مسعود لواسانی، محروم از ۱۰ سال فعالیت روزنامه نگاری: حتی یکبار هم در بازجویی ها و دادگاه هایم از فعالیت مطبوعاتیم پرسیده نشد
مسعودلواسانی با اظهار اینکه نکات قانونی در دادگاه و حکم او رعایت نشده است، به کمپین گفت:« من حتی وکیلم را تا روز دادگاهم ندیده بودم و همین طور اجازه خواندن پرونده را نداشتم. فقط چند دقیقه ای قبل از شروع دادگاهم با وکیلم حرف زدم. وقتی نماینده دادستان در جلسه دادگاهم تقاضای اعمال مجازات تتمیمی برایم کرد من نمی دانستم که این مجازات به چه معنی است و چه مواردی را شامل می شود. من حتی حکم دادگاه بدوی و دادگاه تجدید نظرم را ندیدم. اما مگر اینطور نیست که طبق قانون باید روزنامه نگاران برای اتهامات مطبوعاتی در دادگاهی با حضورهیات منصفه محاکمه شوند؟»
مسعود لواسانی، روزنامه نگار حوزه کتاب که به ۱۰ سال محرومیت از فعالیت روزنامه نگاری محکوم شده است از شهریور ماه ۱۳۹۰ پس از آزادی از زندان خانه نشین شده است. همسر او، فاطمه خردمند نیز که در دی ماه سال گذشته بازداشت شد اکنون منتظر ابلاغ حکمش است و به کاری مشغول نیست. آنها یک فرزند خردسال دارند. در چند سال گذشته تعدادی از روزنامه نگاران، وکلا و فعالان مدنی به غیر از دریافت احکام زندان، از فعالیت در حرفه خود نیز محروم شده اند.
مسعود لواسانی در پاسخ به اینکه با استناد به چه مواردی از فعالیت مطبوعاتی محروم شده است، به کمپین بین اللملی حقوق بشر در ایران گفت:« مواردی که من برای آن بازداشت و محکوم شدم وبلاگ نویسی و شرکت در تجمعات اعتراضی پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ بود. در بازجویی هایم مطلقا از من درباره فعالیت های مطبوعاتیم پرسیده نشد. در بازجویی ها فقط در خصوص شرکت در تجمعات، نوشتن وبلاگ و ایمیل های که در آن روزها برای برخی می فرستادم و در واقع درباره تجمعات بود از من سوال شد. در دادگاهم نیز صحبتی از فعالیت های مطبوعاتیم نشد. من نمی دانم چطور این حکم وارد پرونده ام شد و چرا اتهامات دیگری باعث این محرومیت شد. در نگاه من مثل این می ماند که کسی را در خیابان به دلیل سرعت بالا متوقف کنند و بعد به او بگویند تو نباید به شغلت ادامه بدهی چون با سرعت بالا در خیابان رانده ای.»
مسعودلواسانی با اظهار اینکه نکات قانونی در دادگاه و حکم او رعایت نشده است، به کمپین گفت:« من حتی وکیلم را تا روز دادگاهم ندیده بودم و همین طور اجازه خواندن پرونده را نداشتم. فقط چند دقیقه ای قبل از شروع دادگاهم با وکیلم حرف زدم. وقتی نماینده دادستان در جلسه دادگاهم تقاضای اعمال مجازات تتمیمی برایم کرد من نمی دانستم که این مجازات به چه معنی است و چه مواردی را شامل می شود. من حتی حکم دادگاه بدوی و دادگاه تجدید نظرم را ندیدم. اما مگر اینطور نیست که طبق قانون باید روزنامه نگاران برای اتهامات مطبوعاتی در دادگاهی با حضورهیات منصفه محاکمه شوند؟ اما این اتفاق برای من نیفتاد. فقط یک روز در زندان بودم که ماموری آمد و از من خواست تا برگه ای که فقط رویش ۶ سال حبس و ۱۰ سال محرومیت از فعالیت روزنامه نگاری نوشته شده بود را امضا کنم.»
آقای لواسانی ادامه داد:« بعدها تصادفا وقتی برای تمدید مرخصیم به دادگاه رفته بودم، پرونده ام را روی میز دادگاه دیدم و بالطبع من هم در فرصتی خواندمش. دلیل محرومیت از روزنامه نگاری من تقریبا اینطورعنوان شده بود که من به دلیل احساساتی بودن و تحت تاثیر قرار گرفتن عواطف صلاحیت برای ادامه این شغل را ندارم. در حالیکه سابق شغلی و جوایز و تقدیرنامه های متعددی که در طول سال های کاریم گرفتم چیز دیگری می گویند. من حتی از سوی وزارت ارشاد دولت احمدی نژاد به عنوان پر کارترین خبرنگار حوزه کتاب تقدیر شدم و حالا نمی دانم چرا یکباره صلاحیت حرفه ای پیدا نکردم. اینکه من دچار احساسات می شوم یعنی چه؟»
این روزنامه نگار حوزه کتاب و نشر به کمپین گفت: «من فکر می کنم این حکم ۱۰ سال محرومیت از هنگامی برای من در نظر گرفته شده که اسم من در لیست آدم بدها رفت. از وقتی به دلیل مطالب انتقادیم در حوزه کتاب و نشر از خبرگزاری مهر در سال ۸۶ اخراج شدم. از وقتی من به همراه ۴۰ نفر خبرنگار اصلاح طلب دیگر به دلیل نوشتن مطالب انتقادی در خبرگزاری فارس اخراج شدیم. آنهایی که بعدتر به کشوری های دیگر رفتند یا به اجبار وادرا به سکوت شدند و یا به کارهای دیگری مشغول شدند. اینها درک من است از حکمی که با آن متوجه شدم.»
مسعود لواسانی ۴ مهرماه ۱۳۸۸ با شکایت قرارگاه ثار الله سپاه به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام بازداشت شد. او در دادگاه بدوی به ۸ سال حبس و محرومیت مادام العمر از شغل روزنامه نگاری محکوم شد اما دادگاه تجدید نظر این حکم را به ۶ سال حبس و ۱۰ سال محرومیت از روزنامه نگاری کاهش داد. او شامل حال عفو شد و پس از دو سال حبس در تاریخ ۱۴ شهریور ماه ۱۳۹۰ از زندان اوین آزاد شد. وی در روزنامه هایی چون خبر، آفتاب یزد، جام جم، اعتماد ملی، همشهری، کتاب هفته و خبرگزاری های مهر و فارس فعالیت داشته است. او اکنون خانه نشین است و در انتظار فرا خوانده شدنش به زندان برای اجرای حکم ۶ سال زندان است.
فاطمه خردمند، همسر او نیز در دی ماه ۱۳۹۰ بازداشت شد و مدتی را در زندان اوین بود. او اکنون منتظر ابلاغ حکمش است.
