دو فعال کارگری به دلیل ممنوع الخروج بودن از شرکت در اجلاس سازمان جهانی کار بازماندند
رضا شهابی و داود رضوی، دو فعال کارگری و از اعضای هیئت مدیره سندیکای شرکت واحد به دلیل ممنوع الخروج بودن، اجازه شرکت در صد و ششمین اجلاس جهانی سازمان کار در ژنو را پیدا نکردهاند.
سندیکای کارگران شرکت واحد در اطلاعیهای اعلام کرد حسن سعیدی، یکی دیگر از اعضای سندیکا به نمایندگی از این تشکل کارگری برای شرکت در صدوششمین اجلاس سازمان جهانی کار، روز ۲۲ خرداد عازم شهر ژنو در سوئیس شده است.
سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه با دعوت سندیکاهای کارگری فرانسه به این اجلاس دعوت شده است.
یک منبع مطلع به کمپین حقوق بشر در ایران گفت داود رضوی به دلیل فعالیتهای مسالمتآمیز کارگری به پنج سال زندان در مرحله بدوی محکوم و ممنوع الخروج شده و رضا شهابی، دیگر فعال کارگری نیز با وجود پایان محکومیت و اعلام آزادی او به سازمان جهانی کار همچنان ممنوع الخروج باقی مانده است.
در گزارش شماره ۳۷۵ که سازمان جهانی کار درباره همکاری با ایران در ژوئن ۲۰۱۵ منتشر کرد، آمده است: «در مورد توصیه های مکرر برای آزادی آقای رضا شهابی از زندان، باید گفت که دولت ایران اشاره کرده که آزادی مشروط او از سوی مقامات قضایی صادر شده و در حال حاضر آزاد است و به سر کار برگشتهاست.»
یک منبع مطلع در اسفند ۹۵ به کمپین گفت رضا شهابی اخراج و بیکار شده و نمایندگان جمهوری اسلامی درباره بازگشت به کار رضا شهابی نیز به سازمان جهانی کار دروغ گفتهاند و او پس از آزادی با کمک همسرش یک تولیدی کوچک مواد غذایی خانگی راهاندازی کرده و به این شکل هزینههایشان را تامین میکنند، این منبع همچنین افزود که دستگاه قضایی با وجود اعلام آزادی او به سازمان جهانی کار، تا کنون چندین بار این فعال کارگری را به زندان فراخواندهاند.
کنفدراسیون بین المللی اتحادیههای کارگری در نامهای به علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، خواهان پایان دادن به «آزار و اذیت» رضا شهابی شد.
سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه یکی از قدیمی ترین تشکل های صنفی و کارگری در ایران و عضو رسمی فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل است. طی سال های گذشته رهبران و اعضای این سندیکا با اشکال مختلف سرکوب مواجه بوده اند که به اخراج از کار، بازداشت و زندانی شدن تعدادی از آنان از جمله رضا شهابی، داود رضوی، ابراهیم مددی انجامیده و منصور اسانلو از رهبران سابق این تشکل صنفی نیز پس از چند سال تحمل زندان مجبور به ترک ایران شده است.