پلیس مانع برگزاری جشن پنجاه سالگی کانون نویسندگان ایران شد
رضا خندان مهابادی، نویسنده و عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران، به کمپین حقوق بشر در ایران گفت پلیس پیش از برگزاری مراسم جشن پنجاه سالگی کانون، به محل برگزاری این جشن حمله کرد و همزمان با تفتیش خانه و توقیف بخشی از اموال کانون، مانع تشکیل جلسه شد.
رضا خندان مهابادی به کمپین گفت ماموران پلیس و وزارت اطلاعات، علاوه بر جلوگیری از برنامه کانون، بخشی از اموال و وسایل را با خود بردهاند: «برای جشن پنجاه سالگی کانون، یک جلسه داشتیم، چون در اماکن عمومی به ما سالن نمیدهند، منزلی را برای این کار آماده کردیم ولی چند ساعت مانده به شروع برنامه، نیروی انتظامی و ماموران اطلاعات با ماشینها خیابان را بستند، وارد خانه شدند و بعد از تفتیش و به هم ریختن مقداری از وسایل را بردند.»
کانون نویسندگان ایران یک نهاد غیردولتی متشکل از نویسندگان، مترجمان، ویراستاران و بخشی از انجمن جهانی قلم است، این تشکل در اردیبهشت ۱۳۴۷ رسما با هدف تشکل یابی صنفی نویسندگان و مبارزه با سانسور اعلام موجودیت کرد، کانون نویسندگان و اعضای آن از ابتدای تشکیل و به ویژه طی دهه های ۶۰ و ۷۰ با درجات مختلف سرکوب، از سانسور و تعقیب قضایی گرفته تا قتل روبرو بودهاند. محمدجعفر پوینده و محمد مختاری از از جمله اعضای کانون نویسندگان بودهاند که در جریان قتلهای زنجیرهای توسط وزارت اطلاعات به قتل رسیدند.
اعضای کانون نویسندگان ایران قصد داشتند چهارم خرداد ۱۳۹۷ پنجاه ساله شدن تشکلشان را در مراسمی کوچک جشن بگیرند، عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان به کمپین گفت ماموران از ورود اعضای کانون و مهمانها به محل برگزاری مراسم جلوگیری کردند. این نویسنده مخالف جمهوری اسلامی گفت آزار و اذیت و حمله نیروهای امنیتی به مراسم کانون بیسابقه نیست و ماموران علاوه بر جلوگیری از برگزار شدن مراسم، معمولا قصد آزار و اذیت هم دارند.
رضا خندان درباره آزار و اذیت نهادهای امنیتی، به کمپین گفت: «عمدا و به قصد آزار تماس قبلی نمیگیرند، صبر میکنند همه کارهای مراسم انجام شود و بعد هجوم میآورند و محل را محاصره میکنند، در مراسم ختم علی اشرف درویشیان، یکی از اعضای کانون هم به همین شکل رفتار کردند.»
اکبر معصوم بیگی، نویسنده و مترجم و از اعضای کانون نویسندگان ایران نیز در واکنش به همین موضوع در کانال تلگرامی اش ماموران پلیس را نیروهای سیاهی و تباهی خواند که با یورش وحشیانه و غارت وسایل کانون، برگ سیاه دیگری بر کارنامهی ننگآلود و سراسر جنایت و سانسور و آزادیکشی خود افزودند.