نگرانی از فشارهای امنیتی و قضایی بر الناز رکابی بعد از شرکت بدون حجاب اجباری در مسابقه
پنجشنبه ۲۸ مهر ۱۴۰۱ – کمپین حقوق بشر در ایران از فدراسیون جهانی ورزشهای صعودی و همچنین جامعه بینالمللی میخواهد که در کنار الناز رکابی سنگنورد حرفهای و ملیپوش ایرانی که برای سرپوش گذاشتن بر اقدام قهرمانانه و مسابقه دادن بدون حجاب اجباری، تحت فشار شدید حکومت جمهوری اسلامی ایران است، بایستد.
هادی قائمی، مدیر کمپین حقوق بشر در ایران، گفت: «الناز رکابی در حالی که بدون حجاب اجباری از دیوار مسابقات سنگنوردی در سئول بالا میرفت، به همه دنیا نشان میداد که کیست: یک سنگنورد حرفهای و یک زن ایرانی با ارادهای آهنین در راه مبارزه با اجبار».
هادی قائمی با تاکید به اینکه «به شدت نگران امنیت الناز رکابی هستیم»، گفت: «او مانند بسیاری از زنان در ایران، همه چیز را به خطر انداخته تا به دنیا بگوید که با سیاست اجبار در پوشش مخالف است. او آزادی و امنیت خود را به خطر انداخت و از آن زمان به بعد تحت فشار شدید حاکمیت برای سرپوش گذاشتن بر اقدام شجاعانه خود، قرار گرفته است».
هادی قائمی تاکید کرد «اکنون وظیفه همه کسانی است که از حقوق زنان و حقوق بشر حمایت می کنند این است که در کنار الناز رکابی بایستند و اجازه ندهند حاکمیت جمهوری اسلامی در ایران بر حقیقت روایت اقدام قهرمانانه او سرپوش بگذارد».
کمپین حقوق بشر در ایران قاطعانه در کنار همه ورزشکاران ایرانیست که خواستار پاسخگویی و محاکمه مقامات جمهوری اسلامی به دلیل سرکوب گسترده هستند و از فدراسیون جهانی ورزشهای صعودهای (IFCS) میخواهد که عضویت جمهوری اسلامی ایران را در این فدراسیون به حالت تعلیق درآورد.
کمپین حقوق بشر از فدراسیون جهانی ورزشهای صعودی (IFCS) و جامعه جهانی کوهنوردان و سنگنوردان و همینطور جامعه بینالمللی میخواهد که تلاشهای حاکمیت جمهوری اسلامی برای تحمیل روایت خود از این اقدام تاریخی الناز رکابی را نپذیرند. و در حمایت از الناز رکابی که پس از مسابقه فینال امکان صحبت آزادانه را نداشته و از همه زنانی که در ایران جان خود را به خطر می اندازند تا علیه سیاست های سرکوبگرانه حاکمیت اعتراض کنند، واکنش نشان دهند.
الناز رکابی، ملیپوش ۳۳ ساله تیم ملی سنگنوردی، در مسابقات قهرمانی آسیا که در کرهجنوبی برگزار شد، در جریان فینال رقابتها، بدون پوشش مورد نظر جمهوری اسلامی مسابقه داد و به مقام چهارم آسیا دست یافت. این اقدام او دقیقا در بحبوحه اعتراضات گسترده مردم سراسر ایران به قتل مهسا (ژینا) امینی در بازداشتگاه گشت ارشاد، صورت گرفت.
دختران در خط مقدم اعتراضات مردمی بودهاند و بسیاری از آنها پس از گسترده شدن اعتراضات از پوشیدن حجاب اجباری امتناع میکنند. در این اعتراضات بیش از ۲۰۰ نفر از جمله ۲۳ کودک کشته شدند.
بنا به گزارشهای منتشر شده در شبکههای اجتماعی، پس از آن که ویدیوی مسابقه فینال سنگنوردی که در آن الناز رکابی با موهای باز و بدون حجاب اجباری از دیوار مسابقه بالا میرود، توجه بینالمللی زیادی را به خود جلب کرد، به مدت دو روز هیچ خبری از این ملیپوش سنگنوردی نبود و در این مدت او را به سفارت ایران در سئول بردند و چند ساعت بازداشت کردند و پاسپورت و تلفن همراه او را نیز ضبط کردند. بعد از این بود که یک استوری در صفحه اینستاگرام الناز رکابی منتشر شد که در آن از زبان خانم رکابی نوشته شده بود که “سهوا” در مسابقه فینال حجاب نداشته و بابت این موضوع عذرخواهی کرده بود. با اینحال تصاویر بدون حجاب او در صفحه اینستاگرامش همچنان باقی مانده و حذف نشده است.
وقتی مشخص شد که هواپیمای حامل الناز رکابی چه زمانی در تهران به زمین خواهد نشست، جمعیت زیادی از هواداران او، از جمله زنان بدون حجاب اجباری، حوالی ساعت ۳ نیمه شب به فرودگاه آمدند و در حمایت از الناز رکابی شعارهایی از جمله «زنده باد قهرمان» سر دادند. با این حال، او اجازه پیدا نکرد تا به این استقبال خودجوش و بینظیر واکنش نشان دهد و به محض ورود توسط نیروهای امنیتی در یک ون با شیشه های سیاه به بیرون از فرودگاه منتقل شد. در عوض نیروهای امنیتی او را مجبور به مصاحبه با چند رسانه حکومتی کردهاند. با این حال، او در این مصاحبه، اگرچه برخی از اظهارات استوری حذف شده اینستاگرام را تکرار کرد، اما روی جملهای تاکید کرد بسیار معنادار بود :«یکسری تندرویها در این ماجرا انجام شد، اما خدا را شکر سالم به ایران برگشتم».
یک وکیل حقوق بشر ایرانی که با مواردی این چنین آشناست به شرط ذکر نشدن نامش، به کمپین حقوق بشر در ایران گفت: «اشاره او به عباراتی نظیر واکنش های شدید و یا بازگشت با سلامت کامل، اظهار ضمنی مبنی بر بروز رفتارهای خشونتآمیز و غیرقانونی از سوی نیروهای حکومتی و امنیتی بوده است.»
سابقه تاریک حکومت جمهوری اسلامی ایران در برخورد با زنانی که از پوشیدن حجاب اجباری امتناع میکنند نشان داده است که حاکمیت نه تنها این زنان را محاکمه و مجازات میکند، بلکه افرادی را که از سیاستهای حکومت انتقاد میکنند با فشارهای شدید امنیتی و قضایی مجبور به تکذیب گفتههایشان و تغییر مواضع میکند. عمده این فشارها از طریق اجبار افراد به اعترافات ساختگی تلویزیونی اعمال میشود تا از طریق آن افکارعمومی را تحت تاثیر قرار دهند.
مردادماه امسال، سپیده رشنو نویسنده و ویراستار به دلیل سرپیچی از پوشیدن حجاب اجباری در اتوبوس، بازداشت و مورد شکنجه جسمی قرار گرفت و کمی بعد هم اعترافات اجباری او از تلویزیون پخش شد. در نهایت نیز با اتهامات «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی از طریق تماس با افراد خارج از کشور»، «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» و «تشویق به فساد و فحشا» از سوی دادگاه روبرو شد.
هادی قائمی با تاکید بر این نکته که «حکومت جمهوری اسلامی در ایران، انتخاب حجاب را که امری کاملا شخصی است به ابزاری برای سرکوب سیاسی تبدیل کرده است»، گفت: «وقتی زنان همه زندگی خود را به خطر میاندازند تا علیه این سیاست زور و سرکوب فریاد بزنند، همه ما باید در کنار آنها بایستیم.»