احمدرضا جلالی، استاد و پژوهشگر مدیریت حوادث مترقبه و دارای اقامت سوئد است. او فوق دکتری خود را در رشته مدیریت بحران در دانشگاه پیه مونتو ایتالیا گرفته و پس از آن به همراه همسر و دو فرزنش ساکن کشور سوئد شدند. آقای جلالی در تاریخ پنجم اردبیهشت ماه ۱۳۹۵ پس از سفر به ایران به قصد شرکت در یک کنفرانس علمی توسط ماموران وزارت اطلاعات دستگیر و روانه زندان اوین شد. او پس از هفت ماه بازجویی در سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین به بند عمومی منتقل شد.
او از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به اتهام «فساد فی الارض» از طریق جاسوسی برای دولت متخاصم اسراییل به اعدام محکوم شد. این حکم ۲۹ مهرماه به وکیلش اعلام شد و کمتر از دو ماه پس از آن شعبه یک دیوان عالی کشور نیز این حکم را علیرغم اعتراضات عینا تایید کرد.
این پژوهشگر پیش از بازداشت در پنجم اردبیهشت ماه ۱۳۹۵، بارها برای شرکت در سمینارها و ورک شاپهای علمی و تخصصی به دعوت دانشگاه تهران و هلال احمر به ایران سفر کرده و هیچگاه مشکلی برایش فراهم نشده بود.
۱۷۵ برنده جایز نوبل در نامهای به نماینده ایران در سازمان ملل در تاریخ ۲۶ آبان ماه خواستار آزادی هر چه سریعتر احمدرضا جلالی از زندان و بازگشت او به نزد خانوادهاش شدهاند. این تعداد برنده جایزه نوبل در نامهای خطاب به غلامعلی خوشرو، نماینده جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل نامه نوشتهاند که آنها نمیتوانند در مقابل بازداشت و حکم اعدام یک محقق ساکت بمانند. آنها خواستار آزادی احمدرضا جلالی، محقق و پزشک محکوم به اعدام شدهاند.