چرا باید در مورد سه آمریکایی که در اوین به سر میبرند بدانیم؟-اسکات کمپبل

(منبع)- اگر اخبار آگوست ۲۰۰۹ را دنبال کرده باشید شاید در مورد سه تن آمریکایی که در زندان اوین به سر میبرند شنیده باشید. پس از دستگیری به اتهام عبور از مرز ایران وعراق در ۳۱ جولای۲۰۰۹ آنها هنوز پس از نه ماه در زندان به سر میبرند.

سارا شورود و شین باور و جاشوا فتال در زمان دستگیری شان در کوه های کردستان عراق بودند و به این سبب آنها را به “کوه نوردان” ملقب کرده اند. آنها در تمام دوره زندان شان فقط سه بار اجازه ملاقات با نماینده سفارت سویس را داشته — بعلاوه یک تلفن کوتاه به خانواده هایشان و بدون اجازه تماس با وکیل ایرانی شان. مادرانشان چهار ماه پیش از دولت ایران تقاضای روادید برای ورود به ایران کرده اند. این تقاضا تا امروز بی جواب مانده است. با وجود آنکه دولت ایران هر از چند گاهی دم از ” جاسوس” بودن آنها می زند، ولی تنها اتهامشان عبور غیر قانونی از مرز است که مجازات آن تنها جریمه ی نقدی است و نه بازداشت نا محدود.

همه ی این اوضاع بسی نا عادلانه است ولی جریان رو به وخامت هم هست. پنجشنبه ۲۲ آوریل ۲۰۱۰، شش ماه پس از آخرین ملاقات با نماینده سفارت سویس، “کوه نوردان” ملاقات دیگری با آن نماینده داشته اند. سارا، که در سلول انفرادی به سر میبرد، به آنها گفته که از افسرده گی شدید و نوعی بیماری زنانه رنج میبرد. شین، که او هم ابتدا در سلول انفرادی به سر میبرد، ولی اکنون با جاش در یک سلول است، گفته که او هم از یک بیماری دستگاه گوارشی رنج میبرد. هر سه ی آنها در فکر اعتصاب غذا هستند با وجود آنکه در انزوا و در شرایط نا مناسب سلامتی به سر میبرند.

این سه نفر در کمال رقت مُستمسک دست سیاسیون ایران و آمریکا شده اند. حقیقت این است که با وجود رفتار خشونت آمیز غرب در برابر ایران این سه نفر مستحق پشتیبانی و همبستگی ما هستند. آنها تنها کوهنورد نیستند. آنها انسانهای متعهدی هستند که در راه بدست آوردن دنیایی بهتر ،عادلانه تر، و پایدار قدم برداشته ومیدارند.

سارا و شین دوستان صمیمی و قدیمی من هستند. سارا را اولین بار در سانفرانسیسکو در سال ۲۰۰۵ ملاقات کردم. با هم راهپیمایی اول ماه می۲۰۰۶ را در پشتیبانی از حقوق مهاجرین سازمان دهی کردیم و در مقابل گروه های نژاد پرست محلی که بسیار ضد خارجی و ضد مهاجر هستند ایستاده گی کردیم.

سارا و شین در دفتر غیر انتفاعی وکالتی به نام “مجمع مخصوص حقوق”، که به مبارزان حقوق بشر در سراسر کشور کمک های حقوقی میکند، کار میکردند. در سالهای ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ در یادبود جنگ عراق همه ی ما در سازماندهی یک سری تظاهرات ضد جنگ که توام با سرپیچی مدنی بود شرکت داشتیم.

قبل از رفتن به سوریه آنها در همبستگی با زاپاتیستا در چیاپس کار می کردند.شین پس از آن به عراق رفت تا تجاوز آمریکا به عراق را مستند کند. در سوریه، آنها در هم بستگی با مردم فلسطین در یک کمپ آواره گان فلسطینی زندگی و کار میکردند. در عین حال آنها به عیادت دوست شان تریستن اندرسن، که هدف گلوله ی سربازان ارتش اسرئیل، با یک نارنجک پر فشار گازاشک آور به سرش بوده و اکنون در یک بیمارستان در تل آویو بستری است، رفته بودند. دوستشان تریستن اندرسن در تظاهرات محلی درشهر ” بلین” در ساحل غربی رود اردن بر علیه دیوار غیر قانونی اسرائیل شرکت کرده بود.

قبل از رفتن به کردستان عراق سارا با آواره گان عراقی کار میکرده و شین در باره ی “جوخه های مرگ” ایجاد شده بدست آمریکا برای روزنامه ی “نیشن” مقاله مینوشته.

با وجود آنکه من شخصا جاشوا را نمیشناسم میدانم که او علاقه مند به کشاورزی پایدار و عدالت غذایی و پرماکالچر (شیوه ای از طراحی شهر و مناطق کشاورزی که در آن از روابط پایدار زیست بومی الهام گرفته شده است) میباشد. جاشوا عمیقا به دمکراسی و شیوه زندگی پایدار متعهد است.

سارا، شین، و جاشوا، سه آمریکایی معمولی نیستند. آنها همگامان شما برای دستیابی به دنیایی بهتر هستند که اکنون در شرایط وخیمی به سر میبرند. اگر شما ضد جنگ، ضد سرمایه داری، و ضد اشغال نظامی هستید”کوهنوردان” به کمک شما محتاجند. اگر شما ضد سکسیزم و نژاد پرستی هستید، “کوهنوردان” به کمک شما محتاجند. اگر شما به عدالت محیطی و زیست پایدار معتقدید، “کوهنوردان” به کمک شما محتاجند. برای کمک به آنها شما میتوانید به سایت:

www.freethehikers.org

بروید و در خواست آزادی آنها را امضاع کنید و به دولت آمریکا و ایران نامه نوشته وخواستار آزادی سارا، شین، و جاشوا، شوید.

اسکات کمپبل دانشجوی دانشگاه نیو یورک است. او در وبلاگ خود به نام “جوان سفید پوست خشمگین” مقاله و ترجمه مقالات مختلف را اعلان میکند.

angrywhitekid.blogs.com

(NFT)