وضعیت نگران کننده سلامتی آرش صادقی پس از ۴۵ روز اعتصاب غذا در زندان اوین
یک منبع آگاه در گفتگو با کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، وضعیت آرش صادقی را در چهل‌وپنجمین روز از اعتصاب غذایش در زندان اوین «جدا نگران‌کننده» توصیف کرد. این منبع به کمپین گفت: «وزن آرش به دلیل اعتصاب غذا به شدت کاهش پیدا کرده و دچار مشکلات روده و معده شده، افت شدید فشار خون و مشکلات ناشی از اعتصاب غذا باعث شده که در هفته گذشته مدام در بهداری زندان باشد و حتی خون بالا آورده و به زور می‌تواند سر پا بایستد و به زحمت می‌تواند حرف بزند و وضعیت سلامتی اش جدا وخیم و نگران‌کننده است.»
این منبع به کمپین گفت که با گذشت چهل و پنج روز از اعلام اعتصاب غذای آرش صادقی، مسئولان زندان و دادستانی تهران پاسخی به اعتراض و مطالبات او نداده اند. او از روز ۱۸ خرداد ۱۳۹۵ برای تحمل حکم زندان خود به اوین منتقل شده و از روز سوم آبان ماه و پس از بازداشت و انتقال همسرش گلرخ ایرایی به زندان اعلام اعتصاب غذا کرده است. آقای صادقی بازداشت، روند رسیدگی به پرونده و حکم شش سال زندان برای همسرش را «غیرقانونی» خوانده است.
گلرخ ابراهیمی ایرایی، همسر آقای صادقی به دلیل داستانی منتشر نشده در یادداشت‌های خصوصی‌اش متهم به «توهین به مقدسات» و به شش سال زندان محکوم شده است و هم اکنون در بند زنان زندان اوین نگهداری می شود.
آرش صادقی، برای اولین بار تیرماه ۱۳۸۸ در جریان اعتراضات به نتایج انتخابات ریاست جمهوری بازداشت و سپس با قرار کفالت آزاد شد. او مجددا در اسفند ۱۳۸۸ بازداشت و در فروردین ۸۹ با قرار وثیقه آزاد شد. همسر او در شانزدهم تیرماه ۹۵ به کمپین حقوق بشر در ایران گفته بود که در جریان این بازداشت «مادر آرش در جریان حمله شبانه نیروهای امنیتی به منزل شان برای دستگیری او دچار سکته قلبی شد و فوت کرد.»
آرش صادقی در اردیبهشت ماه ۱۳۹۴ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به ۱۵ سال زندان محکوم شد. او علاوه بر ۱۵ سال حبس خود، در پرونده بازداشت سال ۱۳۸۹ به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» به چهار سال حبس تعلیقی محکوم شده است که در صورت اجرا شدن به حکم فعلی اش افزوده خواهد شد. با اجرای ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی درباره تعدد جرائم، حکم زندان او کمتر خواهد شد. چرا که طبق ماده ۱۳۴ قانون جدید مجازات اسلامی در جرائم موجب تعزیر هرگاه جرائم ارتکابی بیش از سه جرم نباشد دادگاه برای هر یک از آن جرائم حداکثر مجازات مقرر را حکم می‌کند و هرگاه جرائم ارتکابی بیش از سه جرم باشد، مجازات هر یک را بیش از حداکثر مجازات مقرر قانونی مشروط به اینکه از حداکثر به اضافه نصف آن تجاوز نکند، تعیین می‌کند. به این ترتیب این احتمال وجود دارد که به جای ۱۵ سال، آرش صادقی پس از اعمال این ماده هفت‌ونیم سال در زندان باشد. هنوز مشخص نیست که حکم چهارسال زندانی که او پیش از این دریافت کرده بود به حکم کنونی اضافه خواهد شد یا معلق خواهد ماند.
این دانشجوی اخراجی مجددا در تاریخ ۲۵ دی ماه ۱۳۹۰ بازداشت و سپس با قرار وثیقه آزاد شد. آرش صادقی ۱۵ شهریور ۱۳۹۳ به همراه همسرش گلرخ ایرایی، و دوستانش نوید کامران و بهنام موسیوند توسط ماموران قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران بازداشت شد، نوید کامران و بهنام موسیوند پس از چند روز و گلرخ ایرایی نیز در ۱۵ مهرماه به قید وثیقه آزاد شدند ولی آرش صادقی تا ۲۴ اسفند ۱۳۹۳ در بازداشت ماند و پس از پایان بازجویی هایش در بند دو الف سپاه به قید وثیقه آزاد شد.
شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی در اردیبهشت ماه ۱۳۹۴ آرش صادقی و همسرش گلرخ ایرایی، و کامران و بهنام موسیوند را در یک پرونده مشترک محاکمه کرد. طی حکم دادگاه انقلاب، آرش صادقی به ۱۵ سال زندان، همسرش خانم گلرخ ایرایی به شش سال زندان و بهنام موسیوند و نوید کامران هر کدام به ۱۸ ماه زندان محکوم شدند. دادگاه تجدید نظر در اول دی ماه ۱۳۹۴ حکم گلرخ ایرایی و آرش صادقی را عینا تایید کرد و حکم بهنام موسیوند و نوید کامران را به یک سال کاهش داد، هر چهار تن اکنون با قطعی و اجرا شدن حکم در زندان به سر می برند، آرش صادقی و نوید کامران در بند هشت زندان اوین، گلرخ ابراهیمی ایرایی در بند زنان زندان اوین و بهنام موسیوند نیز در زندان رجایی شهر کرج در حال تحمل زندان اند.
مقام های قوه قضائیه یا زندان اوین تاکنون درباره اعتصاب عذای آرش صادقی و وضعیت جسمی او ابراز نظری نکرده اند. در سال های گذشته در موارد متعددی اعتصاب غذا منجر به مرگ زندانیان در زندان های ایران و به ویژه زندان اوین شده است از جمله در سال ۸۵ وقتی اکبر محمدی، فعال دانشجویی و از بازداشت شدگان اعتراضات کوی دانشگاه در سال ۱۳۷۸ وقتی در مرخصی از زندان بود توسط ماموران در خانه پدریش در استان مازندران بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. اکبر محمدی پس از این بازداشت دست به اعتصاب غذا زد و بعد از اعتصاب غذا در زندان جان خود را از دست داد. همچنین در خرداد ماه سال ۱۳۹۰ هدی صابر، فعال ملی و مذهبی که در اعتراض به مرگ هاله سحابی اعتصاب غذا کرده بود جان سپرد.
از آبان ماه سالجاری(۹۵) علاوه بر آرش صادقی، هفت زندانی سیاسی و عقیدتی دیگر مهدی رجبیان، حسین رجبیان، علی شریعتی، وحید صیادی نصیرپور و محمدعلی طاهری در زندان اوین تهران و رسول رضوی و مرتضی مرادپور در یکی از زندان‌های کرج به دلیل اعتراض به وضعیت قضایی و رسیدگی به پرونده به طور جداگانه و در اعتراض به وضعیت رسیدگی قضایی به پرونده هایشان و یا وضعیت نگهداری اعلام اعتصاب غذاکردند. از بین این زندانیان تنها مهدی رجبیان از زندان به مرخصی اعزام شد اما مسئولان قضایی و مقامات این زندان‌ها با وجود خطرات جسمی ناشی از اعتصاب غذا تاکنون درباره خواسته‌های دیگر زندانیان یا وضعیت جسمی آنها توضیحی ارائه نکرده اند.
