مادر آتنا دائمی: گاه فکر می‌کنم می‌خواهند دخترم را بکشند
انتقال خشونت‌آمیز آتنا دائمی و گلرخ ایرایی به بند مادران زندان قرچک
معصومه نعمتی به کمپین حقوق بشر در ایران گفت گارد انتظامی ندامتگاه شهرری (زندان قرچک) روز بیست و یکم اسفند آتنا دائمی و گلرخ ایرایی، دو فعال مدنی زندانی را با خشونت از بند قرنطینه به بند ویژه مادران این زندان منتقل کرده‌اند.
معصومه نعمتی مادر آتنا دائمی روز بیست و دو اسفند به کمپین گفت مسئولان زندان قرچک پیش از انتقال این دو فعال مدنی، تعدادی از زندانیان با جرائم خشن را تحریک کرده تا با آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرایی درگیر شوند. خانم نعمتی به کمپین گفت قطع ناگهانی تلفن در حین مکالمه تلفنی آتنا خانواده را نگران کرده است: «زمانی که آتنا از زندان تلفن زد و داشت خبر انتقالش را می‌داد صدای مردی آمد که تلفن را قطع کن و آتنا حتی فرصت پیدا نکرد خداحافظی کند و نمی‌دانیم بعدش چه شد، کل خانواده از دیشب نگرانیم و امروز هم پدر آتنا به زندان قرچک رفته بلکه بتواند خبری از زندان کسب کند، ما واقعا نمی‌دانیم چکار کنیم.»
بند مادران زندان قرچک چنان که از نامش پیدا است ویژه زندانیان زنی است که با فرزندان خردسالشان در زندان اند و به دلیل شلوغی و دغدغه‌های زندانیان چندان مناسب جوانان نیست.
آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرایی، دو فعال مدنی که به دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز به ترتیب به هفت سال و پنج سال حبس قابل اجرا محکوم شده و در بند زنان زندان اوین مشغول تحمل حبس بودند، روز چهارم بهمن ۱۳۹۶ بدون حکم قضایی ابتدا به بند سپاه پاسداران و سپس با خشونت و ضرب و شتم به زندان قرچک ورامین منتقل شدند.
این دو زندانی سیاسی در اعتراض به انتقال غیرقانونی خود به زندان قرچک از روز چهاردهم بهمن ماه اعلام اعتصاب غذا کردند، اگرچه آتنا دائمی پس از چند روز با درخواست فعالان سیاسی و خانواده‌اش اعتصاب غذای خود را شکست، اما گلرخ ایرایی همچنان در اعتصاب غذا است. معصومه نعمتی به کمپین گفت گلرخ ایرایی دی پی بیش از یک ماه اعتصاب غذا حدود سیزده کیلو وزن خود را از دست داده و به شدت صعیف شده اما مسئولان قضایی و زندان قرچک تا کنون به خواسته‌های او توجهی نکرده است.
مادر آتنا دائمی همچنین به کمپین گفت مسئولان زندان قرچک بر خلاف قوانین و حقوقی که زندانیان غیرسیاسی از آن بهره‌مند اند، بدون هیچ توضیحی از حق تلفن روزانه محروم شده‌اند. معصومه نعمتی به کمپین گفت هر دو فعال مدنی زندانی به دلیل بیماری‌های ناشی از زندان چند ساله به درمان مناسب خارج از زندان نیاز دارند اما مسئولان قضایی از اعزام آنان به بیمارستان خودداری می‌کنند.
مادر آتنا دائمی به کمپین گفت: «تا حالا دو سه بار اعتصاب غذا کرده و جای سالم در بدنش ندارد، زمانی که در اوین بود پزشکان زندان دستور انتقال فوری به دلیل عمل جراحی کیسه صفرا دادند، معده‌اش ناراحت است و الان هم درد کلیه دارد و در آزمایش مشخص شده که سنگ کلیه دارد اما زندان که بهداری درستی ندارد و جواز اعزام به بیمارستان هم نمی‌دهند، گاه فکر می‌کنم می‌خواهند دخترم را بکشند و هر بار تلفن زنگ می‌خورد منتظر یک خبر بدم.»
آتنا دائمی، فعال مدنی متولد ۱۳۶۷ خورشیدی در تاریخ ۲۹ مهرماه ۱۳۹۳ توسط سازمان اطلاعات سپاه پاسداران بازداشت شد و در تاریخ ۲۳ اسفند ۱۳۹۳ در دادگاهی به ریاست قاضی مقیسه، قاضی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، توهین به رهبری، توهین به بنیان‌گذار جمهوری اسلامی و اختفای ادله جرم» به ۱۴ سال زندان محکوم شد که بر اساس قانون جدید مجازات اسلامی هفت سال آن قابل اجرا است. مصادیق اتهاماتی که آتنا به خاطر آن به زندان محکوم شده شامل «انتشار پست‌هایی در فیس‌بوک در انتقاد از اعدام‌ها، دیوارنگاری در نقد اعدام، حضور در آرامگاه کشته‌شدگان انتخابات سال ۱۳۸۸ و اطلاع‌رسانی درباره زندانیان سیاسی» بود. او در تاریخ ششم آذر ماه ۹۵ با یورش ماموران به منزلش برای اجرای حکم به زندان اوین و بعدا به زندان قرچک منتقل شد. او تا کنون بارها در اعتراض به رفتارهای غیرقانونی ماموران سپاه پاسداران و قوه قضائیه با او و خانواده‌اش دست به اعتصاب غذا زده است.
گلرخ ابراهیمی ایرایی سی ساله نیز به دلیل یک «داستان» منتشر نشده که ماموران حین بازرسی خانه و بازداشت همسرش آرش صادقی در خانه آنها پیدا کردند به «توهین به مقدسات و تبلیغ عله نظام» متهم و به شش سال زندان محکوم شده است و این حکم از ۳ آبان ۱۳۹۵ با بازداشت گلرخ و انتقال او به زندان اوین تهران اجرا شد، آرش صادقی همسر گلرخ ایرایی نیز به دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز مدنی به هفت سال و نیم حبس قابل اجرا محکوم شده و به صورت غیرقانونی به زندان رجایی‌شهر کرج (گوهردشت) تبعید شده است.
طبق ماده ۵۱۳ آیین دادرسی کیفری ایران محل تحمل کیفر حبس باید در زندان حوزه قضایی‌ای باشد که حکم صادر شده و تبعید و انتقال پس از قطعی شدن حکم به معنی افزایش خودسرانه مجازات و غیرقانونی است. در پرونده آتنا دائمی و گلرخ ایرایی محل زندگی متهمان و دادگاه صادر کننده حکم در تهران بوده و انتقال آنان به زندان قرچک غیرقانونی است.
اصل تفکیک جرائم نیز که در نامه این دو فعال مدنی آمده ناظر به ماده ۶۹ آیین نامه سازمان زندان‌ها است که در آن ذکر شده محکومان حسب پیشینه، سن، جنسیت، تابعیت، نوع جرم، مدت مجازات، وضع جسمانی و روانی، چگونگی شخصیت و استعداد و میزان تحصیلات و تخصص باید در زندان‌ها طبقه‌بندی شوند.
ندامتگاه زنان شهر ری یا قرچک که ویژه زندانیان زن با جرائم عمومی است در بیابان‌های شرق تهران قرار گرفته است. در این زندان بیش از هزار زن در هفت سوله در شرایط پرازدحام و غیر بهداشتی، بدون دسترسی به آب آشامیدنی سالم، غذای مناسب، دارو و هوای تازه نگهداری می‌شوند. بیماری‌های عفونی و مصرف مواد مخدر و خشونت چه بین زندانیان و چه از سوی زندانبان علیه زندانیان در این زندان شیوع گسترده‌ای دارد.
درباره انتقال توام با ضرب و شتم آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرایی از زندان اوین به زندان شهر ری در این لینک بیشتر بخوانید.
