بی‌توجهی مقامات قضایی به درخواست احمد کریمی برای دادرسی مجدد بعد از هشت سال زندان
احمد کریمی، زندانی بند سیاسی زندان رجایی‌شهر کرج، در هشتمین سال حبس از مرخصی و رسیدگی مجدد به پرونده‌اش که می‌تواند حکم ۱۵ سال زندان او را کاهش و حتی موجبات آزادی او را فراهم کند، محروم است. یک منبع مطلع به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت درخواست قانونی او مبنی بر اعاده دادرسی از سوی مسئولین قضایی پذیرفته نشده است.
این منبع مطلع به کمپین گفت: “بعد از تغییرات قانون جدید محاربه برای اعاده دادرسی درخواست داده ولی تا به حال به دلایل نامعلوم پذیرفته نشده و بعد از هشت سال هنوز در زندان است بدون اینکه یک روز به مرخصی آمده باشد.”
احمد کریمی به اتهام محاربه از طریق ارتباط با یک گروه مخالف حکومت ایران به نام «انجمن پادشاهی تندر» به ۱۵ سال و سه ماه حبس محکوم شده و با توجه به تغییرات قانون مجازات اسلامی در سال ۱۳۹۲ او درخواست بررسی مجدد پرونده خود را دارد. در قانون مجازات جدید عنوان محاربه حذف شده و مطابق بند ب ماده ۱۰ این قانون اگر مجازات جرمی به موجب قانون جدید تخفیف یابد، قاضی باید حکم سابق را طبق قانون جدید اعمال کند. قانون مجازات قدیم هر نوع ارتباط و هواداری از گروه های مسلح مخالف را مصداق محاربه می دانست ولی، قانون مجازات جدید استفاده از سلاح یا شرکت در عملیات مسلحانه را شرط صدور چنین مجازاتی دانسته است.
احمد کریمی نجار ۳۷ ساله از زمان بازداشت در اردیبهشت ۱۳۸۸ تا کنون به ترتیب در زندان‌های اوین تهران، زندان گنبد کاووس و زندان رجایی‌شهر کرج محبوس بوده است، منبع مطلع درباره عدم اعزام او به مرخصی طی بیش از هفت سال به کمپین گفت: “آن اوایل که اصلا حاضر به مرخصی دادن نبودند، بعدا هم یک بار یک میلیارد و دویست میلیون تومان وثیقه خواستند برای اینکه به مرخصی اعزامش کنند و خانواده اش هم یک خانواده کارگری بود و امکان تهیه چنین وثیقه ای را نداشتند و به همین دلیل حتی یک روز هم به مرخصی نیامده است.”
احمد کریمی ۱۴ اردیبهشت ۱۳۸۸ در محل سکونتش در اسلامشهر تهران بازداشت و به سلول های انفرادی زندان اوین منتقل شد، او نحوه بازجویی‌هایش طی ۴۰ روز انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین را در نامه ای خطاب به رسانه ها اینگونه شرح داد: “وقتی من شروع کردم به تعریف کردن، گفتند ما اینها را می‌دانیم، اما اینها را نمی خواهیم ما چیز هایی را که خودمان می گوییم را تو می نویسی واگر ننویسی خواهر و مادرت را می آوریم، من ناچار همکاری کردم. تمام چیزهایی را که می خواستند را نوشتم و بعد از آن برخوردشان با من بهتر شد و هر دفعه با چای وسیگار پذیرایی می کردند ومی گفتند نگران نباش ما با شما همکاری میکنیم شما به علت نا آگاهی دچار مشکل شدید و بعد از مدتی آزاد خواهید شد.”
او با وجود آن که قبل از انتخابات ۱۳۸۸ بازداشت شده بود، در جریان دادگاه‌های نمایشی سال ۱۳۸۸ به همراه متهمین اعتراضات موسوم به جنبش سبز در دادگاه شرکت داده شد، در جریان این دادگاه‌ها که بخش‌هایی از آن به صورت گزینشی از تلویزیون دولتی ایران پخش شد، تعدادی از معترضین به نتیجه انتخابات وادار شده بودند که علیه خودشان اعتراف کنند.
دادگاه انقلاب در دی ماه ۱۳۸۸ احمد کریمی را به اعدام محکوم کرد، این حکم پس از اعتراض و در مرحله تجدیدنظر در فروردین ۱۳۸۹ به ۱۵ سال و سه ماه حبس و تبعید به زندان گنبد کاووس کاهش یافت. او همچنین به اتهام خروج غیرقانونی از کشور به یک سال حبس محکوم شد. اوایل شهریور ۱۳۸۹ و با اجرای حکم، احمد کریمی از زندان اوین تهران به زندان گنبدکاووس تبعید شد، او اواخر سال ۱۳۹۴ به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد و هم اکنون در بند ۱۰ این زندان نگهداری می شود.
