مجروح شدن امیر امیرقلی زندانی سیاسی در زندان اوین و رعایت نشدن اصل تفکیک جرایم

پدر علی (امیر) امیرقلی، زندانی سیاسی در اوین، به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که در نخستین ساعات بامداد چهارشنبه در بند هشت زندان اوین دو زندانی با جرایم غیرسیاسی با چاقو به فرزندش حمله کرده و صورت او را مجروح کرده اند. آقای امیرقلی با ابراز نگرانی شدید نسبت به وضعیت نگهداری فرزندش در زندان، خواهان تضمین امنیت جانی او توسط مسوولین زندان شد.

امیر امیرقلی، فعال دانشجویی است که سال ۱۳۸۷ ابتدا به دلیل فعالیت های مسالمت آمیزی چون دیدار با خانواده زندانیان سیاسی و ابراز نظر در شبکه های اجتماعی توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و پس از آزادی از دانشگاه اخراج شد. او باردیگر در سال ۱۳۹۳ بازداشت و این بار با پنج اتهام از جمله «توهین به مقدسات» و «توهین به رهبری» در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ابوالقاسم صلواتی محاکمه و زندانی شده است.

عباس امیرقلی پدر امیر امیرقلی روز چهارشنبه ۲۶ آبان ۱۳۹۵ درباره زمان حمله به فرزندش در زندان اوین به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که «این اتفاق ساعت دو بامداد روز چهارشنبه ۲۶ آبان در بند هشت زندان اوین رخ داده است و با وجود دوربین‌های نظارتی و درهای بسته، تا صبح هیچ یک از مأموران و مسئولان زندان برای کمک و یا انتقال فرزندش به بند مراجعه نکرده اند.»

به گفته عباس امیرقلی دادیار ناظر زندان قول انتقال امیر امیرقلی به بندی دیگر را داده ولی هنوز این انتقال صورت نگرفته و جان فرزندش در زندان در خطر است: «آقای حاجیلو دادیار ناظر بر زندان پس از مراجعه ما به دادستانی قول و در واقع دستور پیگیری و انتقال امیر به بندی دیگر  را داده اند ولی با وجود مراجعه ما مسئولین زندان هنوز همکاری لازم را نکرده اند و در صورت ماندن در بند امشب پسرم در زندان امنیت ندارد.»

این اولین بار نیست که امنیت زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران به دلیل رعایت نشدن اصل تفکیک جرایم به خطر می افتد، پیش از این نیز موارد مختلفی از درگیری بین زندانیان با جرائم غیرسیاسی و بعضا خطرناک با زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندان های ایران گزارش شده که بسیاری از آنها با تحریک زندانبان ها علیه زندانیان سیاسی و عقیدتی انجام شده و یا با چشمپوشی و کم کاری مسئولین زندان در پیگیری قانونی و برخورد با متخلفین روبرو بوده است. طبق  ماده ۸ آئین نامه اجرایی سازمان زندان ها، مسئولان زندان موظفند زندانیان را با توجه به نوع اتهام و جرائم ارتکابی در بندهای جداگانه نگهداری کنند.

پدر امیر امیرقلی در دوم مهرماه سالجاری(۹۵) با اشاره به مشکل رعایت نشدن اصل تفکیک جرائم در زندان به کمپین گفته بود: «امیر در بند هشت زندان اوین و در سالنی نگهداری می‌شود که اغلب زندانیانش غیرسیاسی و غیرعقیدتی هستند و اصل تفکیک جرائم با توجه به اتهامات مختلف رعایت نشده است، بزرگ ترین مشکل هم جمعیت زیاد و بیش از ظرفیت بند است.»

امیر امیرقلی، متولد ۱۵ دی ماه ۱۳۶۱، در سال ۱۳۸۷ و هنگامی که در رشته مدیریت صنعتی دانشگاه آزاد قزوین تحصیل می کرد، به دلیل فعالیت‌های مسالمت آمیز مدنی دانشجویی از دانشگاه اخراج شد و پیش از بازداشت در یک شرکت حمل و نقل به کار مشغول بود. به گفته پدرش، شرکت در تجمعات مدنی مسالمت آمیز، دیدار با خانواده‌های زندانیان سیاسی و اشتراک نظراتش در شبکه‌های اجتماعی» دلایلی بود که به بازداشت او از سوی وزارت اطلاعات منجر شد. او باردیگر در تاریخ ۹ آذر ماه ۱۳۹۳ توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شد، ۵۶ روز در سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات زندان اوین مورد بازجویی قرار گرفت و پس از آن به بند هشت زندان اوین منتقل شد.

در دی ماه ۱۳۹۴ و در دادگاه نخست، شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی امیر امیرقلی را به پنج اتهام «توهین به مقدسات»، «توهین به رهبری»، «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی»، «اخلال در نظم عمومی از طریق شرکت در تجمعات» و «تبلیغ علیه نظام» جمعا به ۱۹ سال و ۶ ماه حبس محکوم کرد که این حکم پس از اعتراض و رسیدگی در دادگاه تجدیدنظر به ۸ سال تبدیل شد که با اجرای ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی درباره تعدد جرائم فقط ۵ سال از این حکم قابل اجرا خواهد بود. طبق ماده ۱۳۴ قانون مجازات ایران اسلامی هرگاه جرائم ارتکابی بیش از سه جرم نباشد، فقط مجازات یکی از جرائم و بیشترین آن اجرا خواهد شد.

پدر امیر امیرقلی مصادیق اتهامات فرزندش را «فعالیت‌های بشردوستانه، مسالمت آمیز و قانونی» ذکر کرد، او در فروردین ماه ۱۳۹۵ نیز به کمپین گفته بود مصادیق اتهامات فرزندش قانونی نیست و امیدوار به شکسته شدن و کاهش حکم است: «کارهایی که پسرم انجام داده در راستای فعالیت های بشردوستانه بوده است. در آن زمان که او در مقابل دفتر سازمان ملل در اعتراض به حملات داعش به مردم کوبانی در سوریه تجمع کرده بود، همه دنیا صدایشان در آمده بود و حتی پس از نماز جمعه نیز بسیاری علیه این اقدامات داعش تظاهرات کردند. من متوجه نمی شوم چطور یک سری تظاهرات قانونی است و یک سری نه، یا مثلا گفته اند امیر به استقبال زندانیان امنیتی پس از اتمام حبس شان می رفته است، اما کسانیکه به استقبالشان می رفته دیگر زندانی نبودند و آزاد شده بودند. ما نمی توانیم هر کسی که به استقبال دیگری می رود به اتهام اجتماع و تبانی دستگیر کنیم. خنده دار است. دیگر پس نمی توان به استقبال دوست نزدیک خود که از خارج آمده نیز به فروگاه رفت مبادا که به اتهام اجتماع و تبانی دستگیرت کنند.»

امیر امیرقلی از روز ۲۱ فروردین ماه ۱۳۹۵ در اعتراض به وضعیتش و رعایت نکردن اصل تفکیک جرایم در بند هشت زندان اوین دست به اعتصاب غذای تر زد ولی با درخواست‌های خانواده و دوستانش دوازدهم اردیبهشت ماه به اعتصاب غذای خود پایان داد.