وضعیت ناگوار نگهداری زندانیان در قرنطینه بند هفت زندان اوین به روایت یک منبع مطلع
یک منبع مطلع به کمپین بینالمللی حقوق بشر در ایران گفت که با گذشت چهار ماه از انتقال حدود ۷۵ نفر از زندانیان امنیتی- سیاسی بند ۳۵۰ زندان اوین به قرنطینه بند هفت، وضعیت نگهداری این زندانیان روز به روز وخیم تر می شود. براساس گفته های این منبع، وضعیت این زندانیان در تناقض با آیین نامه زندان ها و اصول اولیه حقوق شهروندان در قوانین ایران است: « این ۷۵ زندانی سیاسی فاقد حقوق اولیه یک زندانی در این بند هستند.»
این منبع مطلع با اشاره به اینکه محل نگهداری این زندانیان فاقد روزنه ای به هوای آزاد است به کمپین گفت: «محل نگهدای زندانیان زیر زمین ساختمان بند هفت است که قبلا قرنطینه زندان اوین بوده است:« آنجا چهار اتاق دارد که هیجکدام ازاتاق ها پنجره ندارد و دریچه های کوچک اتاق ها هم که هم سطح کف زمین است مسدود شده اند. از آنجا که تخلیه فاضلاب بهداری طبقه فوقانی زندان پشت این دریچه ها اتفاق می افتد و کامیون های حمل غذا و اجناس زندان نیز برای تخلیه و بارگیری در مقابل این دریچه ها پارک می شود و مرتب پر از دود و سروصدا است هیچ امکانی برای باز شدن دریچه ها باقی نمی گذارد.»
این منبع ادامه داد: «این شرایط باعث شده که زندانیان این بند در محیطی مرطوب زندگی کنند. بند پر از حشرات گزنده مثل ساس است که باعث بروز تشدید بیماری های قلبی، تنفسی و پوستی برای زندانیان شده است. این ۷۵ نفر در هوای راکد و ناسالم بند شب را روز می کنند و روز را شب.»
این منبع با اشاره به اینکه زندانیان قرنطینه بند هفت از حق هواخوری محروم هستند به کمپین گفت: «قرنطینه بند هفت فاقد هواخوری است و زندانیان این بخش حتی مجاز به عبور و مروز در محیط های هواخوری بخش های دیگر زندان نیستند. این موضوع باعث شده که این زندانیان به غیر از روز های شنبه که برای دقایقی برای انتقال به سالن ملاقات از آنجا خارج می شوند، به طور کل از نعمت نور آفتاب، فضای سبز، جریان هوای سالم و امکانات خشک کردن لباس و پیاده روی ضروری محروم بمانند.»
این منبع مطلع با اشاره به فقدان امکانات ورزشی و تفریحی برای زندانیان این بند گفت: «زندانیان قرنطینه بند هفت از ورزش در فضای باز، استفاده از سالن های فوتبال و والیبال زندان نیز محروم هستند در حالیکه بقیه زندانیان بندهای زندان اوین به طور کامل از این امکانات به صورت روزانه برخوردار هستند.»
به گفته این منبع از نظر بهداشتی نیز این بند در وضعیت اسف باری به سر می برد: «چهار دستشویی ایرانی و چهار دوش حمام زنگ زده در این بند وجود دارد که در اکثر روزها آب گرم نیز وجود ندارد و مواد شوینده نیز مرتب به بند وارد نمی شود. بنابراین تصور کنید که زندانیان در چه وضعیت بهداشتی به سر می برند.»
این منبع همچنین در مورد تغذیه زندانیان این بند گفت: «کیفیت نامناسب غذای زندان موضوعی است که بین همه زندانیان مشترک است اما آنچه زندانیان قرنطینه را در وضعیت اسفباری قرار داده، قطعی مکرر و تقریبا همیشگی گاز چراغ خانه کوچک آن است. آنها غیر از آنکه قادر به تهیه آب جوش برای درست کردن چای نیستند، امکانی برای طبخ غذا هم ندارند. زندانیانی که از لحاظ بیماری های گوارشی مجبور به پخت غذای شخصی خود هستند و وقتی در بند ۳۵۰ بودند خودشان غذا درست می کردند الان در وضعیت بسیار نامناسبی به سر می برند.»
به گفته این منبع علاوه بر اینها فروشگاه زندان به طور نامنظم و به ندرت میوه و سبزیجات می آورد و به همین دلیل گاهی تا سه هفته زندانیان قادر به خرید و خوردن میوه و سبزیجات نیستند که در کنار عدم دسترسی به آفتاب، هوای سالم و عدم اجازه ورزش و هواخوری وضعیت جسمی زندانیان را به شدت ناگوار کرده است.
این منبع همچنین در مورد وضعیت داروهای بهداری زندان اوین نیز به کمپین گفت داروهای که به زندانیان قرنطینه بند هفت داده می شود حتی در مواردی که آنها سرما خوردگی معمولی دارند، همگی خرد شده و بدون بسته بندی است در حالیکه هیچکدام از زندانیان این بند سابقه اعتیاد به مواد مخدر یا متادون را ندارند.
علاوه بر اینها زندانیان بند هفت زندان اوین اجازه مکاتبات معمولی ندارند. طبق قانون زندان، زندانیان مجازند با نظارت زندان با مراجع رسمی و یا خانواده های خود مکاتبه داشته باشند اما ۷۵ زندانی قرنطیینه بند هفت فاقد این اجازه نیستند در حالیکه اینگونه محدودیت ها در بندهای دیگر زندان اوین وجود ندارد.
در این بند زندانیانی مانند سعید متین پور، عبدالفتاح سلطانی و امید کوکبی حضور دارند که بارها خود و خانواده هایشان از مسولان خواسته اند تا به دلیل بیماری های متعدد به بیمارستان منتقل شوند با این حال در بسیاری از مواقع با سکوت مقامات قضایی مواجه شده اند.