ویدیو: با اسکیزوفرنی و مشکلات افراد دارای این معلولیت آشنا شویم (به همراه متن)
اسکیزوفرنی چیست؟
یک نوع معلولیت
ویژگی‌های بارز آن:
ناتوانی در درک واقعیت
توهمات شنیداری و مغزی
پارانویا
و انزوای اجتماعی
چند نکته مهم راجع به اسکیزوفرنی:
درجه‌بندی‌های مختلف دارد و در همه افراد به یک شیوه بروز نمی‌کند.
شروع علایم آن معمولا در دوران نوجوانی رخ می‌دهد.
وقتی یک فرد دارای اسکیزوفرنی می‌گوید چیزی را می‌بیند یا می‌شنود، نباید به او ثابت کرد که اشتباه می‌کند.
بلکه اگر توهمات او خطرناک است، با گفتگو می‌توان خطر موقعیت را کم کرد.
اسکیزوفرنی تاثیر مستقیمی بر ضریب هوش افراد ندارد. آنها می‌توانند تحصیلات عالی داشته باشند.
این افراد جز در موارد نادر، خطری برای نزدیکان و جامعه محسوب نمی‌شوند.
آنها همچنین مانند تمام افراد، حق و توانایی ازدواج دارند.
شوک درمانی مهم‌ترین راه رسیدگی به مشکلات اسکیزوفرنی نیست، و در صورت تجویز پزشک، باید با آگاهی و رضایت فرد انجام شود.
در صورت دسترسی به درمان‌های دارویی، خدمات توانبخشی، و حمایت جامعه، افراد دارای اسکیزوفرنی می‌توانند در کنار خانواده و در جامعه زندگی کنند، و نیازی به بستری کردن آنها نیست.
۳ مشکل عمده افراد دارای اسکیزوفرنی در ایران:
۱- ناآگاهی جامعه:
طرد و انزوای آنها و خانواده‌شان
اعمال خشونت علیه آنها
برچسب و انگ زدن و در نتیجه
مراجعه نکردن به روانپزشک
۲- نبود پوشش بیمه برای:
روان‌درمانی یا مشاوره
داروهای خارجی
خدمات توانبخشی
بستری بیش از ۵۶ روز
و آمبولانس در موارد اورژانس روانپزشکی
۳- اشتغال:
با وجود صلاحیت بسیاری از آنها، هنوز امکانات کافی برای اشتغال افراد دارای اسکیزوفرنی وجود ندارد.
قانون حمایت از حقوق معلولان سه درصد از اشتغال‌های دولتی را به معلولین اختصاص می‌دهد.
اما در موارد معدودی که این قانون رعایت می‌شود، معلولیت روان سهمی از این سه درصد ندارد.
براساس تخمین سازمان بهداشت جهانی، ۸۰۰ هزار نفر در ایران دارای اسکیزوفرنی هستند.
