مادر یکی از قربانیان اسیدپاشیهای اصفهان: «خبری نیست، انگار مساله را فراموش کرده اند»
با گذشت یک سال از وقوع چندین مورد اسیدپاشی به صورت زنان در شهر اصفهان، مقامات انتظامی و امنیتی این شهر علیرغم وعدههای مکرر برای پیگیری این وقایع، تا کنون افرادی که در این حادثه نقش داشته اند را شناسایی و معرفی نکرده اند.
مادر یکی از قربانیان اسیدپاشی سال گذشته در شهر اصفهان، نیز به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که علیرغم پیگیری های به عمل آمده خبری از نتیجه بررسیهای مربوط به شناسایی و معرفی افراد مسوول در این حوادث توسط نیروی انتظامی داده نشده است. او با ذکر اینکه به آنها توسط مقامات انتظامی تذکرداده شده است که با رسانههای خارجی مصاحبه نکنند گفت: «هر بار که پیگیر میشویم میگویند مشغول بررسی هستیم ولی تا حالا به ما هیچ خبری ندادهاند، ما هم درگیر درمان دخترم هستیم و خیلی وقت نمیکنیم به اداره آگاهی برویم و پیگیر باشیم.» او در ادامه گفت: «مسئولان هفتههای اول خیلی سراغ دخترم را میگرفتند اما الان خیلی کم پیگیری میکنند، انگار مساله را فراموش کرده اند. حتی برای دریافت هرینههای درمان هم کلی دوندگی کردهایم و اسیر کاغذبازی بین وزارت خانهها بودهایم، حالا هم مهمترین خواسته ما دستگیری و محاکمه عوامل اسیدپاشی است.»
در آخرین اظهارنظر از سوی مسئولان این شهر، عبدالرضا آقاخانی، فرمانده انتظامی استان اصفهان روز سه شنبه هفت مهرماه باز هم وعده به نتیجه رسیدن این پرونده را مطرح کرد:«اسیدپاشی حساسترین موضوع ناجا در استان اصفهان است و تنها موردی است که در طول این مدت هر هفته برای آن جلسه تشکیل شده و یک کارآگاه مجرب این پرونده را بررسی میکند. در کنار نیروی انتظامی، مراکز امنیتی از جمله سپاه و سازمان اطلاعات پیگیر موضوع هستند و من مطمئنم این پرونده به نتیجه میرسد و نتیجه آن برای عموم مردم تشریح میشود.»
وقوع چند فقره اسیدپاشی در شهر اصفهان در مهر ماه سال گذشته در رسانههای کشور مطرح شد. مقامات رسمی تعداد قربانیان حملات اسیدپاشها را بین ۷ تا ۱۰ نفر اعلام کردند. همان زمان مقامات انتظامی، امنیتی و قضایی وعده دادند که عاملان اسیدپاشی، دستگیر و معرفی شوند. اما حالا با گذشت یک سال هنوز این پرونده باز است و هنوز تحقیقات به عمل آمده منجر به شناسایی فرد یا افراد مسوول در این حوادث نشده است.
حسن روحانی، رییس جمهور روز دوم آبان ماه ۱۳۹۳ به سه وزارتخانه دستور داد تا سریع تر عامل یا عوامل اسیدپاشی های اخیر در اصفهان را شناسایی و دستگیر کنند.
در حملات اسیدی که پاییز سال گذشته در شهر اصفهان صورت گرفت، مردان ناشناس به صورت زنانی که سابقۀ هیچ نوع کینۀ شخصی با آنها نداشتند، اسید پاشیدند. بر اساس گزارشهای مختلفی که منابع داخل ایران منتشر کردهاند و به گواه شاهدان عینی مهاجمان در زمان اسیدپاشی گفتهاند که این حملات را در دفاع از حجاب انجام میدهند.
پیش از وقوع اسیدپاشیها، محمد تقی رهبر، امام جمعه اصفهان، در یکی از سخنرانیهای خود در مورد برخورد با بدحجابی گفته بود که امر به معروف و نهی از منکر باید از تذکر لسانی فراتر برود. گرچه مقامات و مسئولان همواره این انگیزه را تکذیب کردهاند اما همچنان این گمانه قوی است که انگیزه عاملان اسیدپاشی «امر به معروف و نهی از منکر» بوده است. به ویژه که اسیدپاشیها هم زمان با بررسی طرح«حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر» در مجلس شورای اسلامی، صورت گرفت.
اما صادق آملی لاریجانی، رئیس قوه قضاییه، چهارم آبان ماه ۱۳۹۳با حمایت از این طرح گفت: «در اسیدپاشی اخیر در کشورهای غربی سعی شد که این مساله را به امر معروف و نهی از منکر نسبت دهند که جفای عظیمی است و بدتر از آن شاهد بودیم که برخی از رسانههای داخلی این حرف را زدهاند.» لاریجانی تاکید کرد:«غربیها و ضدانقلاب طبیعی است که این جنایت را به امر معروف و نهی از منکر وصل کنند اما من برای برخی از رسانههای داخلی چنین جنایتی را به امر به معروف و نهی از منکر وصل میکنند متاسفم.»
همچنین حجت الاسلام و المسلمین سید ابراهیم رییسی، دادستان کل کشور روز اول آبان ماه گفت: «پیوند زدن مساله اسیدپاشی با موضوع امر به معروف و نهی از منکر کار جریانات ضد انقلاب است.» او در توضیح استدلالش گفته است: «چرا که یک نیروی حزب اللهی متدین هرگز چنین کاری نخواهد کرد.»
هادی قائمی، مدیر کمپین مدیر کمپین بینالمللی حقوق بشر در ایران اسفند ماه سال ۱۳۹۳ در همین زمینه گفت: «اگر مقامات دولتی مشخص نکنند که هر شهروندی که خودسرانه با اعمال خشونت سعی در اجرای حجاب زنان داشته باشد مرتکب عملی غیرقانونی شده و به اشد مجازات قانونی خواهد رسید، میتوانیم انتظار تکرار این اتفاقات دهشتناک را داشته باشیم.»
او همچنین گفت: «دعوت به اجرای فراقضایی امر به معروف هر زن ایرانی را با خطر حملات خشونتآمیز روبرو میکند. این نه تنها نقض فاحش قوانین ایران و قوانین بینالمللی است، بلکه تهدیدی مستقیم برای جان زنان ایرانی است.»