وضعیت نامناسب آب‌آشامیدنی و غذای زندانیان در زندان بزرگ تهران
همسر محمد شریفی‌مقدم، درویش گنابادی که در بند «امن» زندان بزرگ تهران (فشافویه) به سر می‌برد به کمپین حقوق بشر در ایران گفت همسرش روز چهارشنبه پنجم دی ماه به دنبال خوردن غذای آلوده زندان دچار مسمویت غذایی شده اما برای رفتن به بهداری زندان مجبور به ساعت‌ها صحبت با ماموران بوده تا بالاخره اجازه رفتن به بهداری را به او داده‌اند.
فائزه عبدی‌پور همسر محمد شریفی‌مقدم که در حال حاضر در بند امن زندان فشافویه به سر می‌برد گفت: «متاسفانه سرویس بهداشتی و غذایی زندان وضعیت بدی دارد. در بند امن هم امکانات پخت و پز مانند سایر بندهای این زندان وجود ندارد بنابراین زندانیان مجبورند هر روز غذای زندان را بخورند. موش، ساس و شپش به وفور دیده می‌شود و متاسفانه فضله موش هم مرتب در غذاها دیده می‌شود. این زندانیان نه تنها محروم از یک سری امکانات اولیه زندگی هستند بلکه رفتن به بهداری هم برایشان ساده نیست. محمد کلی صحبت کرده تا به او به اجازه رفتن به بهداری را داده‌اند.»
همسر عبدی‌پور همچنین به نبود آب شرب در زندان اشاره کرد و گفت آب آشامیدنی مساله تمام بندها (تیپ‌های) این زندان است و زندانیان برای خوردن آب آشامیدنی سالم مجبور به خرید آب معدنی از فروشگاه‌های زندان هستند که هزینه‌اش چندین برابر هزینه فروشگاه‌های دیگر است. در این شرایط بسیاری از زندانیان بی‌بضاعت قادر به تهیه آب آشامیدنی که اولین احتیاج روزانه زندگی هر فردی هم هستند، نیستند و آب ناسالم از لوله‌های زندان را مصرف می‌کنند.
خانم عبدی‌پور در ادامه گفت: «بند امن زندان بزرگ تهران در واقع بند تنبیه‌ای برای زندانیان است و کمترین امکانات را داراست. زندانیان این بند نه تنها فاقد امکانات پخت و پز برای خود هستند بلکه حتی برای تنبیه اجازه استفاده از امور فرهنگی زندان مثل گرفتن کتاب هم را ندارند.»
به گفته خانم عبدی‌پور هشت درویش گنابادی که از هفتم شهریور ۹۷ به سلول‌های انفرادی بند امن این زندان منتقل شدند و نهایتا پس از ۱۰۵ روز از سلول‌های انفرادی به بند عمومی این بند منتقل شدند تاکنون فقط قادر به تماس تلفنی با خانواده‌های خود هستند اما هنوز اجازه ملاقات حضوری را نیافته‌اند.
همسر محمد شریفی‌مقدم در پاسخ به اینکه آیا برای انتقال هشت درویشی که در بند امن این زندان در شرایط دشوار به سر می‌برند درخواستی داده شده گفت: «ما خانواده‌ها بارها از مقامات قضایی انتقال آنها را بند دیگری خواسته‌ایم اما جوابی تاکنون نگرفتیم. فقط می‌گویند صبر کنید، درست می‌شود. حتی هنوز اجازه ملاقات حضوری هم به ما نداده‌اند.»
کسری نوری، امیر نوری (دو برادر)، محمد شریفی مقدم، مهدی اسکندری، حسام معینی، مرتضی کنگرلو، سینا انتصاری و رضا انتصاری (دو برادر) همگی از تاریخ هفتم شهریور ماه از بقیه زندانیان درویش در زندان فشافویه جدا و به سلول‌های انفرادی بند امن منتقل شدند با این حال مسوولان قضایی و زندان فشافویه در این مدت اطلاع مشخصی درباره وضعیت آنها به خانواده‌هایشان نداده‌اند. آنها صبح روز ۲۲ آذر ماه به بند عمومی منتقل شدند و پس از آن اجازه تماس تلفنی با خانواده‌های خود را یافتند.
موادمخدر واحد پول زندان بزرگ تهران
اما تمام مساله بند «امن» و دیگر بندهای زندان بزرگ تهران (فشافویه) وفور ساس و شپش و موش و عدم غذا و آب سالم زندان نیست بلکه به گفته یک منبع مطلع دیگر که نخواست نامش فاش شود مشکل اساسی دیگر «وفور موادمخدر» در بندهای زندان است.
این منبع گفت: «مساله سلامتی همه زندانیان از جمله زندانیان سیاسی در این زندان است. در تمام بندهای این زندان استعمال سیگار و انواع مواد مخدر به فور دیده می‌شود و اساسا مواد واحد پول این زندان است. عجیب این است که تجارت بزرگ موادمخدر در این زندان زیر بیرق کل سازمان زندان‌های ایران در جریان است و هیچ بازرسی و کنترلی هم صورت نمی‌گیرد.»
پیش از این نادر فتوره چی، روزنامه‌نگار که به علت شکایت تهیه کننده سریال «شهرزاد» در مرداد ۹۷ بازداشت و یک روز در ندامتگاه تهران بزرگ به سر برد پس از بیرون آمدنش از این زندان با انتشار مطلب انتقادی از شرایط «ضدانسانی و ضدبشری» این زندان آن را تشبیه به «جهنم» کرد.
این روزنامه‌نگار در مطلب خود «توجه به شرایط زیستی و رفاهی «زندانیان عادی» در فشافویه» را «یک ضرورت عاجل، آنی و فوری» دانسته است. او نوشته است: «آنها به معنای دقیق کلمه «تحت شرایط ضد بشری» قرار دارند و طردی مضاعف را تجربه می‌کنند که تحمل آن، حتی برای یک شبانه روز از توان انسان خارج است و بی‌تردید لطمات جبران ناپذیری بر جسم و روح آنان برای ابد باقی می‌گذارد و روز به روز نیز بر تعداد آنها افزوده می‌شود.»
در گزارش دیگر یک منبع مطلع در آبان ۹۷ درباره وضعیت بند (تیپ) یک این زندان که معروف به بند متادون است به کمپین گفته بود: «در سالن یک تیپ یک زندان که گنجایش ۱۰۰ نفر را دارد، ۴۰۰ نفر نگهداری می‌شوند. هر روز فقط سه ساعت به مدت ۱۱ تا یک عصر فرصت حمام کردن با آب سرد وجود دارد. حتی در این فصل نیز همه با آب گرم در اختیار زندانیان نیست البته تعدادی که از انگشتان یک دست هم فراتر نمی‌رود و به قولی رییس و باسابقه‌های سالن هستند حق استفاده از آب گرم را دارند. »
این منبع به وفور »قرص» در بند متادون اشاره کرده و گفته بود: «این سالن که تازه به پاک‌ترین سالن تیپ یک زندان معروف است اگرچه از ورود مواد مخدر جلوگیری می‌شود اما انواع قرص‌ها به راحتی در دسترس است و مشخص نیست چرا وقتی مامورانی از ورود مواد مخدر به سالن جلوگیری می‌کنند ورود قرص آن هم به فور را ازاد گذاشته‌اند. برخی زندانیان در این سالن بیشتر وقت‌ها در حالت عادی نیستند.»
