آزادی امیر امیرقلی فعال سیاسی از زندان رجایی‌شهر کرج
علی (امیر) امیرقلی از زندان رجایی شهر کرج آزاد شد. پدر این فعال سیاسی به کمپین گفت او روز ۲۷ اردیبهشت ۹۶ و پس از ۲ سال و نیم از زندان آزاد شده است.
عباس امیرقلی روز چهارشنبه، ۲۷ اردیبهشت به کمپین گفت: «امیر به هشت سال زندان محکوم شده بود که طبق قانون باید پنج سال آن را تحمل می‌کرد، چون اتهام توهین به مقدسات از جرائم عمومی محسوب می‌شود، با عفو رهبری محکومیت ۵ ساله‌اش نصف شد و بعد از دو سال و نیم آزاد شد.»
امیر امیرقلی، متولد ۱۵ دی ماه ۱۳۶۱، در سال ۱۳۸۷ و هنگامی که در رشته مدیریت صنعتی دانشگاه آزاد قزوین تحصیل می کرد، به دلیل فعالیت‌های مسالمت آمیز مدنی دانشجویی بازداشت شد و پس از آزادی از دانشگاه اخراج شد.
او باردیگر در تاریخ ۹ آذر ماه ۱۳۹۳ توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شد، ۵۶ روز در سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات زندان اوین مورد بازجویی قرار گرفت و پس از آن به بند هشت زندان اوین منتقل شد.
در دی ماه ۱۳۹۴ و در دادگاه نخست، شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی امیر امیرقلی را به پنج اتهام «توهین به مقدسات»، «توهین به رهبری»، «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی»، «اخلال در نظم عمومی از طریق شرکت در تجمعات» و «تبلیغ علیه نظام» جمعا به ۱۹ سال و ۶ ماه حبس محکوم کرد که این حکم پس از اعتراض و رسیدگی در دادگاه تجدیدنظر به ۸ سال تبدیل شد که با اجرای ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی درباره تعدد جرائم فقط ۵ سال از این حکم قابل اجرا خواهد بود. طبق ماده ۱۳۴ قانون مجازات ایران اسلامی هرگاه جرائم ارتکابی بیش از سه جرم نباشد، فقط مجازات یکی از جرائم و بیشترین آن اجرا خواهد شد.
پدر امیر امیرقلی مصادیق اتهامات فرزندش را «فعالیت‌های بشردوستانه، مسالمت آمیز و قانونی» عنوان کرده است، او در فروردین ماه ۱۳۹۵ نیز به کمپین گفته بود مصادیق اتهامات فرزندش قانونی نیست و امیدوار به شکسته شدن و کاهش حکم است: «کارهایی که پسرم انجام داده در راستای فعالیت های بشردوستانه بوده است. در آن زمان که او در مقابل دفتر سازمان ملل در اعتراض به حملات داعش به مردم کوبانی در سوریه تجمع کرده بود، همه دنیا صدایشان در آمده بود و حتی پس از نماز جمعه نیز بسیاری علیه این اقدامات داعش تظاهرات کردند. من متوجه نمی شوم چطور یک سری تظاهرات قانونی است و یک سری نه، یا مثلا گفته اند امیر به استقبال زندانیان امنیتی پس از اتمام حبس شان می رفته است، اما کسانی که به استقبالشان می رفته دیگر زندانی نبودند و آزاد شده بودند. ما نمی توانیم هر کسی که به استقبال دیگری می رود به اتهام اجتماع و تبانی دستگیر کنیم. خنده دار است. دیگر پس نمی توان به استقبال دوست نزدیک خود که از خارج آمده نیز به فروگاه رفت مبادا که به اتهام اجتماع و تبانی دستگیرت کنند.»
