اعتصاب غذای نامحدود نسرین ستوده در اعتراض به شرایط زندانیان سیاسی

نسرین ستوده: با درخواست آزادی زندانیان سیاسی، دست به اعتصاب غذا می‌زنم

رضا خندان، فعال مدنی و همسر نسرین ستوده در مصاحبه با کمپین حقوق بشر در ایران از اعتصاب غذای نامحدود این فعال حقوق بشر در زندان اوین خبر داد و گفت که او در اعتراض به وضعیت زندانیان سیاسی و با درخواست آزادی زندانیان سیاسی از ۲۱ مرداد ماه دست به اعتصاب غذا زده است.

آقای خندان به کمپین گفت که نسرین ستوده پیش از اعتصاب غذا در نامه های متعددی به مسئولان قضایی و مسولان زندان ها نسبت به وضعیت بد و دشوار زندانیان سیاسی اعتراض کرده و گفته بود که اگر شرایط همین طور ادامه پیدا بکند دست به اقدامی خواهد زد اما هیچ یک از نامه های او پاسخی نگرفت و بنابراین دست به اعتصاب غذا زد.

نسرین ستوده در نامه ای از زندان اوین و خطاب به فعالان حقوق بشر اعلام کرده است که “در میانه‌ بحران کرونا که ایران و جهان را در برگرفته است شرایط زندانیا سیاس چنان سخت و دشوار شده است که ادامه‌ حبس با این شرایط ظالمانه غیرممکن شده است.”

خانم ستوده نوشته است که “با زندانیان به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قانونی وجود ندارد و هیچیک از آنان حق برخورداری از هیچ روزنه‌ی قانونی را ندارند. مکاتبات زندانیان برای یافتن راه‌های قانونی تنفسی بی‌پاسخ مانده است.”

نسرین ستوده هم اکنون برای تحمل حکم ۳۸ سال زندان، که ۱۲ سال از آن قابل اجراست، در زندان اوین محبوس است. «ترویج فحشا» از طریق مخالفت با حجاب اجباری و دفاع مسالمت آمیز از حقوق شهروندان از جمله اتهامات علیه او می باشد.

متن نامه نسرین ستوده خطاب به فعالان حقوق بشر از زندان اوین به شرح ذیل است.

فعالان حقوق بشر؛ در میانه‌ بحران کرونا که ایران و جهان را در برگرفته است شرایط زندانیان سیاسی چنان سخت و دشوار شده است که ادامه‌ حبس با این شرایط ظالمانه غیرممکن شده است. پرونده‌ محکومان سیاسی با اتهام‌های غیرقابل باور جاسوسی، افساد فی‌الارض، اقدام علیه امنیت کشور، فساد و فحشا و تشکیل گروه غیرقانونی کانال تلگرامی که می‌توانند تا ده سال حبس و یا حکم اعدام به همراه داشته باشد تشکیل می‌شود. بسیاری از متهمان از بدو تشکیل پرونده تا پایان صدور حکم، از داشتن وکیل مستقل یا ارتباط آزادانه با وکیل خود محروم باقی می‌مانند. قضات دادگاه انقلاب بی پروا و مکررا به متهمان سیاسی اظهار می‌دارند که صرفا برپایه‌ گزارش نهادهای اطلاعاتی و امنیتی حکم صادر می‌کنند و بازجو در بدو دستگیری متهمان پیشاپیش حکم قضایی را به آنان می‌گوید. وکلایی که مورد غضب قضات دادگاه انقلاب قرار می‌گیرند روانه زندان می‌شوند. برای متهمانی که ناباورانه با اتهام‌های سنگین روبرو شده‌اند، اشد مجازات و در مواردی نیز بیش از اشد مجازات، حکم صادر می‌شود؛ سپس زندانی سیاسی که حکم‌اش تحت چنین شرایط ناعادلانه‌ای صادر شده است ناباورانه به امید راه قانونی می‌نشیند.

دادگاه تجدید نظر، آزادی مشروط، تعلیق مجازات، تعویق اجرای حکم و قانون جدیدی که تاکید بر صدور حداقل حکم دارد نوید داده شده است، اما در برخوردهایی فراقانونی استفاده از همه‌ این حقوق قانونی به نظر بازجویان موکول می‌شود و آخرین درها به روی زندانیان سیاسی بسته می‌شود. بسیاری از زندانیان هم اکنون مشمول آزادی مشروط‌اند و بسیاری از آنان با اعمال قانون جدید آزاد می‌شوند اما با زندانیان به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قانونی وجود ندارد و هیچیک از آنان حق برخورداری از هیچ روزنه‌ی قانونی را ندارند. مکاتبات زندانیان برای یافتن راه‌های قانونی تنفسی بی‌پاسخ مانده است.

با بی‌جواب ماندن کلیه مکاتبات و با درخواست آزادی زندانیان سیاسی، دست به اعتصاب غذا می‌زنم.

به امید استقرار عدالت در سرزمین‌ام، ایران زمین.

اوین – نسرین ستوده