مادران عزادار: اعدام ها را متوقف کنید

عکس: وبلاگ مادران عزادار

«مادران عزادار»، گروهی همسران ومادرانی که در ناامی هایی پس از انتخابات ریاست جمهوری همسران و یا فرزندانشان را از دست داده اند یا هم اکنون انها را در بند می بینند، با انتشار بیانیه دراعتراض به اعدام معترضان سیاسی و احکام اعدامی که برای جمع دیگری از زندانیان سیاسی صادر شده خواستار لغو حکم اعدام برای بازداشت شدگان شدند. آنها به مقامات جمهوری اسلامی هشدار داده اند که «نگذاریم فجایع تاریخی دهه ۶۰ دوباره تکرار شود.» اشاره آنها به کشتار جمع گسترده ای از مخالفان سیاسی در سال ۱۹۸۸ است که گفته می شود هزاران تن در زندان های جمهوری اسلامی اعدام شدند. مقامات جمهوری اسلامی همواره نسبت به این اعدام ها سکوت کرده اند.

«مادران عزادار همچنین  خواستار «آزادی زندانیان عقیدتی» و «محاکمه آمران و عاملان کشتار فرزندانشان» شده اند. در این بیانیه آمده است:« ما مادران عزادار که به صورت خودجوش در طول هفت ماه گذشته شنبه ها در پارک لاله و سایر پارک ها و اماکن عمومی دیگر با حضور فعال خود کشتارها و بازداشت ها را محکوم کرده و خواستار پایان بخشیدن به این اعمال غیر انسانی و غیر قانونی بوده ایم، امروز با اعدام فرزندان خود روبرو هستیم.» آنها افزوده اند:««چه کسانی ما مادران را محکوم به این مرگ تدریجی کرده است که همیشه در سوگ عزیزان خود بنشینیم؟… آیا مشارکت فرزندان ما در انتخابات بایستی به بازداشت، شکنجه، تجاوز، کشتار و اعدام شان منجر شود؟»

به گفته مادران عزادار اگر اعمال این خشونت ها علیه جوانان ادامه یابد، اعتراض ها از سوی مردم نیز افزایش خواهد یافت.

روز ۱۹ دی ماه، ۳۰ نفر از این مادارن که در پارک لاله جمع شده بودند، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. این بازداشت اعتراض گسترده محافل سیاسی و حقوق بشری مخالف ومنتقد دولت را به همراه داشت.

هم اکنون بسیاری از بازداشت شدگان پس از انتخابات و به ویژه روزنامه نگاران و فعالان دانشجویی به اتهام «محارب» در زندان به سر می برند و به نظر می رسد، مسوولان با تهدید حکم اعدام سعی در ایجاد ترس و رعب میان معترضان دارند.

سحرگاه روز پنجشنبه، هشتم بهمن ماه، آرش رحمانى پور و محمدرضا على زمانى که گفته مى شود پیش از انتخابات بازداشت شده بودند توسط دادگاه انقلاب اعدام شدند. این دو نفر به عضویت در «انجمن پادشاهى ایران» و اقدام علیه امنیت جمهوری اسلامی متهم شدند. وکلای این دوتن اعلام کردند که به موکلانشان گفته شده بود که درصورت اعتراف به جرم هایی که بازجویان از آنها صحبت می کردند آزاد خواهند شد. اما در عمل اعترافات آنها مرگ را برای آنها به همراه آورد.