آریا آرام‌نژاد: وزارت ارشاد مستقل نیست؛ از دولت روحانی برای گرفتن مجوز قطع امید کرده‌ام
آریا آرام‌نژاد، خواننده و آهنگساز که از فعالیت حرفه‌ای منع شده، در مصاحبه با کمپین حقوق بشر در ایران گفت که بدون در نظر گرفتن ممنوع الکاری و عدم صدور مجوز از سوی وزارت ارشاد، آثار موسیقی خود را منتشر خواهد کرد.
آقای آرام‌نژاد به کمپین گفت که وزارت ارشاد مسوول مجوز دادن است و سخنان اخیر وزیر ارشاد، نشان دهنده این است که وزارت ارشاد هیچ استقلال عملی ندارد و درواقع توانایی ندارد حتی به یک هنرمند مجوز فعالیت بدهد.
سیدعباس صالحی، وزیر ارشاد و فرهنگ اسلامی روز دوشنبه گفته است که «درباره ادامه کار برخی خواننده ها و موزیسین‌ها، منتظر نظر مراجع هستیم.» او این پاسخ را درباره منع فعالیت حرفه‌ای حسین زمان و آریا آرام‌نژاد و همچنین تمایل هومن خلعتبری برای بازگشت به ایران و فعالیت در این کشور عنوان کرده است.
آریا آرام‌نژاد، هنرمند و خواننده در مصاحبه با کمپین حقوق بشر در ایران گفت: «این صحبت وزیر ارشاد، یعنی برای اولین بارعلنا از طرف عالی ترین مقام فرهنگ و ارشاد کشور به رسمیت شناخته شد که ما ممنوع الفعالیت هستیم و من فکر نمی‌کنم که این مساله برطرف شود. وزیر با این حرفش تنها کاری که انجام داد این بود که توپ را از زمین خودش بیرون انداخت و من این مساله را مثبت نمی‌بینم. درست مثل حصر رهبراتن جنبش سبز که هر کدام می‌گویند به ما ربطی ندارد و هر نهادی حرفی می‌زند.»
آقای آرام‌نژاد به کمپین گفت: بالاخره وزارت ارشاد مسوول مجوز دادن است نه وزارت اطلاعات، نه اطلاعات سپاه و نه قوه قضاییه. مسوولیت این قضیه با وزارت ارشاد است و این نشان‌دهنده این است که وزارت ارشاد هیچ استقلال عملی ندارد و درواقع توانایی دادن حتی یک مجوز به یک هنرمند هم ندارد.»
آریا آرام‌نژاد، خواننده، ترانه سرا و آهنگساز ایرانی است که ۲۶ بهمن ماه ۱۳۸۸ به دلیل خواندن ترانه «علی برخیز» در حمایت از جنبش سبز و معترضان به اعلام نام محمود احمدی‌نژاد به عنوان برنده انتخابات ریاست جمهوری همان سال، بازداشت و زندانی شد. او پس از آزادی موقت از زندان آهنگی‌های دیگری منتشر کرد که از جمله آنها می‌توان به «جرقه‌های سایه کش» و «صد سال دیگه» با ترانه‌هایی از یغما گلرویی و «برای لمس آزادی» در سوگ هاله سحابی و «یه روز خوب» به مناسبت ۲۵ بهمن اشاره کرد. در تیر ماه سال ۱۳۹۰ ترانه دیگری با عنوان «دلتنگی» در حمایت از میرحسین موسوی، یکی از رهبران جنبش سبز ایران ارایه کرد و بار دیگر در ۱۷ آبان ماه همین سال بازداشت و پس از ۳۴ روز سلول انفرادی و ۶ ماه زندان در بند قرنطینه زندان متی کلا در مازندران آزاد شد. آقای آرام‌نژاد به یک سال زندان محکوم شده بود که این حکم در دادگاه تجدیدنظر به سه ماه و یک روز زندان تبدیل شد که در سال ۹۱ برای تحمل این حکم بار دیگر به زندان رفت. او در حالی ممنوع الفعالیت شده است که هیچ حکمی مبنی بر محرومیت از فعالیت ندارد.
او پیشتر به کمپین گفته بود که از سوی مسوولان وزارت ارشاد به او گفته شده با درخواست نهاد دیگری غیر از این وزارتخانه، او تا زمانی نامشخص «متوقف الفعالیت» است.
آقای آرام‌نژاد به کمپین گفت: «یک روز بعد از انتشار مصاحبه‌ای که با کمپین حقوق بشر در ایران کردم، از وزارت ارشاد با من تماس گرفتند و گفتند که پرونده تو گم شده و بیا مجددا درخواست بده. نگفتند که مجوز می‌دهیم یا نمی‌دهیم، گفتند بیا اقدام کن. من داشتم یکسری کارهایی را آماده می‌کردم که ببرم اما نبردم چون آخرین بار که با مسوولان ارشاد صحبت کرده بودم به آنها گفته بودم که من یک اثر به شما می‌دهم اگر شما به این یک اثر مجوز دادید نشان می‌دهد که بالاخره می‌خواهید تصمیمی بگیرید و روند جدیدی در پیش گرفته‌اید اگر نه که معلوم می‌شود می‌خواهید مرا بپی‌چانید و ماجرا را کش بدهید. که در عمل اتفاقی نیفتاد و به همین جهت دوباره به ارشاد مراجعه نکردم. البته در تمام سال‌ها هم همین بوده که می‌گفتند بیا اقدام کن ببینیم چی می‌شود.»
آقای آریا‌نژاد اضافه کرد: «من یک ماهی است از دولت آقای روحانی هم برای مجوز و انتشار کارهای هنری‌ام قطع امید کرده‌ام و روند خودم و فعالیت موسیقی خودم را بدون مجوز ارشاد انجام می‌دهم که موسیقی من نمیرد. ترک‌های زیادی آماده کرده‌ام که بدون مجوز وزارت ارشاد منتشر کنم منتهی در این صورت مشکل اقتصادی ما کماکان پابرجا است و هیچ درامدی نخواهم داشت.
آریا آرام‌نژاد پیشتر به کمپین گفته بود که علیرغم پی‌گیری‌های فراوان بعد از روی کار آمدن دولت حسن روحانی، تاکنون نتوانسته هیچ ترانه‌ای منتشر کند و تلاش‌هایش برای مجوز ادامه فعالیت به جایی نرسیده است. او به کمپین گفته بود: «من با شخص مدیرکل وزارت ارشاد صحبت کردم. ایشان به من گفت شما ممنوع‌الفعالیت نیستی، متوقف الفعالیت هستی. گفتم یعنی چی؟ گفتند یعنی اینکه یک نهادی به ما نامه زده گفته فعلا فعالیت ایشان متوقف شود تا تصمیم گیری در مورد ایشان بشود. گفتم این چقدر زمان دارد گفتند زمان‌اش مشخص نیست تا زمانی که آنها به ما نامه بدهند. گفتم من الان چه باید بکنم؟ گفتند نهایت یک ماه دیگر یک جلسه‌ای تشکیل می‌دهیم به شما اعلام می‌کنیم که کدام نهاد است که نمی‌خواهد اجازه دهد شما فعالیت کنی و بعد از آن شما باید بروی از طریق همان نهاد پی‌گیری کنی تا جوابی داده شود و مشخص شود که می‌توانید کار کنید یا نه.»
محدود کردن فعالیت هنرمندان در دولت روحانی فقط محدود به یکی دو هنرمند نیست. در تاریخ ۲۷ مهرماه ۱۳۹۴ خبرگزاری های رسمی از ممنوع الکاری ۲۴ خواننده شاخص موسیقی ایران خبر دادند. این تعداد به علت پخش کلیپ‌ها در شبکه‌های ماهواره‌ای، برخی آنچه «تخلفات در کنسرت‌های خارج از کشور» نامیده شده و همکاری ادعا شده با سایت «رادیو جوان» که در آمریکا مستقر است، از فعالیت منع شدند. همچنین از سال ۱۳۹۲ تاکنون ده‌ها کنسرت علیرغم داشتن مجوز از سوی وزارت ارشاد و فروش بلیط لغو شد، اینها از جمله اقداماتی است که با شعارهای انتخاباتی حسن روحانی مغایرت دارد.
در لیست ۲۴ خواننده‌ای که طبق خبرهای رسمی ممنوع الکار شدند اسامی چهره‌های شاخص موسیقی مانند محسن چاووشی، رضا صادقی و حتی همایون شجریان منتشر شد. با این حال ساعاتی پس از انتشار این خبر، فرزاد طالبی، سرپرست دفتر موسیقی و علی مراد خانی، معاون هنری وزارت ارشاد این خبر را تکذیب کرد.
علی جنتی، وزیر ارشاد وقت نیز گفت: «ما کسی را نداریم که نامش را به طور رسمی در جای خاصی اعلام کنیم و بگوییم فعالیت فلان خواننده به طور کلی ممنوعیت ندارد.» با این حال آقای جنتی توضیح بیشتری نداد که منظورش از «ممنوعیت کلی» چیست. اگر خواننده‌ای «به طور کلی ممنوعیت» نداشته باشد به شکل جزیی چگونه ممنوع از خواندن خواهد شد.
