نیاز شدید دو زندانی سیاسی کرد به معالجه و بی توجهی مسوولان زندان میناب
افشین سهراب زاده و محمد حسین رضایی به ترتیب از سمت راست
یک فعال حقوق بشر با بیان اینکه دو زندانی سیاسی کرد در زندان شهر میناب نیاز به درمان سریع دارند به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت یکی از این زندانیان به دلیل بیماری سرطان و دیگری به دلیل شکنجه های دوران بازجویی به درمان سریع در بیمارستان نیاز دارند با این حال مسوولان قضایی از اعزام آنها به بیمارستان خودداری می کنند.
به گفته این فعال حقوق بشرنام افشین سهراب زاده، ۲۳ ساله به دلیل بیماری سرطان روده و خونریزی داخلی به شدت در وضعیت نامناسبی به سر می برد. پزشک معتمد کمیسون پزشکی زندان های استان هرمزگان پس از معالجه او با ارسال نامه ای به مسولان زندان و دادستان شهر میناب وضعیت او را بحرانی اعلام کرده است با این حال هنوز او به بیمارستان منتقل نشده است.
این فعال حقوق بشر کرد به کمپین گفت: «شش ماه پیش دادگاه انقلاب سنندج وثیقه ۱۲۰ میلیون تومانی برای مرخصی درمانی این زندانی صادر کرد. خانواده افشین وسایل خانه شان را حراج کردند و از جاهای مختلف قرض کردند تا وثیقه را تهیه کنند اما پس از تهیه این پول، قاضی ناظر بر زندان میناب و دادستان این شهر ۲۲۰ میلیون تومان وثیقه بیشتر خواست.»
این فعال حقوق بشر در خصوص وضعیت فعلی افشین سهراب زاده به کمپین گفت دردهای او تنها با تزریق مسکن از سوی پزشک بهداری زندان کمی تسکین می یابد.
افشین سهراب زاده، ساکن شهر کرمانشاه در تاریخ ۱۸ خرداد ماه سال ۱۳۸۹ توسط نیروهای اداره اطلاعات شهر کامیاران بازداشت شد و از سوی شعبه دوم دادگاه انقلاب شهر سنندج به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از احزاب کردی (کومله) به ۲۵ سال زندان همراه با تبعید به زندان میناب محکوم شد. او اوایل اسفند ماه سال ۱۳۹۰ از زندان مرکزی سسندج به زندان میناب تبعید شد.
آقای سهراب زاده ۱۲ تیرماه سال۱۳۹۲ در اعتراض به وضعیت بد زندان میناب و تبعیدش به این زندان با خوردن شیشه های لامپ و زدن رگ دستش اقدام به خودکشی کرد.
محمد حسین رضایی، زندانی سیاسی دیگر کرد زندان شهر میناب است که به دلیل شکنجه های دوران بازجویی نیاز به درمان فوری دارد. این فعال حقوق بشر کرد در مورد وضعیت اوگفت: «محمد در زمان بازجویی در بازداشتگاه حفاظت اطلاعات سپاه پاسداران سنندج به دلیل آویزان شدن بلند مدت و ضرب و شتم شدید، کتفش شکست. او از آن زمان نیاز به عمل جراحی دارد اما علیرغم درد شدید و ناتوانی در تکان دادن کتفش تاکنون مسولان زندان از اعزام او به بیمارستان خودداری کرده اند.»
محمد حسین رضایی، ۴۵ ساله در خرداد ماه سال ۱۳۹۰ بازداشت شد و به اتهام محاربه از طریق عضویت در حزب کومله و درگیری با نیروهای سپاه پاسداران در تاریخ ۲۱ مرداد ماه سال ۱۳۹۱ در شعبه یک دادگاه انقلاب سنندج به ۳۰ سال حبس و تبعید به زندان میناب محکوم شد. او در اواخر فروردین ماه ۱۳۹۲ بعد از قطعی شدن حکم از زندان مرکزی سنندج به زندان میناب تبعید شد.
این زندانی در خرداد ماه سال ۱۳۹۲ در اعتراض به وضعیت بد زندان و تبعیدش به زندان میناب به مدت یک هفته لبهایش را به هم دوخت و دست به اعتصاب غذا زد.
