نبود اطلاعات
بسیاری از افرادی که با ما مصاحبه کردهاند میگویند مددکاران اجتماعی به آنها اطلاعات کافی و به موقع در مورد خدمات و تجهیزاتی که مستحق دریافت آن هستند و روش درخواست آنها را نمیدهند. بسیاری باور دارند مددکاران فقط کارهای اداری مربوط به پرونده آنها را انجام میدهند یا فقط آدرس اقامتگاه آنها را چک میکنند که آیا واقعا در آدرس اعلامی زندگی میکنند یا خیر.
زیبا دارای معلولیت جسمی است. او میگوید بعد معلولیتی که در اثر تصادف ایجاد شد، احساس گیجی و سردرگمی داشت و فرصتهای موجود برای درمان را بخاطر عدم اطلاع از دست داد. او میگوید: «هیچ کس به من نمیگفت باید چه کار کنم و کجا بروم که خدمات مربوط به معلولیت دریافت کنم. … دو سال تمام اسم من در فهرست دریافت مراقبت در منزل بود و من این را نمیدانستم!»
اکبر، دارای فرزندی با معلولیت روان میگوید:«در یک بازه زمانی کوتاه این فرصت پیش آمد که پسر دیگرم بتواند بخاطر معلولیت برادرش از سربازی معاف شود. اما ما این فرصت را بخاطر اینکه مددکار به ما خبر نداد، از دست دادیم.»
بخاطر کوتاهی مددکاران در ارائه اطلاعات، بسیاری از افراد دارای معلولیتی که با ما مصاحبه کردهاند میگویند برای آگاهی از فرصتها بیشتر بر شبکه اجتماعی خود تکیه دارند و باید خودشان دائم به دفتر سازمان بهزیستی زنگ بزنند تا از خدمات موجود آگاه شوند.