خواهر سعید ملک پور: هفت سال زندان بدون یک روز مرخصی؛ امیدوارم عفو شود
سعید ملک پور، زندانی عقیدتی
خواهر سعید ملک پور، زندانی و فعال سایبری که هفت سال از حکم حبس ابد او بدون حتی یک روز مرخصی می گذرد به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: «بارها خود سعید و ما برای او مرخصی درخواست کرده ایم اما حتی یک روز هم در طی این سالها به او مرخصی تعلق نگرفته است. مسولان در جواب چرای مادرم می گویند چون سعید زندانی امنیتی است و حکم حبس ابد دارد پس به او مرخصی تعلق نمی گیرد.»
مریم ملک پور با اظهار اینکه حتی این زندانی از حق ملاقات حضوری با مادرش نیز به مدت یکسال محروم بوده به کمپین گفت: «او یکسال در بند هفت زندان اوین بود و الان نزدیک به دو ماه است که به بند هشت منتقل شده است. در مدتی که در بند هفت بود به او هیچ وقت ملاقات حضوری تعلق نگرفت. مسولان زندان می گفتند چون زندانی امنیتی است به او ملاقات حضوری تعلق نمی گیرد. اما خدا را شکر ماه پیش او اولین ملاقات حضوریش را پس از یکسال با مادرم داشت و از این به بعد هم گفته اند ملاقات ماهی یکبار خواهد داشت.»
خواهر این زندانی با اظهار اینکه آنها امیدوار به عفو او هستند به کمپین گفت: «مدتی است که پر کردن فرم های درخواست عفو آنلاین صورت می گیرد. مادرم دو بار این درخواست را به صورت آنلاین داده و هر دو بار نیز از سوی شعبه ۳۲ دیوان عالی کشور رد شده است. اما ما همچنان امیدوار به عفو او هستیم.»
خواهر این زندانی با اظهار اینکه وکیل سعید ملک پور در حال حاضر در تلاش تجمیع پرونده های اوست به کمپین گفت: «سعید دو پرونده دارد، در یکی از پرونده ها به اتهام توهین به رهبری، توهین به رییس جمهور و تبلیغ علیه نظام به هفت سال و نیم زندان محکوم شده و در دیگری به اتهام توهین به مقدسات اول به اعدام و بعد حبس ابد محکوم شد. اکنون وکیلش در تلاش برای برداشتن آن حکم هفت سال و نیم زندان و بعد درخواست مجدد عفو برای حکم حبس ابد است.»
سعید ملک پور در خصوص درخواستش از مقامات قضایی کشور به کمپین گفت: «ما از مقامات قضایی کشور خواستار تجدید نظر مجدد در پرونده او هستیم. جز اعترافات که در پرونده موجود است چیز دیگری علیه سعید وجود ندارد. او هفت سال از عمرش را بدون حتی یک روز مرخصی در زندان گذارنده، دیگرباید آزاد شود.آزادی حق سعید است.»
مریم ملک پور در خصوص وضعیت جسمی و روحی این زندانی به کمپین گفت: «سعید همیشه به ما می گوید حالش خوب است اما واقعا مطمئن نیستیم کسی که هفت سال مداوم در زندان بوده معلوم است نباید حالش خوب باشد. خودش می گوید ورزش می کند، کتاب می خواند و وقتی در بند هفت بود منبت کاری می کرد. به قول خودش این کارها را می کند تا امیدش را از دست ندهد.»
سعید ملک پور، ۳۹ ساله، فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی شریف و فعال سایبری در سال ۱۳۸۷ برای دیدار به خانواده اش از کانادا به ایران آمد. او توسط نیروهای امنیتی دستگیر شد و به اتهام توهین به مقدسات که ادعا شد به دلیل مدیریت شبکه وب سایت‌های پورنوگرافیک بوده در مهرماه سال ۱۳۸۹ از سوی دادگاه بدوی به اعدام محکوم شد. این حکم در تاریخ ۱۰ بهمن ماه ۱۳۹۰ از سوی دیوان عالی کشور تایید و برای اجرا به دایره اجرای احکام فرستاده شد.
محمود علیزاده طباطبایی، وکیل این زندانی روز چهارم شهریور ماه ۱۳۹۲ اعلام کرد حکم اعدام موکلش با توبه و ابراز ندامت به حبس ابد تقلیل یافته است. آقای علیزاده طباطبایی در آن روز گفته بود او در تلاش است تا حکم حبس ابد موکلش را هم به ۱۵ سال حبس کاهش دهد با این حال تاکنون که دو سال از آن زمان می گذرد هیچ اتفاقی در خصوص پرونده او نیفتاده است.
خواهر سعید ملک پور در گفتگویی با کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفته بود قبل از تبدیل حکم اعدام این زندانی به حبس ابد او در بند ۲ الف زندان اوین بارها تحت فشار برای اعتراف تلویزیونی قرار گرفته اما او نپذیرفته است.
سعید ملک پور یکبار در اعتراف تلویزیونی شرکت کرد. او در ماه های نخست دستگیری در اعتراف تلویزیونی که از تلویزیون رسمی ایران پخش شد، ادعا کرد که در کانادا و با حمایت یک شرکت آمریکایی اقدام به تاسیس وب‌گاه‌های غیراخلاقی نموده است. با این حال پس از آن او در دادگاه بدوی اعترافش را رد کرد و گفت تحت فشار و شکنجه مجبور به چنین اعترافی شده است.
آقای ملک پور در اسفند ماه ۱۳۸۷ نامه تکان دهنده ای در شرح آنچه به او گذشته است، منتشر کرد. در بخشی از این نامه آمده بود: « از من خواستند که در مقابل دوربین از خریداری یک نرم‌افزار از انگلستان و قرار دادن آن روی وب‌سایت خودم صحبت کنم و بگویم در صورت بازدید اشخاص از این سایت، این نرم افزار بدون آگاهی وی بر روی کامپیوتر او نصب شده و پس از آن کنترل وب کم کامپیوترش حتی زمانی که کامپیوتر خاموش است به دست من می افتد و به این ترتیب من از طریق اینترنت از اتاق خواب افراد فیلم تهیه می‌کردم. با این که من به بازجوها گفتم، چنین چیزی از نظر فنی امکان‌پذیر نیست، آنها پاسخ دادند کاری به این کارها نداشته باش.»
در بخشهای دیگری از این نامه آقای ملک‌پور شکنجه‌های شدید جسمی و روحی در زندان را تشریح کرده بود.
