پیمان روشن ضمیر، وبلاگ نویس: احضاریه ای نگرفتم اما ماموران برای بردنم به زندان مراجعه کردند!
پیمان روشن ضمیر، وبلاگ نویس و طراح وب اهوازی که در سال ۸۹ به اتهام توهین به رهبر و تبلیغ علیه نظام به ۱۷ ماه زندان محکوم شده بود به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که ماموران با مراجعه به منزل پدریش در هفته گذشته خواسته بودند تا او را به همراه خودشان به زندان کارون ببرند.
این وبلاگ نویس و برنامه نویس اهوازی با اشاره به اینکه تا کنون هیچ احضاریه ای برای او فرستاده نشده است، به کمپین گفت:« ماموران در هفته گذشته دو بار به منزل پدریم مراجعه کرده بودند که من در آن زمان ها خانه نبودم و همین طور به منزل وثیقه گذارم که در سال ۸۹ وثیقه ای برایم گذاشت تا بتوانم از زندان بیرون بیایم، رفته اند و تهدید کرده اند که در صورت عدم مراجعه من به زندان وثیقه ام ضبط خواهد شد. با این حال تا الان هیچ احضاریه ایی برایم فرستاده نشده است.»
او افزود « در همین رابطه موفق به دریافت وقت ملاقات از دادستان اهواز در هفته آینده شده ام اما ساکم را هم بسته ام که اگر لازم شد از همانجا خودم را به زندان کارون تحویل دهم. در ساکم یک بادبزن هم گذاشته ام چون شنیده ام که کولر بند امنیتی زندان کارون خراب است.»
این وبلاگ نویس اهوازی با اظهار اینکه بعد از قطعی شدن حکم دادگاه طی نامه ای از دادستان اهواز درخواست عدم اجرای حکمش را داشته است، گفت:« در آن نامه نوشته بودم حالا که من به اتهام توهین به رهبر محکوم به حبس شده ام، حداقل طبق سخن رهبر که گفته است هر یک روز انفرادی معادل ۱۰ روز زندان است شامل حال من هم بشود. با این حساب اگر هر روز انفرادی معادل ۵ روز زندان حساب شود و با توجه به ۳۱ روزی که در بازداشتگاه اطلاعات در سال ۱۳۸۹ در انفرادی بودم، از هم اکنون شامل آزادی مشروط می شوم.»
پیمان روشن ضمیر گفت:« آقای افشار نیا، دادستان اهواز همیشه همکاری بسیار خوبی با خانواده زندانیان داشته است. حتی ایشان بعد از نامه من دستور بررسی وضعیتم را دادند و با توجه به اینها انتظارم این بود که قضیه حل شده باشد اما اکنون بعد از ۳ سال می بینم که ماموران برای اجرای حکم بدون احضاریه به خانه پدریم مراجعه کرده اند.»
پیمان روشن ضمیر ، مدیر وبلاگ ” اوس پیمان” و سردبیر سایت خبری” هفت تیر” روز ۱۳ دی ماه سال ۱۳۸۹ در منزلش توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. او دو ماه در بازداشت بود که از این مدت یکماه در بازداشتگاه اداره اطلاعات اهواز به سر برد و یک ماه دیگر در زندان کارون اهواز بود. دادگاه او در تاریخ ۲۴ اردبیهشت ماه ۱۳۹۰ برگزار شد و به اتهامات تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری به ۱۷ ماه حبس محکوم شد. او در دادگاهش به علت انتقاد از شیوه دادرسی هیچ دفاعی از خود نکرد.
این وبلاگ نویس و طراح وب گفت:« در این مدت به اندازه کافی هزینه بابت این حکم داده ام. کل سایت های من حتی سایت های غیر سیاسیم که از آنها کسب در آمد می کرد را فیلتر کرده اند در حالی که هیچ مطلب مجرمانه ای در آن سایتها وجود نداشت . مثلا مامور فیلترینگ یک سایت از من را که محوریت اجتماعی داشت را فقط به دلیل داشتن تگ( Tag) گلشیفته فراهانی فیلتر کرد در حالی که در این تگ مطالبی از خبرگزاری های داخل ایران کپی شده بود که تنها جنبه اطلاع رسانی داشت و مامور فیلترینگ اصلا به خودش زحمت نداد که مطلب را بخواند. یا یک سایت دیگر از من را تنها بخاطر انتشار گزارشی در مورد وضعیت بازار تهران در روز ولنتاین فیلتر کردند. با توجه به اینکه این سایتها با شرکت پست و درگاه بانک ها در ارتباط هستند و به صورت قانونی در داخل کشور فعالیت می کنند فیلتر کردن این سایتها با مرگ همیشگی آن سایت برابر است چون دیگر هیچ نهادی حاضر نمی شود با یک سایت فیلتر شده همکاری کند.»