این پژوهشگر پیش از بازداشت در پنجم اردبیهشت ماه ۱۳۹۵، بارها برای شرکت در سمینارها و ورک شاپهای علمی و تخصصی به دعوت دانشگاه تهران و هلال احمر به ایران سفر کرده و هیچگاه مشکلی برایش فراهم نشده بود.
۱۷۵ برنده جایز نوبل در نامه‌ای به نماینده ایران در سازمان ملل در تاریخ ۲۶ آبان ماه خواستار آزادی هر چه سریع‌تر احمدرضا جلالی از زندان و بازگشت او به نزد خانواده‌اش شده‌اند. این تعداد برنده جایزه نوبل در نامه‌ای خطاب به غلامعلی خوش‌رو، نماینده جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل نامه نوشته‌اند که آنها نمی‌توانند در مقابل بازداشت و حکم اعدام یک محقق ساکت بمانند. آنها خواستار آزادی احمدرضا جلالی، محقق و پزشک محکوم به اعدام شده‌اند.
یک منبع آگاه پس از اعلام حکم اعدام او از سوی دادگاه انقلاب در گفت‌وگویی با کمپین در تاریخ اول آبان ۹۶ از تهدید بازجویان و فشار برای اعتراف گفت: «بازجویانش دو بار با فشار از او خواسته بودند جملاتی را عینا از روی کاغذهای بخواند و از او در سلول انفرادی فیلم‌برداری کرده بودند. او را ترسانده بودند که اگر عینا کلماتی را که آنها می‌خواهند جلوی دوربین نگوید بچه‌هایش را در سوئد اذیت می‌کنند. برگه‌هایی را هم داده بودند تا امضا کند. احمدرضا هم از ترس هم را امضا کرده و خوانده. بعد هم که از بازجویانش شکایت کرد توجهی به آن نشد. مضاعف بر این‌ها در پرونده‌اش برگه‌های دیگری اضافه شده که در بازجویی‌ها صحبتی از آن نشده بود.»
