روحیه صفاجو، شهروند بهایی محروم از تحصیل با قرار وثیقه پنجاه میلیون تومانی آزاد شد
روحیه صفاجو، شهروند بهایی محروم از تحصیل که روز ۱۸ اسفند۱۳۹۴بازداشت شد روز هشتم فروردین ۱۳۹۵ با قرار وثیقه ۵۰ میلیون تومانی از زندان اوین آزاد شد. خواهر این شهروند بهایی به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت او قرار بود با قرار وثیقه روز بیست و پنجم اسفند ماه آزاد شود که به دلایل نامعلوم این آزادی تا روز هشتم فروردین ماه به تعویق افتاد. اتهام او “اقدام علیه امنیت ملی از طریق فعالیت در فضای مجازی” ذکر شده است.
روحیه صفاجو، دختر جوان بهایی دو بار در سال های ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴ در کنکور سراسری شرکت کرد اما هر بار کارنامه کنکور را دریافت نکرد و از ورود به دانشگاه به علت بهایی بودنش محروم شد. خانم صفاجو در اعتراض به این رفتار از وزارت علوم و سازمان سنجش به دیوان عدالت اداری و دفتر ریاست جمهوری شکایت کرد اما هیچ پاسخی نگرفت. او نهایتا شرح این اتفاق و آنچه بر او گذشته را در صفحه فیسبوک خود نوشت.
خواهر این شهروند بهایی به کمپین گفت: «ما اکنون از آزادی روحیه بسیار خوشحالیم اما اصل داستان این است که جوانان بهایی ۳۷ سال است که از حق تحصیل محروم اند و هر سال بدتر می شود. حتی وقتی به شکل قانونی و مسالمت آمیز حق خواهی می کنند به تهدید و بازداشت شان منتهی می شود. موضوع اصلی حق تحصیل برای تمام جوانان بهایی است. روحیه یک نمونه است از هزاران جوان بهایی که از حق تحصیل در کشور محروم شده اند.»
خواهر روحیه صفاجو درباره نپذیرفتن شدن خواهرش در دانشگاه به کمپین گفت: «روحیه در سال ۱۳۹۳ در کنکور سراسری شرکت اما کارنامه ای نگرفت و فقط برای او نوشته شده بود که باید به سازمان سنجش مراجعه کند. وقتی به آنجا مراجعه کرده، به او گفته بر اساس مصوبه شورای عالی فرهنگی بهاییان اجازه شرکت در دانشگاه سراسری را ندارند. روحیه به آنها گفته بود این مصوبه خلاف قانون اساسی است که می گوید هر انسانی بدون توجه به قومیت و مذهبش حق تحصیل دارد. به او گفتند که یک نامه خطاب به وزارت علوم بنویسد و همه نظراتش را شرح دهد اما در نهایت نامه در دبیرخانه وزارت علوم با این عنوان که نامه امنیتی است ثبت نشد.»
خواهر روحیه صفاجو ادامه داد: «این بار روحیه از سازمان سنجش و وزارت علوم به دیوان عدالت اداری شکایت کرد و یک نامه نیز به دفتر ریاست جمهوری کمیسیون اصل ۹۰ نوشت و خودش برای احقا حقش به دفتر ریاست جمهوری رفت و دوباره هم به وزارت علوم مراجعه کرد اما از هیچکدام جوابی نگرفت. در نهایت تمام کارهای را که کرده بود و روزهایی که به او رفته بود را به صورت دل نوشته ای در فیسبوکش منتشر کرد.» به گفته خواهر روحیه صفاجو، او مجددا در سال ۱۳۹۴ هم در کنکور سراسری شرکت کرده و مجددا هیچ کارنامه ای دریافت نکرد.
روحیه صفاجو خطاب به محمد جواد لاریجانی، دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضاییه در صفحه فیسبوک خود در اگوست ۲۰۱۴ نوشته است:«آقای لاریجانی عزیز من در درجه اول “انسانم” و طبق قانون حقوق ” بشر ” حق تحصیل دارم،در درجه دوم ” ایرانی ” هستم و طبق قانون “اساسی ایران ” فارغ از هر اعتقاد و باوری حق تحصیل دارم ، در درجه سوم ” دختر ” هستم و طبق قانون ” وزارت علوم ” حق تحصیل دارم ، در درجه چهارم ” بهایی ” هستم و طبق قانون وزارت علوم و سنجش حق تحصیل ” ندارم ” زیرا اشهد نگفته ام. گاهی احساس میکنم دچار چندگانگی شده ام ، گاهی ایرانی ام و از حقوق ایرانی برخوردارم و گاهی ” بهایی ” ام و از حقوق ایرانی و حتی انسانی ام برخوردار نمیشوم.»
او در بخش دیگری از این متن فیسبوکی نوشته است: «چرا من پاسپورت،شناسنامه،دفترچه بیمه،کارت ملی،گواهی تحصیل و … ایرانی دارم اما قانون اساسی ایران شامل حالم نمیشود؟» او در ابتدای این نوشته اشاره کرده که به محمد جواد لاریجانی در تاریخ ۲۱ فروردین ماه ۱۳۹۳ نامه نوشته اما هیچ گاه پاسخی نگرفته است.
مریم صفاجو درباره نحوه بازداشت خواهرش به کمپین گفت: «دو مامور زن و شش مامور مرد صبح روز ۱۸ اسفند به خانه ما آمده اند. اما پشت آیفون تصویری فقط یکی از ماموران مشخص بوده که به مادرم گفته از طرف اداره گاز آمده بنابراین مادرم در را باز می کند و ناگهان همه شان وارد می شوند. زن ها اتاق روحیه را تفتیش کرده اند و بقیه اتاق های دیگر. موبایل، لپ تاپ، کتاب ها و حتی قاب عکس های روحیه و مادر و پدرم را برداشتند. نزدیک به ۱۲۰ جلد کتاب از خانه جمع کردند و یکی از ماموران در تمام لحظات فیلمبرداری می کرده، به مادرم اجازه نداده اند که با پدرم تماس بگیرد تا به خانه بیاید و وقتی تلفن خانه هم زنگ می خورده اجازه نمی دادند او گوشی را بردارد.»
خواهر روحیه صفاجو در ادامه گفت: «یکی از ماموران به مادرم می گوید اگر می شود در پارکینگ خانه را باز کند تا در آنجا وسایل جمع آوری شده را بار بزنند، می گوید به خاطر مادرم می گوید که آبروی دخترش جلوی همسایه ها نرود. مادرم هم می گوید که ما آبرویمان با این چیزها نمی رود، شما کاری را بکنید که قرار است بکنید.»
مریم صفاجو با اظهار اینکه قرار بوده خواهرش در هشتمین روز بازداشت با قرار وثیقه آزاد شود به کمپین گفت:«روز بیست و چهارم اسفند ماه دفتر دادستانی تهران به خانواده گفتند بروند وثیقه تهیه کنند. خانواده ام نیز صبح زود بیست و پنجم اسفند ماه وثیقه را بردند اما آنقدر کارهای اداریش را طول دادند که ساعت پنج عصر شده و زمان اداری تمام شده و گفته اند دیگر باید روحیه در زندان بماند اما فردای آن روز متوجه شدیم که روحیه را درست روز قبل به بند زنان زندان اوین برده اند و دیگر وثیقه قبول نکردند.»
