گلرخ ایرایی به مرخصی اعزام شد؛ اعتصاب غذای علی شریعتی و سعید شیرزاد ادامه دارد
مادر گلرخ ایرایی به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که این زندانی بند زنان اوین روز سه شنبه چهاردهم دیماه با سپردن وثیقه به مرخصی اعزام شده و همزمان آرش صادقی همسر گلرخ که از ۳ آبان ماه در اعتراض به حکم صادره و بازداشت همسرش اعتصاب غذا کرده بود به اعتصاب غذایش در بند هشت زندان اوین پایان داده است.
همزمان مادر علی شریعتی به کمپین گفت که «علیرغم وضعیت جسمی خطرناک فرزندش مسئولان قضایی تا کنون توجهی به خواسته های قانونی او نشان نداده اند.» سعید شیرزاد دیگر زندانی عقیدتی بر اثر اعتصاب غذا در زندان رجایی شهر «دچار افت فشار شده و به بهداری زندان» منتقل شده است و اطلاع جدیدی از وضعیت نزار زکا پس از اعلام اعتصاب غذایش در ۱۸ آذرماه در دست نیست.
طاهره ابراهیمی ایرایی مادر گلرخ ایرایی روز سه سه شنبه به کمپین گفت که دخترش با سپردن وثیقه به مرخصی از زندان اعزام شده است و دامادش،آرش صادقی، نیز در هفتاد و دومین روز، با پذیرش سرم در بهداری زندان اوین به اعتصاب غذای خود پایان داده است ولی برای درمان جدی باید به بیمارستانی خارج از زندان اعزام شود. طی روزهای گذشته وضعیت جسمی آرش صادقی در زندان اوین نگران کننده گزارش شده بود و منابع مطلع به کمپین گفته بودند که این فعال مدنی زندانی به دلیل طولانی شدن اعتصاب غذا به نارسایی های جدی در کلیه و روده و ریه مبتلا شده و خون بالا می آورد.
کاربران شبکه اجتماعی توییتر نیز روز جمعه دهم دی ماه در واکنش به وضعیت آقای صادقی در سراسر جهان با هشتگ SaveArash# برای نجات جان آرش صادقی طوفان توییتری به راه انداختند که برای مدتی اولین ترند جهانی در توییتر بود.
در این طوفان توییتری بیش از نیم میلیون توییت با استفاده از این هشتگ توسط کاربران توییتر فارسی زبان و غیر فارسی زبان ارسال شد که خواستار نجات جان آرش صادقی بودند. سرعت ارسال این توییتها به قدری بالا بود که خواندن همه آنها را بسیار دشوار میکرد. بسیاری از کاربران همچنین بر روی فیسبوک و اینستاگرام نیز با نوشتن مطالبی و با استفاده از هشتگ SaveArash#، نگرانی خود را نسبت به وخامت وضعیت سلامتی این زندانی عقیدتی نشان دادند.
آرش صادقی به دلیل فعالیتهای مسالمت آمیز به ۱۵ سال زندان محکوم شده و روز ۱۸ خرداد ۱۳۹۵ برای تحمل حکم زندان خود به اوین منتقل شد و از روز سوم آبان ماه و پس از بازداشت و انتقال همسرش گلرخ ایرایی به زندان اعتصاب غذا کرده است. آقای صادقی بازداشت، روند رسیدگی به پرونده و حکم شش سال زندان برای همسرش را «غیرقانونی» خوانده است.
گلرخ ابراهیمی ایرایی، همسر آقای صادقی به دلیل داستانی منتشر نشده در یادداشتهای خصوصیاش متهم به «توهین به مقدسات» و به شش سال زندان محکوم شده است و این حکم از ۳ آبان ۱۳۹۵ با بازداشت گلرخ و انتقال او به زندان اوین تهران اجرا شده بود اما در پی اعتصاص غذای آرش صادقی روز سه شنبه ۱۴ دی ماه به مرخصی او از بند زنان زندان اوین منجر شد.
آرش صادقی در اردیبهشت ماه ۱۳۹۴ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به ۱۵ سال زندان محکوم شد. او علاوه بر ۱۵ سال حبس خود، در پرونده بازداشت سال ۱۳۸۹ به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» به چهار سال حبس تعلیقی محکوم شده است که در صورت اجرا شدن به حکم فعلی اش افزوده خواهد شد. با اجرای ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی درباره تعدد جرائم، حکم زندان او کمتر خواهد شد. چرا که طبق ماده ۱۳۴ قانون جدید مجازات اسلامی در جرائم موجب تعزیر هرگاه جرائم ارتکابی بیش از سه جرم نباشد دادگاه برای هر یک از آن جرائم حداکثر مجازات مقرر را حکم میکند و هرگاه جرائم ارتکابی بیش از سه جرم باشد، مجازات هر یک را بیش از حداکثر مجازات مقرر قانونی مشروط به اینکه از حداکثر به اضافه نصف آن تجاوز نکند، تعیین میکند. به این ترتیب این احتمال وجود دارد که به جای ۱۵ سال، آرش صادقی پس از اعمال این ماده هفتونیم سال در زندان باشد. هنوز مشخص نیست که اجرای حکم چهارسال زندانی که او پیش از این دریافت کرده بود به حکم کنونی اضافه خواهد شد یا معلق خواهد ماند.
شصت و پنجمین روز اعتصاب غذای علی شریعتی و تداوم سکوت مسئولان قضایی
مادر علی شریعتی، زندانی عقیدتی که از ۱۰ آبان ۱۳۹۵ در زندان اوین دست به اعتصاب غذا زدهاست به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که «علیرغم وضعیت جسمی خطرناک فرزندش مسئولان قضایی تا کنون توجهی به خواسته های قانونی او نشان نداده اند.»
شایسته سادات شهیدی، مادر علی شریعتی به کمپین گفت: «علی شصت و پنج روز اعتصاب غذا کرده و ۴۲ روز است که در اتاقی در بهداری اوین و شبیه انفرادی نگهداری می شود، وزن و فشار خونش به شدت افت کرده و به زحمت و بریده بریده تلفنی صحبت می کند، حتی اخیرا فلاسک چایش را هم گرفته اند.»
خانم شهیدی به کمپین گفت که در ملاقات حضوری چهارشنبه هفته گذشته هشتم دی ماه، علی شریعتی در سالن ملاقات بیهوش شده و با حالت بیهوشی در مقابل چشمان مادر و همسرش به بهداری اعزام شده است. خانم شهیدی همچنین به کمپین گفت که با وجود اعتصاب غذای طولانی و مشکلات جدی جسمی، مسئولان ققضایی تا کنون هیچ گونه رسیدگی نکرده اند.
همزمان تعداد زیادی از کاربران توییتر حمایت خود را از خواسته های علی شریعتی با استفاده از هشتگ #saveAli (علی را نجات دهید) نشان داده اند.
علی شریعتی فعال سیاسی و مدنی اصلاح طلب از روز بازداشت و اجرای حکمش در ۱۰ آبان ۱۳۹۵ و در اعتراض به حکم پنج سال زندان «ناعادلانه» اش دست به اعتصاب غذا زده است. علی شریعتی طبق حکم دادگاه تجدید نظر که در خرداد ماه ۱۳۹۵ ابلاغ شد به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی «از طریق شرکت در تجمع ۳۰ مهرماه ۱۳۹۳ علیه اسید پاشی در مقابل مجلس شورای اسلامی» به پنج سال زندان محکوم شده است. او که در ۲۹ بهمن ماه ۱۳۹۳ بازداشت و در تاریخ ۲۷ اردبیهشت ماه ۱۳۹۵ به مرخصی آمده بود، روز ۱۰ آبان سال جاری( ۱۳۹۵) مجددا بازداشت و برای گذراندن حکمش به زندان اوین منتقل شد اما بلافاصله در اعتراض به اجرای چنین حکمی، اعتصاب غذا کرد.
اعتصاب غذای سعید شیرزاد در زندان رجایی شهر ۲۸ روزه شد
با گذشت ۲۸ روز از اعتصاب غذای سعید شیرزاد در اعتراض به آنچه او «مرگ خاموش زندانیان در رجایی شهر» نامیده، این زندانی بر اثر اعتصاب غذا دچار افت فشار شده و به بهداری زندان منتقل شده است. علیرغم اعلام رسمی نامه اعتصاب غذا به زندان، تا کنون هیچ یک از مسئولان زندان رجایی شهر یا مسئولان قوه قضائیه واکنشی به مطالبات و خواسته های این زندانی نشان نداده اند.
یک منبع مطلع به کمپین گفت که سعید شیرزاد اعلام کرده تا یک ماه اعتصاب غذای خود را به صورت اعتصاب تر (خوردن مایعات و چای) ادامه میدهد و پس از آن در صورت رسیدگی به خواستههایش اعتصاب خود را میشکند و در صورت عدم رسیدگی، اعتصاب خود را به شکل اعتصاب خشک (بدون خوردن مایعات) ادامه خواهد داد.
سعید شیرزاد که به دلیل فعالیتهای سیاسی و مدنی به پنج سال زندان محکوم شده و هم اکنون در بند ویژه زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج است، در اعتراض به آنچه «مرگ خاموش زندانیان توسط رئیس زندان» خوانده و با اشاره به موارد متعددی از نقض حقوق زندانیان همچون «ضرب و شتم زندانیان هنگام اعزام به دادگاه و جلوگیری از اعزام زندانیان بیمار به بیمارستان»، از روز ۱۷ آذر ۱۳۹۵ با دوختن لبهایش اعلام اعتصاب غذا کردهاست.
سعید شیرزاد فعال سیاسی و مدنی ۲۸ ساله، اولین بار در شهریور ۱۳۹۱ و زمانی که برای کمک به زلزلهزدگان به شهر اهر در استان آذربایجان شرقی ایران رفته بود، توسط نیروهای انتظامی بازداشت شد و پس از ۱۹ روز به قید کفالت آزاد شد. سعید شیرزاد دوازدهم خرداد ماه ۱۳۹۳ برای دومین بار توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت و بیش از دو ماه در سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین بازجویی شد. یک منبع مطلع در گفتگو با کمپین بینالمللی حقوق بشر در ایران دلیل بازداشت سعید شیرزاد در سال ۱۳۹۳ را فعالیتهایش در زمینه دفاع از کودکان کار و ارتباط با خانوادههای زندانیان سیاسی عنوان کرد. سعید شیرزاد پس از پایان بازجوییهایش در بند ۲۰۹ متعلق به وزارت اطلاعات به بند هشت زندان اوین منتقل شد و پس از مدت کوتاهی بدون حکم قضایی به زندان رجایی شهر کرج تبعید شد. شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی در شهریور ۱۳۹۴ سعید شیرزاد را به اتهام «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی» به ۵ سال زندان محکوم کرد اما یک منبع مطلع به کمپین گفت که «با گذشت بیش از یک سال از صدور حکم دادگاه بدوی و اعتراض سعید به آن، هنوز حکم قطعی به آقای شیرزاد ابلاغ نشده است.»
بی خبری از وضعیت نزار زکا ۲۷ روز پس از اعلام اعتصاب غذا
با گذشت ۲۷ روز از اعلام اعتصاب غذای نزار زکا، شهروند لبنانی مقیم آمریکا در زندان اوین، اطلاع جدیدی از وضعیت جسمی این زندانی گزارش نشده و مسئولان قضایی نیز به خواسته های او و نگرانی های وکیل و خانواده اش پاسخی نداده اند.
وکیل نزار زکا، شهروند لبنانی مقیم آمریکا و زندانی در اوین که از روز هشتم دسامبر (۱۸ آذر) در اعتراض به شرایطش دست به اعتصاب غذا زده است، روز سی ام آذر ۱۳۹۵ به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت آقای زکا درخواست آزادی بدون قید و شرط خود را دارد و همین طور خواستار ملاقات با نماینده صلیب سرخ یا پزشک متخصص و ملاقات با مقامی از سفارت لبنان است. مسوولان به آقای زکا علیرغم درخواستهای متعددش، تاکنون اجازه ملاقات با نماینده سفارت لبنان یا پزشک متخصص را ندادهاند در حالیکه اینها از جمله حقوق او به شمار میآیند.
نزار زکا،شهروند لبنانی مقیم آمریکا، کارشناس فنآوری اطلاعات، دبیرکل «سازمان عربی اطلاعات و ارتباطات» روز ۲۷ شهریور ماه سال ۱۳۹۴ هنگامی که به دعوت معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری برای شرکت در همایشی به ایران سفر کرده بود در تهران بازداشت شد و از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به اتهام «همکاری و جاسوسی برای آمریکا» به ده سال زندان و چهار میلیون و دویست هزار دلار جریمه نقدی محکوم شده است، اتهاماتی که به گفته جیسون پابلت وکیل نزار زکا «دروغ است و صحت ندارد.»
اعتصاب غذا به عنوان آخرین راه حل و واکنش دیرهنگام دستگاه قضایی در قبال اعتصاب غذای زندانیان
طی چند ماه گذشته اعتصاب غذا، به عنوان آخرین راه حل برای اعتراض به وضعیت زندانها و مطالبه درخواست زندانیان و به ویژه زندانیان عقیدتی و سیاسی در ایران گسترش یافته است. این زندانیان توسط نهادهای امنیتی از جمله وزارت اطلاعات یا سازمان اطلاعات سپاه پاسداران بازداشت و در دادگاههای ناعادلانه، غیرعلنی و حتی بدون رعایت قوانین جاری در ایران از جمله عدم رعایت آئین دادرسی، محاکمه و با احکام سنگین زندان مواجه شدهاند. آنها با به خطر انداختن سلامتی خود، اعتصاب غذا را به عنوان راهی برای نشان دادن اعتراض خود به احکام سنگین زندان، شرایط نامناسب زندان، رعایت نکردن حقوق زندانیان و بی توجهی و پاسخگو نبودن مسئولان قضایی به درخواستهای زندانیان و همچنین جلب توجه عمومی به وضعیت زندانیان سیاسی و عقیدتی انتخاب کردهاند.
با این وجود مسئولان قضایی در اغلب موارد خواستههای این زندانیان را نادیده گرفتهاند و سیاست سکوت و انکار را در پیش گرفته اند و تنها زمانی به اعتصاب غذای زندانیان واکنش نشان دادهاند وضعیت جسمی آنها بر اثر اعتصاب به شدت آسیب دیده و افکارعمومی و نیز کاربران شبکههای اجتماعی به آن اعتراض کردهاند که حتی در چنین شرایطی نیز قوهقضائیه به واکنشهای مقطعی مانند «مرخصی کوتاه مدت به زندانیان» اقدام کرده است.
در سالهای گذشته در موارد متعددی اعتصاب غذا منجر به مرگ زندانیان در زندان های ایران و به ویژه زندان اوین شده است از جمله در سال ۸۵، اکبر محمدی، از بازداشت شدگان اعتراضات کوی دانشگاه در سال ۱۳۷۸ در زندان اوین در حین اعتصاب غذا جان خود را از دست داد.
همچنین در خرداد ماه سال ۱۳۹۰ هدی صابر، فعال ملی و مذهبی در جریان اعتصاب غذا در زندان اوین جان سپرد. مسئولان قضایی و زندان اوین نه تنها به خواستههای این زندانی سیاسی توجهی نکرده بودند، بلکه در هنگام اعزام او به بهداری زندان اوین با او بدرفتاری کرده و او را مورد ضرب و شتم نیز قرار داده بودند.