نامه سرگشاده زندانیان سیاسی اوین: «قضات دادگاه انقلاب نمایندگان دستگاه امنیتی هستند»

روز سی ام فروردین ماه، تعدادی از زندانیان سیاسی زندان اوین، در نامه ای سرگشاده که متن آن در اختیار «پایگاه اطلاع رسانی جرس» قرار گرفته است، با تشریح وضعیت دشوار خود و شکنجه های جسمی، جنسی و روحی که در مدت بازداشت متحمل شده اند، از روحانیون و مراجع درخواست کرده اند که نسبت به نقض دادرسی عادلانه در دادگاه ها و رفتارهای غیرانسانی و غیرقانونی بازجویان و قضات دادگاه اعلام موضع کنند.

در نامه ی این زندانیان سیاسی که خطاب به مراجع شیعه از جمله صانعی، بیات، دستغیب، سبحانی، اردبیلی، مکارم شیرازی، صافی گلپایگانی و شبیری زنجانی نگاشته شده است، شرح کاملی از روند دادرسی پرونده ی زندانیان بندهای مختلف زندان اوین ارائه شده است. از جمله رفتارهای غیرقانونی و غیر انسانی دستگاه قضایی و امنیتی که در نامه مذکور مورد اعتراض زندانیان سیاسی قرار گرفته، عدم استقلال دستگاه قضایی، عدم رعایت اخلاق، ضرب و شتم و بازجویی های غیرمتعارف، برپایی دادگاه های نمایشی و وادار ساختن متهمان به اعتراف علیه خود و نیز اطاله دادرسی بوده است.

عدم استقلال دستگاه قضایی یکی از مواردی است که این زندانیان سیاسی مصادیق مختلفی از آن را تشریح کرده اند. آنان اذعان کرده اند که در موارد بسیاری، بازجویان و پرسنل وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران، به زندانیانی با چشم و بعضاً دست و پای بسته گفته اند: «قضاوت قضایی از سوی قضات نیست و قاضی ها در این خصوص هیچ کاره اند» و بسیاری از متهمین حتی پیشاپیش از میزان محکومیتشان توسط بازجوها مطلع شده و در دادگاه دقیقا همان احکام صادر شده است.

بخش دیگری از این نامه تاکید دارد که عدم استقلال و تاثیرپذیری قضات دادگاه های بدوی از نهادهای امنیتی تا حدی است که مجبورند بنا به درخواست آنان، اشد مجازات را در نظر بگیرند و به متهمان وعده ی شکسته شدن احکام در دادگاه تجدید نظر را بدهند. بر اساس این نامه، قضات در بیشتر مواقع به عنوان «نماینده نهادهای امنیتی ایفای نقش کرده» و در دادگاه ها با تهدید و توهین با متهمان برخورد کرده اند. همچنین وضعیت تعداد کثیری از زندانیان که «با وجود تبدیل قرار بازداشت به قرارهای سبک تر و کفالت»، دستگاه قضایی با اعمال نظر «نهادهای امنیتی» از تودیع وثیقه و یا کفالت آنها امتناع می کنند از موارد دیگری است که به آن پرداخته شده است.

عدم دسترسی و اجازه انتخاب آزادانه وکیل، در طی مراحل دادرسی که ناقض دادرسی عادلانه است، از دیگر مواردی است که در آخرین نامه ی زندانیان سیاسی به آن اشاره شده است. آنان با ذکر مصادیق متعددی از تهدیدهای مکرر قضات، مبنی بر این که در صورت معرفی وکیل با احکام سنگین تر مواجه خواهند شد، به پرونده های مورد بررسی در «شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه» اشاره کرده اند. برخی از متهمان نیز با فشار نهادهای امنیتی به عزل وکیل تعیینی و قبول وکیل تسخیری وادار شده اند.
این نامه تصریح می کند که بازجویی ها توسط ارگانها و نهادهای مختلفی از جمله وزارت اطلاعات، سپاه، بسیج و واحدهای مختلف نیروی انتظامی صورت گرفته است. زندانیان تاکید کرده اند که در نیروی انتظامی و بسیج، پس از بازجویی های اولیه افراد را تحویل سپاه پاسداران و یا وزارت اطلاعات داده اند تا «بازجویی های بی هدف» که اغلب در مدت زمانی بسیار طولانی و بی وقفه، و در ساعات غیر متعارف، همراه با توهین، تحقیر و ضرب و شتم و آزار روانی و جنسی صورت می گرفته، ادامه پیدا کند. آنان به مصادیق رفتارهای بازجویان بند ۲ الف ، بند ۲۴۰ ، بند ۲۰۹ و بند ۳۵۰ نیز اشاره کرده و گفته اند: «در بسیاری از موارد بازجویان در مراحل بازجویی با ورود به حوزه های شخصی و خصوصی افراد آنان را تحت فشار می گذاشتند». در نامه ی زندانیان خطاب به مراجع دینی، شیوه های اعتراف گیری که «وارد کردن اتهامات اخلاقی و وادار کردن متهمان به اعتراف و بیان نوشته های دیکته شدۀ بازجو در دادگاه های علنی» بوده است نیز مورد اعتراض قرار گرفته است.

برگزاری «دادگاه های به اصطلاح علنی» و تشکیل جلسات تمرین زندانیان برای حضور در سالن دادگاه و «اعتراف بر علیه خود»، که در برخی موارد با حضور قاضی صلواتی و دادستان جعفری و نیروهای لباس شخصی برگزار شده است نیز یکی دیگر از مواردی است که زندانیان سیاسی در این نامه به آن اعتراض کرده اند. تعدادی از این زندانیان که هم اکنون در بند ۳۵۰ به سر می برند گفته اند که به صورت مکرر در «جلسات تمرین» برای دادگاه های نمایشی حضور داشته و در صورت امتناع از شرکت در دادگاه و جلسات تمرین، توسط بازجویان تهدید به اعدام و بازداشت اعضای خانواده ی خود شده اند.

این نامه در حالی از سوی زندانیان عقیدتی سیاسی زندان اوین منتشر می شود که در ماه های اخیر گزارش های متعددی در خصوص شرایط نامساعد زندان ها و صدور احکام سنگین برای زندانیان سیاسی و عقیدتی و وضعیت وخیم جسمی و روحی آنان از سوی ناظران و فعالان حقوق بشر ایران منتشر شده است. همچنین بسیاری از زندانیان که طی ماه های پس از انتخابات دستگیر و آزاد شده اند، از اعمال شکنجه و آزارهای جسمی و روحی شدید درجریان دستگیری، بازداشت و بازجویی خود خبر داده اند و در برخی از موارد بازجویان برای اعتراف گیری ساختگی از زندانیان به اعمال آزارهای جنسی و روحی آنها نیز متوسل شده اند.