دختران میرحسین موسوی در نامه‌ای سرگشاده: عده‌ای مرگ تدریجی والدین‌مان را می‌خواهند
سه دختر میرحسین موسوی و زهرا رهنورد در نامه‌ای سرگشاده خطاب به مراجع و علمای حوزه علمیه از حصرخانگی هفت ساله و وضعیت بغرنج والدین‌شان به شدت اعتراض کردند. کوکب، زهرا و نرگس موسوی در این نامه که از سوی سایت کلمه، نزدیک به میرحسین موسوی در روز ۲۳ مهرماه منتشر شده، نوشته‌اند که برخی از مسوولان «منتظر مرگ تدریجی محصوران» هستند. آنها با اظهار این‌که تنها کسانی هستند که «هفته‌ای یک بار» به شکل «مشروط» اجازه ملاقات با میرحسین موسوی و زهرا رهنورد را دارند، در این نامه نوشته‌اند که به ستمی که بر آنها در این حصر خانگی هفت ساله رفته و می‌رود شهادت می‌دهند.
دختران میرحسین موسوی عدم رسیدگی پزشکی به والدین‌شان را از جمله ستم‌های وارده در این هفت سال عنوان کرده اند. آنها نوشته‌اند: «رسیدگی‌های پزشکی تا جای ممکن با تاخیر بوده تا عواقب، آثار و آزار متعدد از خود به جای گذارد.»
در بخش دیگری از این نامه نوشته شده «ارتباطات» میرحسین موسوی و زهرار رهنورد «به طور کامل قطع و با انواع ممنوعیت‌ها که حق و شان انسانی آنها را نشانه» رفته روبه‌رو هستند.
دختران میرحسین موسوی با اشاره به این‌که ماموران کنترل کامل بیرون و داخل خانه را به دست دارند، نوشته‌اند «ما از هفته‌ای تا ملاقات هفته دیگر از ایشان به طور کامل بی‌خبریم. در حالی که حتی امکان تماس تلفنی به صورت عادی و بدون درخواست وجود ندارد. بلکه باید در یک پروسه بر اساس پروتکلی نامشخص و افرادی نامشخص، درخواست دریافت و امکان آن بررسی گردد.»
در جای دیگری از این نامه نوشته شده خانه آنها در خیابان پاستور با نصب موانع امنیتی و میله‌ها تبدیل به زندان شده است و بخش‌های از خانه به صورت شبانه روز در دست افرادی به نام زندانبان است.
در بخش دیگری از این نامه نوشته شده مسوولان «مرگ تدریجی محصوران در حصر» را آرزو دارند. «مرگ تدریجی محصوران در حصر آرزو و برنامه عده‌ای و نیز راه‌حل آسان منتخب، برای عده‌ای دیگر شده تا به جای حل این مشکل غیرقابل انکار، به انتظار آن بنشینند و بعد هم با هزار ترفند از مسوولیت آن بگریزند.»
یک روز پس از انتشار این نامه، آیت‌الله العظمی صانعی، مرجع تقلید در قم در واکنش به این نامه طی تماس تلفنی با اظهار اشاره به شعارهای انتخابات ریاست جمهوری گفته است: دعوا بر سر قدرت است و کسی حواسش به مردم و مشکلات آنها نیست. در حالی که مردم در ایام انتخابات با شعار یا حسین میرحسین، خواستار آزادی محصوران بودند و به این امید رای دادند. کسی برای محصوران کاری نکرد.» صانعی اظهار در این تماس تلفنی در پاسخ به نامه دختران موسوی اظهار امیدواری کرده که این حصر سریعا پایان گیرد.
مهدی کروبی و میرحسین موسوی، دو نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۸۸ بعد از برگزاری انتخابات بحث‌برانگیز آن سال، با اعتراض‌های گسترده مردمی که معتقد به تقلب در شمارش آرا بودند، همراهی کردند. اعتراض‌های مردمی پس از گذشت ماه‌ها همچنان ادامه داشت و حدود یک سالونیم بعد و در بهمن سال ۱۳۸۹ با فراخوان دوباره رهبران جنبش سبز، راهپیمایی جدیدی در تهران برگزار شد که در نهایت به حبس خانگی مهدی کروبی و همسرش فاطمه کروبی و میرحسین موسوی و همسرش زهرا رهنورد انجامید. فاطمه کروبی همسر مهدی کروبی پس از مدتی آزاد شد، اما زهرا رهنورد همسر میرحسین موسوی در حصر باقی ماند.
حبس خانگی رهبران معترضان در ایران، بدون محاکمه و بدون طی مراحل قانونی انجام شد و تا کنون ادامه دارد. آنان نه در دادگاهی حاضر شدند و نه فرصت دفاع از خود یافتند و علیرغم درخواست‌های مکررشان برای تشکیل دادگاه همچنان در وضعیت بلاتکلیف مانده‌اند. تنها یک تغییر اتفاق افتاده است. پس از بیماری قلبی مهدی کروبی و سه بار اعزام او به بیمارستان و عمل جراحی و پس از آن‌که او در اعتراض به حصور ماموران وزارت اطلاعات در خانه‌اش دست به اعتصاب غذا زد، ماموران روز هشتم شهریور ماه منزل او را ترک کرده و از ان پس حصر را در اتاقکی که بیرون خانه تعبیه شده ادامه می‌دهند.
