روز جهانی زن؛ زنان و مادران دادخواه در ایران رهبری مبارزه علیه نقض حقوق بشر را بر عهده دارند
سه‌شنبه ۱۷ اسفندماه ۱۴۰۰ ـ کمپین حقوق بشر در ایران در آستانه روز جهانی زن، از تمام زنانی که با وجود سختی‌ها و مصائب، پیش‌قراول مبارزه علیه تبعیض و نابرابری و تلاش برای حقوق بشر هستند، تجلیل می‌کند و استمرار آنان در این راه پر مخاطره را ارج می‌نهد.
در ایران، زنانی شجاع و پیشرو از وکلا و فعالان مدنی و روزنامه‌نگاران گرفته تا مادران دادخواه، علی‌رغم نقض سیستماتیک حقوق بشر و اعمال مستمر تبعیض حکومتی، همواره خواستار برقراری عدالت، برابری و آزادی‌های اولیه مدنی برای همه شهروندان ایران هستند.
تلاش برای برخورداری زنان از حقوق اساسی در ایران، پیوسته با مخاطرات و چالش‌های بسیاری روبرو بوده و آزادی زنان هر روز محدودتر و بسته‌تر از قبل می‌شود؛
ـ حمایت مسالمت‌آمیز از حقوق زنان جرم‌انگاری شده است و بسیاری از زنان به دلیل فعالیت‌های خود در این راستا محکوم و زندانی شده‌اند.
ـ زنان در ایران با خشونت سیستماتیک و قانونی روبرو هستند؛
- حمایت‌های ناکافی دولتی در برابر خشونت خانگی
- تداوم ازدواج دختران زیر ۱۳ سال
- عدم برخورداری زنان از حقوق برابر قانونی و مالی در مسائل مربوط به زندگی خانوادگی که به تبع آن همواره در محیط کار و عرصه‌های سیاسی و عمومی با تبعیضی آشکار روبرو می‌شوند.
- زنان زندانی سیاسی در شرایط غیرانسانی و نامساعد به سر می‌برند و مقامات با اعمال انواع آزار و اذیت، سعی در خاموش کردن صدای آنان دارند؛ ممانعت از دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی و درمانی و امکانات پزشکی، ممانعت از تماس تلفنی زندانیان با فرزندانشان و یا ممنوعیت ملاقات با آنها و تبعید زنان زندانی سیاسی به زندان‌های دور از محل زندگی خانواده‌ها و نگهداری طولانی‌مدت آنها در سلول انفرادی، تبدیل به رویه ثابتی در برخورد با زنان زندانی سیاسی شده است.
شجاعت و مقاومت و استمرار مبارزه زنان ایرانی، در میان مادرانی که فرزندان خود را در اثر سرکوب حکومت از دست داده‌اند، هم دیده می شود. مادران پارک لاله و مادران خاوران، در کنار مادران آبان، علی‌رغم آزار و اذیت و ارعاب مداوم نهادهای امنیتی و حکومتی، در رهبری و هویت بخشی به جنبش دادخواهی در ایران نقشی بی‌بدیل و مهم ایفا می‌کنند.
ناهید شیرپیشه که پسرش پویا بختیاری در اعتراضات مردمی آبان۹۸ به ضرب گلوله نیروهای حکومتی کشته شد، پیش‌تر به کمپین حقوق بشر در ایران گفته بود: «من انگیزه ام برای زنده ماندن این است که قاتلین پسرم شناسایی شوند و در وهله بعد اینکه کسی که دستور داده که این قتل به این شکل فجیعی برای پویا و پویاها اتفاق بیفتد به سزای اعمالش برسد.»
حکومت جمهوری اسلامی ایران علاوه بر اعمال مستمر تبعیض و نابرابری علیه زنان، ارائه خدمات اجتماعی و مراقبت‌های بهداشتی را برای زنان کم‌برخوردار و نیازمند به شدت کاهش داده است. به عنوان مثال اسفندماه ۱۴۰۰ بنیانگذاران «خانه خورشید» که یک سازمان مردم‌نهاد کاهش آسیب اعتیاد در میان زنان ایران است، اعلام کرده‌اند که به دلیل «فشارها و به اجبار» فعالیت این خانه امن غیردولتی را متوقف کرده‌اند. از طرفی، دولت امکان دسترسی به مراقبت‌های مربوط به بارداری را در کلینیک‌های دولتی کاهش داده است.
کمپین حقوق بشر در ایران به همه زنان دلاور و شجاع ایران که برای تحقق عدالت و حقوق برابر و آزادی همه ایرانیان مبارزه می‌کنند، درود می فرستد و از جامعه جهانی می خواهد که حمایت همه جانبه خود را از این زنان اعلام کنند.
