تعلل مقامات قضایی و تشدید بیماری اماس ایوب اسدی در زندان تهران بزرگ
برادر ایوب اسدی به کمپین حقوق بشر در ایران گفت این درویش زندانی ۲۸ ساله که به بیماری ام اس مبتلا است، به دلیل تعلل مقامات قضایی-امنیتی از اعزام او به بیمارستان و ارائه درمان مناسب، با ضعف شدید قدرت حرکت، تکلم و بینایی مواجه شده است.
شهاب اسدی، برادر ایوب، به کمپین حقوق بشر در ایران گفت دادستانی پس از صد روز بازداشت، دهم خرداد و پس از پیگیریهای خانواده، او را به بیمارستان منتقل کرده اما بر خلاف توصیه پزشکان مبنی بر لزوم طی کردن دوره کامل درمان، قصد دارند او را دوباره به زندان بازگردانند.
شهاب اسدی درباره وضعیت برادرش به کمپین گفت: «ایوب ام اس دارد که تقریبا لاعلاج است و فقط باید کنترل و مدیریت شود، به دلیل صد روز زندان و دکتر نرفتن، به جز مشکلات حرکتی، قدرت تکلم و بینایی اش ضعیف شده و درست نمیتواند ببیند و حرف بزند، حالا بعد این همه وقت به بیمارستان فرستادند، دکترها میگویند باید بستری شود اما دادستانی گفته مجوز انتقال همین دو روز بوده و باید برگردد زندان.»
ایوب اسدی، درویش ۲۸ ساله ساکن شهرکرد، سی بهمن ۱۳۹۶ در حمله خشونتآمیز نیروهای انتظامی و سپاه پاسداران به تحصن دراویش در منطقه پاسداران تهران، همراه با دهها تن از همکیشانش بازداشت شد و پس از ضرب و شتم، به اداره آگاهی شاپور و پس از دو هفته به زندان تهران بزرگ (فشافویه) منتقل شد.
شهاب اسدی گفت ماموران برادرش را با دستبند و پابند به بیمارستان منتقل کردهاند و در بیمارستان هم با وجود توصیه پزشکان حاضر به باز کردن دستبند و پابند نشدهاند: «آدمی که ام اس دارد و به زور راه میرود، نیازی به چنین سختگیری ندارد و دستبند و پابند بیماری و دردش را تشدید میکند، حتی روی تخت بیمارستان و به اصرار پزشکها برای باز کردن دستبند و پابند بی اعتنایی کردند، دستبند و پابند مچ دست و پایش را زخمی کرده.»
ماموران مراقب زندان، روز یازدهم خرداد، به مادر ایوب اسدی که از شهرکرد برای پیگیری وضعیت فرزندش به تهران سفر کرده است، اجازه دیدار ندادهاند: «هرچی التماس و گریه کرده که من با این سن و سال از شهرکرد برای دیدن بچه م به تهران آمدم و حالا که قرار است برگردانید زندان، اجازه بدهید دو دقیقه کنار تختش در بیمارستان ببینم و صحبت کنم، گفتند دستور است و اجازه ندادند.»
بر اساس آیین نامه سازمان زندانها در ایران، دستبند و پابند در هنگام انتقال زندانی الزامی نیست و در صورت ضرورت، به دستور رئیس زندان نیاز دارد. با اظهارات خانواده ایوب اسدی درباره وضعیتش، استفاده از دستبند و پابند برای یک بیمار با مشکلات حرکتی، نه تنها ضرورتی ندارد، که موجب تشدید بیماری میشود و نقض غرض و غیرقانونی است.
شهاب اسدی که خود نیز به بیماری ام اس مبتلا است، با بغض از همه کسانی که «دستشان میرسد»، خواست برای آزادی برادرش و سایر دراویش زندانی تلاش کنند: «من کوکام مریضه، درست نمیتونه راه بره، حرف بزنه، ببینه و روز به روز هم بدتر میشه، چه خطری برای امنیت داره؟ الان یک معلم به بیست دانشآموز تجاوز کرده، با وثیقه آزاد شده و راست میچرخه، چرا باید درویشها به دلیل اعتقاداتشان زندانی باشند؟»
به دلیل ارائه تفسیر متفاوتی از اسلام و مذهب تشیع نسبت به قرائت رسمی جمهوری اسلامی، از ابتدای استقرار جمهوری اسلامی آزار و اذیت و بازداشت دراویش به اشکال مختلف ادامه داشته، اواخر بهمن ۹۶، نیروهای امنیتی و به ویژه ماموران سپاه و بسیج، با محاصره خانه نورعلی تابنده، قطب سلسله دراویش گنابادی به شیوههای مختلف به آزار و تهدید و تحریک دراویش پرداختند، این اقدامات موجب واکنش دراویش و تحصن آنان در مقابل خانه رهبر این سلسله شد، حمله ماموران سپاه و نیروی انتظامی با مقاومت دراویش روبرو شد و به درگیری و کشته شدن چند مامور پلیس و زخمی و مجروح شدن تعداد زیادی از دراویش منجر شد. نهایتا سی بهمن ماه پلیس با بازداشت خشونتآمیز دهها تن از دراویش معترض، به تحصن پایان داد و نورعلی تابنده نیز در نوعی حصر خانگی قرار گرفت.
دراویش زندانی که پس از صد روز بازداشت تا کنون به وکیل دسترسی نداشتهاند، عموما در زندانهای تهران بزرگ (فشافویه) و زندان زنان ورامین نگهداری میشوند. اغلب بازداشت شدگان و خانوادهها، از ضرب و شتم و شکنجه دراویش در زمان بازداشت و پس از انتقال به کلانتری خبر دادهاند. تعدادی از آنان به دلیل بیماری قبلی یا جراحتهای زمان بازداشت، به خدمات بهداشتی و درمانی نیاز دارند که این زندانها فاقد آن است و با اعزام بیماران به بیمارستانی خارج از زندان نیز به سختی و پس از اوجگیری بیماری موافقت میشود.