ابراز نگرانی همسر محمودصالحی فعال کارگری از بستری شدن این زندانی در بیمارستان
نجیبه صالح‌زاده به کمپین حقوق بشر در ایران گفت همسرش، محمود صالحی پس از نارسایی تنفسی و قلبی در زندان، جمعه دوازدهم آبان شبانه به بیمارستان سقز منتقل شده و پزشکان با تشخیص احتمال سکته قلبی ناقص، او را در بخش مراقبت‌های ویژه بستری کرده‌اند.
نجیبه صالح‌زاده، ساکن سقز در استان کردستان، در گفتگو با کمپین دلیل مشکل همسرش را بی‌تفاوتی مقامات قضایی به وضعیت سلامتی این فعال کارگری خواند و گفت مسئولان زندان با علم به وضعیت وخیم قلبی و کلیوی محمود صالحی از فراهم کردن کمترین مراقبت پزشکی و بهداشتی و حتی پتو و لباس مناسب برای او خودداری کرده‌اند و همین موضوع در کنار سابقه بیماری قبلی، منجر به وخامت حال و بستری شدن این زندانی سیاسی شده است.
محمود صالحی، فعال کارگری که به دلیل اهمال دستگاه قضایی و امنیتی کلیه‌هایش را در بازداشتگاه وزارت اطلاعات از دست داده، روز ششم آبان ماه ۱۳۹۶ در حالی که پس از برنامه دیالیز هفتگی از بیمارستان سقز خارج می‌شد، بدون احضار و اخطار قبلی بازداشت و برای تحمل یک سال زندان به بیمارستان سقز منتقل شد.
خانم صالح‌زاده به کمپین گفت اگر همبندیان محمود صالحی به زودی متوجه وضعیت او نمی‌شدند، ممکن بود اتفاق خطرناک‌تری برای این کارگر زندانی بیفتد. او درباره مشکل منجر به بستری شدن همسرش گفت: «مسئولان زندان لباس و پتوهایی که بردیم را نپذیرفتند و خودشان هم به او تخت و لباس و پتوی مناسب ندادند، محمود روی زمین می‌خوابد و ساعت دو صبح در حالی که خواب بوده، یک همبندی که بیدار بوده متوجه تنفس نامنظم و حالت خفگی او می‌شود و زندانبان را خبر می‌کند، اگر همین همبندی بیدار نبود معلوم نبود چه فاجعه‌ای رخ بدهد.»
همسر محمود صالحی گفت او ابتدا به بخش اورژانس بیمارستان سقز منتقل شده و پس از بی‌نتیجه بودن رسیدگی‌های اورژانسی و تشخیص احتمال سکته ناقص به بخش مراقبت‌های ویژه انتقال یافته است: «اول بردند اورژانس ولی وقتی خوب نشده به ما زنگ زدند که مدارک پزشکی را بیاورید، مدارک و سابقه عمل جراحی قلبی را که دیدند، گفتند احتمال سکته قلبی ناقص است و برای رسیدگی بیشتر به بخش مراقبت‌های ویژه فرستادند.»
نجیبه صالح‌زاده به کمپین گفت مقامات قضایی و امنیتی سقز از مشکلات جسمی محمود صالحی و خطرات زندانی کردن این فعال کارگری آگاه اند ولی در زندان نیز عمدا شرایطی را ایجاد کرده‌اند که وضعیت جسمی او را وخیم‌تر کند. همسر محمود صالحی به کمپین گفت: «روز پنجشنبه که محمود زنگ زد متوجه شدم که به دلیل نداشتن پتو و تخت و لباس سرماخورده شده، محمود لباس مشکی می‌پوشد ولی زندان گفته لباس مشکی ممنوع است و پتو و تخت هم ندادند بهش و از ما هم تحویل نمی‌گیرند. همه هم از خطرناک بودن وضعیتش خبر دارند، غیر از این است که می‌خواهند حالش بدتر شود و مشکلی برایش پیش بیاید؟»
محمود صالحی از نارسایی شدید کلیه، بیماری قلبی و دیابت رنج می‌برد. خانم صالح‌زاده به کمپین گفت نگهداری همسرش در زندان موجب نگرانی جدی خانواده او شده است: «کلیه‌هایش که ناقص شد، مشکلات دیگر هم یکی یکی اضافه شد، دیابت و مشکلات قلبی و باید روزی چند جور دارو بخورد، ما مدارک را برای بیمارستان بردیم که محمود هم باید هفته‌ای دو بار دیالیز شود و هم برای مشکلات قلبی‌اش پزشکان عمل جراحی قلب باز نوشته‌اند، همه می‌دانند یک دقیقه ماندن محمود در زندان خطرناک است ولی توجهی نمی‌کنند.»
محمود صالحی، ۴۵ ساله، کارگر نانوا و از بنیانگذاران «کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل‌های کارگری» ساکن شهر سقز در استان کردستان است که بارها به دلیل اعتراضات کارگری و تلاش برای سازماندهی کارگران بازداشت و زندانی شده است. او روز هشتم اردیبهشت ۱۳۹۴ و قبل از روز جهانی کارگر (یازده اردیبهشت) از سوی نیروهای وزارت اطلاعات شهر سنندج بازداشت شد و پس از یک ماه با نارسایی کلیوی که به از دست دادن کلیه‌هایش منجر شد، به بیمارستان انتقال یافت و محمود صالحی، ۴۵ ساله، کارگر نانوا و از بنیانگذاران «کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل‌های کارگری» ساکن شهر سقز در استان کردستان است که بارها به دلیل اعتراضات کارگری و تلاش برای سازماندهی کارگران بازداشت و زندانی شده است. او روز هشتم اردیبهشت ۱۳۹۴ و قبل از روز جهانی کارگر (یازده اردیبهشت) از سوی نیروهای وزارت اطلاعات شهر سنندج بازداشت شد و پس از یک ماه با حاد شدن وضعیت کلیه‌هایش با قرار کفالت آزاد شد و به بیمارستان انتقال یافت و با قرار وثیقه آزاد شد.
شعبه اول دادگاه انقلاب شهر سنندج به ریاست قاضی سعیدی در بیست و پنجم شهریور ۱۳۹۴ محمود صالحی را به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «تشکیل جمعیت معارض» در مرحله بدوی به ۹ سال زندان محکوم کرد. دادگاه تجدیدنظر در بهمن ماه ۱۳۹۵، علیرغم حضور این فعال کارگری، به دلیل غیبت نماینده دادستان برگزار نشد ولی دادگاه تجدیدنظر به صورت غیابی حکم را از ۹ سال به یک سال تبدیل کرد و آن را در همان روز ابلاغ در ششم آبان ۱۳۹۶ اجرا نیز کرد.
تعداد قابل توجهی از زندانیان سیاسی در زندان‌های جمهوری اسلامی به دلیل اهمال تعمدی دستگاه قضایی جان خود را در زندان از دست داده و یا به بیماری‌های سخت جسمی و روحی مبتلا شده‌اند، در این میان شرایط فعالان و سازماندهان کارگری به دلیل ناشناخته بودن و بی‌توجهی رسانه‌ها از سایر زندانیان سیاسی بغرنج‌تر است. شاهرخ زمانی، محمد جراحی، افشین اسانلو و کورش بخشنده از جمله فعالان کارگری‌اند که طی ۵ سال گذشته، به دلیل خودداری دستگاه قضا از مراقبت‌های درمانی در زندان و یا پس از آزادی جان خود را از دست داده‌اند.
