ادامه بازداشت موقت ۹ ماهه برای نگار حائری به دلیل گرایشات سیاسی خانواده
یک منبع آگاه به وضعیت نگار حائری، وکیل و زندانی ۳۳ ساله ای که از خرداد ماه امسال در زندان قرچک ورامین به سر می برد به کمپین بین اللملی حقوق بشر در ایران گفت این زندانی ۹ ماه است که در بازداشت موقت به سر می برد در حالیکه بازجویی های او مدت هاست تمام شده ولی به دلایل نامشخصی بازپرسش از ارسال پرونده او به دادگاه خودداری و هر ماه بازداشت او را تمدید می کند. به گفته این منبع وضعیت جسمی و روحی این زندانی به شدت نامناسب است.
به گفته این منبع آگاه، اتهام نگار حائری تبلیغ علیه نظام و نشر اکاذیب از طریق گفتگو با رسانه های بیگانه است. خانم حائری در زمستان سال ۱۳۹۲ در مورد وضعیت پدر بیمارش در زندان رجایی شهر کرج و نیاز او به درمان پزشکی در خارج از زندان با سایت روز آنلاین و تلویزیون صدای آمریکا گفتگو کرد.
همچنین خانم حائری که وکالت پدرش را در سال ۸۸ به عهده داشت به دلیل «وکالت یک منافق» پرونده وکالتش به مدت ۱۰ سال به تعلیق در آمد.
این منبع آگاه در پاسخ به این سوال که این زندانی به چه نحوی دستگیر شده است به کمپین گفت: «از سوی شعبه دوم دادسرای امنیت اوین با او تماس گرفته شد و خواستند که روز چهارم خرداد ماه (۱۳۹۳) برای یک سوال جواب و کوتاه به آنجا برود اما وقتی نگار به آنجا رفت، به دستور بازپرس خورشیدی او را به زندان قرچک ورامین منتقل کردند. او تاکنون چندین بار از زندان قرچک ورامین به دادسرای امنیت اوین برای بازجویی منتقل شده است.»
این منبع در توضیح بیشتر اتهام او گفت: «پدر نگار در سال ۱۳۸۸ به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق دستگیر شد و به ۱۵ سال حبس محکوم شد. در زمستان ۱۳۹۲ پدرش دچار سکته قلبی شد و وضعیت جسمی بدی در زندان رجایی شهر داشت اما مسولان زندان از انتقال او به بیمارستان خودداری می کردند. نگار هم که نگران وضعیت پدرش بود در آن دوران چندین گفتگو با روزآنلاین و صدای آمریکا در خصوص پدرش داشت که همین ها باعث دستگیری و اتهامش شده است.»
این منبع آگاه به کمپین در خصوص گرایشات این زندانی گفت: «نگار هیچ گرایش سیاسی ندارد. تنها مشکلش این است که عمو، برادر و پدرش از هواداران سازمان مجاهدین خلق هستند و حالا او دارد تاوان گرایشات سیاسی آنها را می دهد. در واقع به نظر می رسد او را دستگیر کردند تا به این شکل به خانواده او فشار بیاورند.»
نگار حائری متولد ۱۳۶۰، فارغ التحصیل رشته حقوق و وکیل است. والدین نگار در سال ۱۳۶۰ به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق دستگیر شدند، مادرش کمی پس از به دنیا آوردن نگار در زندان اوین آزاد شد و پدرش که به اعدام محکوم شده بود در سال ۱۳۶۴ عفو و آزاد شد.
ماشالله حائری، پدر نگار، پس از جریانات انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ مجددا به اتهام محاربه از طریق هواداری از سازمان مجاهدین خلق مجددا دستگیر شد. او در ابتدا به اعدام و پس از آن در دادگاه تجدید نظر به ۱۵ سال حبس محکوم شد و در حال حاضر در زندان رجایی شهر کرج به سر می برد. وکالت او را دخترش به عهده داشت.
پس از آنکه پدر نگار حائری به ۱۵ سال حبس محکوم شد، پرونده وکالت او به دلیل اینکه او «وکالت یک منافق» را به عهده داشته برای ۱۰ سال به تلعیق در آمد. پس از آن نگار حائری به عنوان مشاوره حقوقی برای مدتی مشغول به کار شد اما در سال ۱۳۹۰ برای اولین بار به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق دستگیر شد. او ۳۴ روز در بازداشتگاه آگاهی شاپور زیر شکنجه بازجویانش بود و پس از آن یک ماه و نیم به زندان قرچک ورامین و بعد برای دو ماه به بند عمومی زنان زندان اوین منتقل شد. پس از آن او از اتهامش تبرئه شد.
خانم حائری برای دومین بار در ۱۱ اردبیهشت ماه ۱۳۹۱ مجددا به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق بازداشت شد و این بار در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیرعباسی به یکسال حبس تعزیری که برای ۵ سال به تعلیق در آمده، محکوم شد.
خانم حائری در تاریخ چهارم خرداد ماه ۱۳۹۳ مجددا به اتهام تبلیغ علیه نظام و نشر اکاذیب از طریق مصاحبه با رسانه های بیگانه بازداشت و به زندان قرچک ورامین منتقل شد.
این منبع با اشاره به وضعیت نامناسب جسمی این زندانی در بند زنان زندان قرچک ورامین گفت: «نگار به دلیل آب آلوده زندان مانند بسیاری دیگر از زندانیان این زندان دچار عفونت چشم شده و مانند بقیه از امکان درمان محروم است. آب زندان قرچک ورامین آلوده است و به همین دلیل باعث بروز بیماری های پوستی و چشمی می شود.»
این منبع با اشاره به انزوای این زندانی گفت: «نگار را نه تنها از بقیه زندانیان سیاسی زن این زندان جدا کرده اند بلکه حتی مسولان زندان به زندانیان عادی که با او هم بند هستند اخطار داده اند که حق ندارند با نگار صحبت کنند چون مجازات می شوند. به همین دلیل نگار در انزوا و فشار روحی شدید است.»
این منبع ادامه داد: «نگار چندین بار به دلیل صحبت با زندانیان دیگر از جمله غنچه قوامی (زمانی که غنچه را به قرچک برده بودند) به حفاظت اطلاعات قرچک ورامین احضار شد و از او تعهد گرفته شد که دیگر با زندانیان صحبت نکند. به خاطر صحبت چند دقیقه ای با غنچه قوامی که در حد یک سلام و احوالپرسی عادی بوده با حکم انفرادی از سوی مقامات زندان مواجه شد. نگار می گفت حتی به مسولان زندان گفته که فقط قصد احوالپرسی از غنچه داشته و هیچ گونه حرف سیاسی بین آنها رد و بدل نشده اما توضیح او هیچ فایده ای نداشته و او را به انفرادی منتقل کردند.»