صدور قرار وثیقه ۱۰۰ میلیونی برای شهناز اکملی، مادر مصطفی کریم بیگی از کشته شدگان پس از انتخابت ۸۸
یک منبع مطلع روز پنج شنبه هفتم بهمن ماه به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که «دادسرای مقدس» مستقر در زندان اوین برای شهناز اکملی (کریم بیگی)، فعال مدنی و مادر مصطفی کریم بیگی از کشتهشدگان عاشورای سال ۸۸، قرار وثیقه صد میلیون تومانی صادر کردهاست.
این منبع مطلع به کمپین گفت شهناز اکملی روز پنجشنبه هفتم بهمن طی تماس تلفنی با خانواده از حضور خود در بند ۲۰۹ زندان اوین، بند مخصوص و متعلق به وزارت اطلاعات، خبر داده و گفته است که برای آزادی‌اش وثیقه صد میلیون تومانی صادر شدهاست. شهناز اکملی روز چهارشنبه ششم بهمن ماه(۹۵) توسط مأموران وزارت اطلاعات در محل کارش بازداشت شده و مأموران پس از بازداشت به محل زندگی او رفته و بخشی از وسایلش را ضبط و توقیف کردند.
به گفته همین منبع مطلع «دلایل بازداشت و اتهامات این فعال مدنی و حقوق بشر به درستی مشخص نیست» و شهناز اکملی(کریم بیگی) در تماس تلفنی با خانواده اشاره‌ای به اتهاماتش نکرده و مقامات قضایی نیز تاکنون به خانواده‌اش پاسخگو نبوده و توضیحی ارائه نکرده‌اند.»
مصطفی کریم‌بیگی، پسر ارشد شهناز اکملی، ششم دی ماه ۱۳۸۸ که همزمان با مراسم مذهبی «عاشورا» بود، در تهران حین حضور در اعتراضات مردمی به نتایج انتخابات ریاست جمهوری هدف گلوله قرار گرفت و کشته شد. خانواده مصطفی کریم بیگی گفته‌اند که پیکر او کالبد شکافی شده بود و اثر گلوله در پیشانی‌اش مشهود بود. مأموران امنیتی همچنین اجازه دفن مصطفی کریم بیگی را در تهران و شهر محل زندگیاش ندادند و خانواده‌اش پیکر او را در روستایی در اطراف تهران به خاک سپردند.
اعتراض و دادخواهی خانواده مصطفی کریم‌بیگی برای شناسایی عاملان قتل فرزندشان و اجرای عدالت به نتیجه‌ای نرسید ولی شهناز اکملی، مادر مصطفی، هر سال با برگزاری مراسم یادبود برای فرزندش و با حضور موثر در اجتماعات مادران کشتهشدگان اعتراضات پس از انتخابات سال ۸۸ و نیز ارتباط با خانواده برخی دیگر از قربانیان دستگاههای امنیتی و انتظامی و نظامی از جمله مادر ستار بهشتی، ضمن اعتراض به بیعدالتی نقش فعالی در حمایت از زندانیان سیاسی و عقدیتی و دفاع از حقوق آنها داشت و به همین دلیل بارها از سوی نهادهای امنیتی با تذکر و تهدید روبرو شده بود.
«مادران خاوران»، «مادران پارک لاله» و «مادران صلح» گروه‌های مختلفی از مادرانی بودهاند که طی سه دهه گذشته با هدف دادخواهی در ایران فعالیت کرده‌اند. این مادران عموما پس از قتل و یا اعدام و یا زندانی شدن فرزندانشان به دست «عوامل حکومتی» یا توسط «عوامل ناشناس» با هدف مطالبه عدالت فعال شدهاند و با گره‌زدن خواست‌های فردی خود با دادخواهی جمعی، هویت اعتراضی عام پیدا کرده‌اند. نهادهای امنیتی ایران نه تنها تاکنون به خواسته‌های آنان مبنی بر رسیدگی و اجرای عدالت پاسخ ندادهاند بلکه به فعالیتها و اعتراضات آنها به چشم تهدیدی امنیتی نگاه کرده و آنها را سرکوب میکنند. منصوره بهکیش، راحله راحمی پور و سیمین عیوض زاده از جمله دیگر «مادران» فعالاند که طی یک سال گذشته به دلیل دادخواهی یا اعتراضات مسالمتآمیز احضار، بازداشت یا زندانی شدهاند.
