضویت در یک کلیسای خانگی، فعالیتهای تبلیغی، و شرکت در کنفرانس های مسیحی به عنوان اعمال مجرمانه اشاره می کند و در خلال دستگیری ها اقلام معمولی مسیحی مانند انجیل، جزوه های مذهبی، و صلیب را به صورت منظم مصادره می‌کند.
این گزارش همچنین مدارک روشن و قابل اتکایی از تهدید جان نوکیشان مسیحی یافته است. حسین سودمند، کشیش سرشناس مسیحی، در سال ۱۳۶۹ توسط حکومت به اتهام ارتداد اعدام شد. سایر رهبران کلیسا که به اتهام ارتداد محکوم به اعدام شدند، شامل کشیش مسیحی یوسف ندرخانی، متعاقبا تنها به دلیل فشار گستردۀ بین المللی تبرئه شدند. تحقیقات کمپین چندین گزارش تهدید به اعدام بازداشت شدگان مسیحی به اتهام ارتداد توسط مقامات امنیتی و همچنین موارد زیادی از مرگ های مشکوک رهبران مسیحی را فاش کرد که در تحقیقات مربوط به این موارد کوتاهی چنان فاحش بود که همدستی دولت در این قتل ها و یا سرپوش گذاشتن روی آنها به شدت نتیجه گیری میشد.
این گزارش همچنین موارد سیستماتیک تبعیض علیه پروتستانها و نوکیشان مسیحی در امور استخدامی، آموزشی، قوانین ناظر بر ازدواج و خانواده، و قوانین کیفری ایران را مستند می‌کند.
تحت مادۀ ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، ایران متعهد به تضمین آزادی مذهب است. در حالیکه دولت ایران ابراز می‌دارد که به حقوق اقلیتهای مذهبی مورد شناسایی خود احترام می‌گذارد در عمل از چنین احترامی سر باز میزند.
هادی قائمی گفت: “از اتهام ارتداد که جان نوکیشان را مورد تهدید قرار می دهد تا زندانی کردن اعضایی از کلیسا که در امور تبلیغ فعال بوده اند، مقامات در روندی از نقض حقوق بشر دخیل بوده اند که در عمل اعتقادات مذهبی و آثار آن را جرم محسوب کرده است.”
کمپین از دولت ایران میخواهد تا به نوکیشان مسیحی کشور اجازه دهد تا مطابق قوانین بین المللی و ایرانی بدون تهدیدات و ارعاب بیشتر آزادانه مناسک مذهبی خود را انجام دهند.
